۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03451.jpg|بندانگشتی|نعمت‌الله ولی، نعمت‌الله بن عبدالله]] | [[پرونده:NUR03451.jpg|بندانگشتی|نعمت‌الله ولی، نعمت‌الله بن عبدالله]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نعمت‌الله ولی، نعمت‌الله بن عبدالله | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | شاه ن‍ع‍م‍ت ال‍ل‍ه ولی | ||
م‍اه‍ان‍ی ک‍رم‍ان‍ی، نورالدین | م‍اه‍ان‍ی ک‍رم‍ان‍ی، نورالدین | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |میر عبدالله | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |834 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[ابن عربی، محمد بن علی|محى‌الدین بن عربى]] | ||
[[ركن‌الدين شيرازى|رکن‌الدین شیرازى]] | |||
[[شمس‌الدين مكى|شمس‌الدین مکى]] | |||
[[سيد جلال‌الدين خوارزمى|سید جلال‌الدین خوارزمى]] | |||
[[عضدالدین ایجی، عبدالرحمن بن احمد|قاضى عضدالدین ایجى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03451AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''سید نورالدین نعمت‌الله بن محمد بن کمال‌الدین یحیى کوه‌بنانى کرمانى'''، معروف به «شاه نعمت‌الله ولى»، شاعر صوفى ایرانى، | ||
== ولادت == | |||
در سنه 731 / 730 در قصبه کهستان از اعمال هرات متولد شد. برخى محل تولد او را کوه‌بنان کرمان یا حلب گفته‌اند <ref>ديوان شاه نعمت‌الله ولى، مقدمه، ص 5</ref>. | |||
شاه نعمت‌الله از اقطاب صوفیه سده هشتم و نهم هجرى است که طریقتى جدید در تصوف ایجاد کرد و پیروان سایر طریقت‌ها را نیز تحت تأثیر خود قرار داد. او از جمله شعراى تصوف ایران و قطب دراویش نعمت‌اللهى و مؤسس سلسله مشهور نعمت‌اللهى است. | |||
او فرزند «میر عبدالله ولى»، از بزرگان عرب بوده است. نسبت او با نوزده نسل به رسول اکرم مى‌رسد. | |||
او | امیر خلیل‌الله، نوه او تولد جد خود را روز چهارشنبه چهاردهم ربیع‌الاول دانسته است و اسدالدین نصرالله، تولد او را پنج‌شنبه بیست و دوم رجب در قصبه کوه‌بنان کرمان ذکر کرده است. | ||
شاه نعمت‌الله | == تحصیلات == | ||
او در پنج سالگى با تصوف و عرفان آشنا شد و پدرش میر عبدالله، او را به مجالس صوفیه مى‌برد. شهر حلب در آن زمان مرکز مکتب وحدت وجودى [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] بود. شاه نعمت‌الله از این فرصت استفاده کرده و در حلب در خدمت [[ابن عربی، محمد بن علی|محى‌الدین بن عربى]] قرار گرفت و از مکتب و عرفان او بهره برد. شاه نعمت‌الله براى پیشرفت در علوم و فراگیرى بیشتر علوم دینى به شیراز سفر کرد. شهر شیراز در آن زمان از مراکز اصلى دروس فقه و مذاهب سنى بود. شاه نعمت‌الله براى یافتن مرشد و مراد خود به این‌سو و آن‌سو و در خدمت شیوخ و مشایخ زیادى قدم برداشت. | |||
شاه | شاه نعمت‌الله علوم مقدماتى را نزد شیخ [[ركن‌الدين شيرازى|رکن‌الدین شیرازى]] تحصیل کرده و علم بلاغت را خدمت شیخ [[شمس‌الدين مكى|شمس‌الدین مکى]] و حکمت را نزد [[سيد جلال‌الدين خوارزمى|سید جلال‌الدین خوارزمى]] و اصول و فقه را نزد [[عضدالدین ایجی، عبدالرحمن بن احمد|قاضى عضدالدین ایجى]] آموخت. چون علوم ظاهرى، طبع او را قانع نمى‌کرد، سال‌ها به ریاضت و تصفیه و تزکیه باطن مشغول گردید و در پى مراد به سیر و سفر پرداخت تا عاقبت به مکه مشرف شد و از دست شیخ [[عبدالله یافعى]] یکى از عرفاى عصر خویش خرقه پوشید. | ||
شاه | شاه نعمت‌الله، به سیر و سفر در ممالک مصر و حجاز و ترکستان و ایران پرداخت و به نشر عرفان و تصوف همت گمارد. او 24 ساله بود که در مکه با شیخ عفیف‌الدین یافعى دیدار کرد. شیخ یافعى به سلسله‌هاى طریقت شاذلیه و قادریه متصل مى‌شد. شاه نعمت‌الله هفت سال را با او سپرى کرد و از او علوم و دانش‌هاى معنوى زیادى آموخت. شاه نعمت‌الله بعد از آن به مصر رفت و در آنجا به‌سوى جهان فرهنگ ایرانى روى آورد. وى در بازگشت به ایران، پس از ازدواج با نوه دخترى میر حسینى هروى، به‌سوى کوه‌بنان کرمان عزیمت کرد و در آنجا به ریاضت طویل المدتى پرداخت که مکان مورد نظر به نام تخت امیر معروف است. در طول این مدت، افراد بسیارى در نزد او به تحصیل علوم و معارف صوفیه پرداختند واز محضر او استفاده کردند. | ||
شاه نعمت‌الله ولى داراى دیوانى است که مشتمل بر قصاید و غزلیات و ترجیعات و... است که از لحاظ ادبى متوسط به شمار مى‌رود. | |||
از جمله توصیه‌ها و سفارشات شاه نعمت‌الله ولى به مریدان خود این بود که براى تصفیه دل و تزکیه نفس باید در خدمت خلق باشید و در خدمت به مردم کوتاهى نکنید و در اجتماع حاضر باشید. از همین نکته مى‌توان استنتاج کرد که او مردم را از رهبانیت و گوشه‌گیرى و بى‌میلى پرهیز مى‌داد و به خدمت خلق و حضور در اجتماع دعوت مى‌کرد و البته توضیح مى‌داد که دل به دنیا و مادیات آن نبندید و خود را براى سفر آخرت آماده کنید. | |||
عبدالرزاق کرمانى در بیان اعتقاد شاه نعمت‌الله به کشاورزى مى‌نویسد: «آن حضرت میل تمام به اقسام زراعت داشتند» و خود هر از گاهى به کار زراعت مى‌پرداختند. برخلاف بسیارى از سران مذهبى دنیاگریز در فرقه‌هاى دیگر، شاه نعمت‌الله بر حضور در اجتماع و مشغول شدن به کار و دورى از تنبلى تأکید داشت، البته این صرفاً یک دستور اخلاقى نبود، بلکه این خود بخشى از برنامه‌هاى او براى پرورش معنوى مریدان خود بود. | |||
== وفات == | |||
وى در 832 یا 834 در ماهان کرمان وفات یافت <ref>همان</ref>. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
# | #دیوان اشعار؛ | ||
#رساله‌هاى شاه نعمت‌الله ولى. | #رساله‌هاى شاه نعمت‌الله ولى. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
دیوان شاه نعمت‌الله ولى، به کوشش بهمن خلیفه بناروانى، انتشارات طلایه. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||