انصاری نیسابوری، سلمان بن ناصر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوالقاسم سلمان بن ناصر انصاری نیشابوری''' (وفات 512ق -نیشابور)، فقیه شافعی‌مذهب قرن پنجم هجری است که در فقه از شاگردان امام‏‌الحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحب‌‌قدم و اهل عمل بود. از ابوالحسین عبدالغافر فارسى، ابوالحسن بن مکى، ابوالقاسم قشیرى و جماعتى دیگر روایت کرده و ابن‏ سمعانى از وى اجازه روایت داشت. «شرح الإرشاد» امام‏‌الحرمین جوینى و «[[الغنية في الكلام]]»، در فقه شافعى از آثار او می‌باشد.

==زندگی‌نامه==

«ابوالقاسم سلمان بن ناصر بن عمران انصاری»، ملقب به امام‌المتکلمین، فقیه شافعى، مفسر، متکلم، زاهد و صوفى قرن پنجم هجری است. اصل وى از ارغیان، از قراى نیشابور بود. در نیشابور به دنیا آمد. علم حدیث و تصوف را در نزد ابوالقاسم قشیرى تحصیل کرد. سپس به حجاز و بغداد و شام مسافرت کرد و مشایخ آن روزگار را درک نمود. آنگاه به نیشابور بازگشت و ملازم امام‏‌الحرمین جوینى گردید. وى در فقه از شاگردان امام‏‌الحرمین و در علم طریقت و فن تصوف صاحب‌‌قدم و اهل عمل بود<ref>ر.ک: ناتل خانلری، یوسفی هروی، ج6، ص96</ref>.

وی در سال 512ق، در نیشابور درگذشت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28827/1/53 ر.ک: انصاری نیشابوری، سلمان بن ناصر، ج1، ص53]</ref>.

==تألیفات==

# شرح الإرشاد؛

# الغنية في الكلام<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28827/1/45 ر.ک: همان، ص45-‎46]</ref>.

<references/>