نیبور، کارستن: تفاوت میان نسخه‌ها

| data-type="authorbirthDate" |17 مارس 1733م

| data-type="authorBirthPlace" |نیدرزاکسن

| data-type="authorDeathDate" |26 آوریل 1815م

'''کارستِن نیبور(به آلمانى: Carsten Niebuhr»''' (زاد 17 مارس 1733م، درگذشت 26 آوریل 1815م)، جهانگرد، نقشه‌نگار و ریاضى‌دان آلمانى  

در 17 مارس 1733م در روستایی در شمال غربی آلمان در نیدرزاکسن یا ساکسونی سفلی متولد شد.

در سنین اول کودکی به کشاورزی پرداخت، سپس به آموختن ریاضی پرداخت و دروس نقشه برداری را آموخت.

یکی از معلمانش به او پیشنهاد کرد که طبق دستور فردریک پنجم پادشاه دانمارک به یک سفر علمی برود، هدف از این سفر نوشتن یک گزارش علمی و اجتماعی در مورد عربستان، سوریه و مصر بود.

براى آمادگى براى این سفر، نیبور یک سال و نیم پیش از سفر، سخت به آموزش ریاضیات روى آورد و مقدارى نیز عربى آموخت. این گروه، سفر خود را در ژانویه 1761م، آغاز کرد و پس از پیاده شدن از کشتى در اسکندریه مصر، به‌سوى سرچشمه رود نیل به راه افتاد. نیبور در این سفرها از سوئز، کوه سینا، جده و موخا نیز دیدن کرده است.

در طى سفرها در سرزمین‌هاى عربى، زبان‌شناس گروه درگذشت و بقیه افراد نیز از سختى‌هاى سفر به تنگ آمده و به موخا بازگشتند، ولى نیبور، با سازگارى به عادات، خوراک و پوشاک محلى‌ها، توانست جان خود را نجات داده و به سفر ادامه بدهد.

او، با دو تن دیگر از موخا با کشتى به سوى بمبئى رفت و با درگذشت آن دو در جریان سفر، نیبور تنها بازمانده این مأموریت بود. پس از 14 ماه اقامت در بمبئى، وى توانست از راه مسقط، بوشهر، شیراز، تخت جمشید، بیستون، خاور نزدیک و قسطنطنیه، به دانمارک بازگردد.

او، در سال 1179ق / 1765م، از راه خلیج فارس وارد بصره شده و به‌وسیله کشتى بادى، از طریق نهر فرات، به نجف اشرف رفته و سپس از راه حله، به کربلا رسیده است. وى، کربلا را از جهت کثرت خرما و سکنه شهر، به نجف مثال زده است. او از زیادى کبوترهاى حرم و نگاه احترام‌آمیز مردم به آن‌ها سخن گفته و از تربت، تسبیح، عکس‌هاى براق، ذو الجناح، کعبه و شمشیر ذو الفقار تعریف کرده و مى‌گوید: یک قطعه پارچه را که شامل همه‌ى آن آثار دینى بوده، تهیه کرده است. وى، در توضیحات خود، از بارگاه عباس بن على(ع) با بزرگى و عظمت یاد کرده است.

او که در سال 1765م، به کربلا مسافرت داشته، مشاهدات خود را در موضوعات مختلف در طول سفر یادداشت کرده است که از جمله آن موضوعات، موضوع تربت کربلا است. او مى‌نویسد: تربت در کارگاه‌هایى به عمل مى‌آمده و در انبارها گذاشته مى‌شدند و اکثر متولیان این کار، سادات بودند.

او، معروف‌ترین کسى است که در سال1765م، رونوشت‌هاى دقیقى از کتیبه سه زبانى تخت جمشید تهیه کرده است. وى، پس از بازگشت از شیراز، در سال1778م، به انتشار آن رونوشت‌ها پرداخت. او، با بررسى اسناد مزبور، به خوبى دریافت که کتیبه‌ها، از چپ به راست و به سه گونه نظام خطى کاملا متفاوت از هم نوشته شده‌اند.

وى، در اوایل حکومت کریم‌خان زند، به ایران سفر کرده و سفرنامه‌اى نوشت و در آن، به شرح بازدیدهایش از شهرهاى بوشهر، شیراز و تخت جمشید و مشاهده سنگ‌نبشته بیستون در سال 1764م، پرداخت.