الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[ كحل البصر في سيرة سيد البشر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[ليلةالمبيت]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR11959J1.jpg|بندانگشتی| كحل البصر في سيرة سيد البشر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|175px]]
[[پرونده:NUR15689J1.jpg|بندانگشتی|ليلةالمبيت|175px]]


'''كحل البصر في سيرة سيد البشر''' تأليف مرحوم محدث حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] (م 1359) در يك مجلد و به زبان عربى مى‌باشد. موضوع كتاب همان گونه كه از نامش پيداست تاريخ و سيره رسول گرامى اسلام(ص) بوده كه در عين اجمال از جامعيت برخوردار است. مصادر اين كتاب به وسيله شيخ عبدالرزاق حريزى نژاد تحقيق شده است.
'''ليلةالمبيت'''؛ بررسی تحليلی آيه شريفه '''«وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْري نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»'''، نوشته [[صادقي‌فرد، غلامرضا|غلامرضا صادقی‌فرد]]، کتابی است کلامی که به شان نزول و بررسی تحلیلی آیه شریفه مذکور و نکاتی پیرامون آن می‌پردازد. درواقع این کتاب شرح و تفسیری است بر آیه 207 سوره بقره که مؤلف آن‌را در زمان معاصر به زبان فارسی در یک جلد ارائه داده است.
مرحوم [[قمی، عباس|محدث قمى]] در اين باره مى‌نويسد: در چهلمين سالروز تولد ايشان، خداوند متعال رسول خود را به كسوت نبوت اختصاص داد و براى هدايت عالميان وى را برانگيخت تا آن‌ها را از بت پرستى و عبادت شيطان به يكتاپرستى با قرآنى كه آيات آن استوار و برهان‌هاى او محكم است، دعوت نمايد. و اين اتفاق در روز 27 رجب و پنج سال بعد از تجديد بناى كعبه به وقوع پيوست.


در بخشی از این کتاب نویسنده به شكل مستقيم به ذكر غزوات حضرت رسول اكرم(ص) و اتفاقاتى كه در اين جنگ‌ها به وقوع پيوسته است، مى‌پردازد.
در سال سیزدهم بعثت، قریش تصمیم گرفت تا کار حضرت را یکسره کرده و نور هدایت اسلام را برای همیشه خاموش گرداند، برای رسیدن به این هدف شوم مکری بزرگ را برنامه ریزی کردند. کفار برای کشتن پیامبر اکرم(ص) از هر قبیله ای یک نفر را برگزیدند تا هنگام نیمه شب به خانه حضرت حمله‌ور شده و ایشان را به قتل برساندد.


وى در اين باره مى‌نويسد: تعداد غزوه‌هاى ايشان به 26 و بنا به قولى به 27 مى‌رسد، كه در نُه عدد از آن‌ها، خود وجود مقدس ايشان نيز دست به شمشير برده و در ميدان كارزار بوده‌اند. كه اين غزوه‌ها عبارتند از: بدر، احد، خندق، بنى قريظه، خيبر، فتح مكه، حُنين، طائف و تبوك.
جبرئیل از سوی خداوند متعال، پیامبر اکرم(ص) را از این مکر پنهان مطلع ساخت و در پی آن [[امام على(ع)|حضرت امیرالمؤمنین]] از این توطئه مطلع گردید. خداوند متعال در پاسخ مکر قریش، بوسیله امیرالمؤمنین علی‌(ع) مکری بزرگ کرد، آنجا که فرمود: «وَ إِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَ يَمْكُرُونَ وَ يَمْكُرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ»(انفال: 30)؛ (وقتی که کافران با تو مکر می‌کردند تا تو را به بند کشند یا به قتل رسانند یا از شهر بیرون کنند، و آنها مکر می‌کنند خدا هم مکر می‌کند و خدا بهتر از هر کس مکر تواند کرد).


در بخش‌هاى پايانى كتاب، [[قمی، عباس|محدث قمى]] اتفاقاتى را كه قبل از وفات حضرت رسول اكرم(ص) افتاده است، را بر مى‌شمارد. وى در اين باره مى‌نويسد:
پیامبر اکرم(ص) از [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین‌(ع)]] درخواست نمود تا در آن شب در بستر ایشان بخوابد، [[امام على(ع)|علی‌(ع)]] درخواست حضرت را اجابت نمود. وقتی کفار به خانه حضرت حمله کردند [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین‌(ع)]] را در جای پیامبر اکرم(ص) دیدند، او به مشرکان حمله‌ور شد،‌ آنان از هر سو پا به فرار گذاشتند،‌ و از انجام توطئه خود باز ماندند و [[امام على(ع)|علی‌(ع)]] نقشه تمام مشرکین را نقش برآب کرد، که این عمل در اوج تمام مناقب و فضایل ایشان قرار دارد.


بعد از غزوه حنين، حضرت رسول اكرم(ص) از نزدیک بودن ساعت وفات خويش آگاه گرديد و از اينكه منافقين مدينه زمام امور را بعد از وى به دست گيرند، نگران بود. پس مسلمانان را از فتنه‌اى كه در پيش روى آن‌ها بود، برحذر مى‌داشت و آن‌ها را به پيروى از اهل‌بيت(ع) و اطاعت و نصرت آن‌ها سفارش مى‌نمود.
خداوند متعال پس از این جان فشانی بزرگ، درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین‌(ع)]] و این اقدام بزرگ چنین فرمود: «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»(بقره 207)؛ (و از میان مردم کسى است که جان خود را براى طلب خشنودى خدا مى‏فروشد و خدا نسبت به بندگان مهربان است‏).


ايشان، لشكر (أسامه) را سازماندهى نمود و در آن لشكر، بزرگان مهاجرين و انصار را كه بيم آن مى‌رفت كه آن‌ها براى خلافت، طمع‌ورزى نمايند را قرار داد و آن‌ها را به سمت مرزهاى روم گسيل دادند. در اين حال، ابوبكر و عمر بن الخطاب و ابوعبيدة بن الجراح و عده‌اى از هم مسلكان آن‌ها با لشكر اسامه رهسپار نشدند و از ترس اينكه حضرت رسول اكرم(ص) از دار دنيا منتقل شود و زمام امور از دست آن‌ها خارج گردد، از فرمان رسول‌الله(ص) سرپيچى كرده و در مدينه مستقر گرديدند و مترصد فرصتى بودند تا خود را جانشين حضرت رسول اكرم(ص) نمايند.<div class="mw-ui-button">[[كحل البصر في سيرة سيد البشر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|'''ادامه''']]</div>
الفاظ این آیه شریفه دلالت بر آن دارد که هدف نزول این آیه، آگاه‌کردن مردم از منقبت و فضیلتی بزرگ است. <div class="mw-ui-button">[[ليلةالمبيت|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش