نائینی، عبرت: تفاوت میان نسخه‌ها

وی به بیشتر نقاط ایران سفر کرد و از مشایخ صوفیه بهره برد؛ «چون پدرش میرزا عبدالخالق به سال 1304 داعی حق را لبیک گفت، استاد را داعیه درونی و جاذبه نهانی آشکار و شوق طلب دامن‌گیر آمد و به سیر انفس و آفاق روی نهاد و هفده سال پیاپی گاهی چون ماه به شب راه می‌پیمود و زمانی چون خورشید به روز گرد جهان برمی‌آمد. خلاصه آنکه بیشتر نقاط ایران را به پای طلب بپیمود تا از سعی حصول و در سلوک وصول روی نمود و به خدمت بسیاری از مشایخ سلسله خاکسار... و پیشروان طبقات دیگر صوفیه رسید و آنچه می‌خواست یافت»<ref>ر.ک: بی‌نام، ص514</ref>‏.

وی سال‌ها در تهران زندگی می‌کرده است و زندگی خصوصی خود را با بی‌نیازی و فقر ادامه داده است. یک بار ازدواج کرده و یک پسر و یک دختر داشته است<ref>ر.ک: مقدمه دیوان کامل عبرت نائینی، ص4</ref>‏.

بهترین تألیف او علاوه بر دیوان اشعارش، کتاب مدينة الأدب می‌باشد که به خط خوش خویش آن را در شرح‌حال شعرای معاصر نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>‏.

==پانویس ==

==منابع مقاله==