۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن سينا' به 'ابن سينا'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ابن سينا' به 'ابن سينا') |
||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
اين كتاب به لحاظ اشتمال بر منقولاتى از مقالات كهن‌تر بوسعيد، آثارى از نيمه اول قرن پنجم را هم مى‌توان در آن يافت. شايد بتوان اين كتاب را در رديف كتاب‌هاى قرن چهارم به حساب آورد، چرا كه سنت صوفيان و مؤلفان كتاب‌هاى صوفيه همواره بر آن بوده است كه حالات و سخنان مشايخ خويش را با همان عبارات اصلى عيناً نقل كنند و آنچه بوسعيد در باره مشايخ خويش و ديگران در اين كتاب آورده است، مرتبط با قرن چهارم نيز هست. | اين كتاب به لحاظ اشتمال بر منقولاتى از مقالات كهن‌تر بوسعيد، آثارى از نيمه اول قرن پنجم را هم مى‌توان در آن يافت. شايد بتوان اين كتاب را در رديف كتاب‌هاى قرن چهارم به حساب آورد، چرا كه سنت صوفيان و مؤلفان كتاب‌هاى صوفيه همواره بر آن بوده است كه حالات و سخنان مشايخ خويش را با همان عبارات اصلى عيناً نقل كنند و آنچه بوسعيد در باره مشايخ خويش و ديگران در اين كتاب آورده است، مرتبط با قرن چهارم نيز هست. | ||
اين كتاب به لحاظ اعتبار تاريخى از«اسرار التوحيد» قابل اعتمادتر است؛ مثلا قضيه‌ى ديدار ابو سعيد و ابن سينا به روايت مؤلف اين كتاب در ميهنه بوده است و به روايت صاحب«اسرار التوحيد» در نيشابور؛ در حالى كه اسناد تاريخى نشان مى‌دهد كه ابن سينا هرگز به نيشابور وارد نشده است. | اين كتاب به لحاظ اعتبار تاريخى از«اسرار التوحيد» قابل اعتمادتر است؛ مثلا قضيه‌ى ديدار ابو سعيد و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] به روايت مؤلف اين كتاب در ميهنه بوده است و به روايت صاحب«اسرار التوحيد» در نيشابور؛ در حالى كه اسناد تاريخى نشان مى‌دهد كه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] هرگز به نيشابور وارد نشده است. | ||
شايان توجه اينكه با تأمل در عبارات مؤلف مى‌توان تسلط او را بر زبان فارسى و عربى به‌خوبى دريافت و اين چيره‌دستى وى بيشتر در ترجمه‌هايى كه از عبارات عربى در كتاب خويش به دست داده، به‌خوبى آشكار است. شيوه ترجمه او، نمونه‌ى عالى دقت و زيبايى در نقل عبارات عربى به فارسى است. | شايان توجه اينكه با تأمل در عبارات مؤلف مى‌توان تسلط او را بر زبان فارسى و عربى به‌خوبى دريافت و اين چيره‌دستى وى بيشتر در ترجمه‌هايى كه از عبارات عربى در كتاب خويش به دست داده، به‌خوبى آشكار است. شيوه ترجمه او، نمونه‌ى عالى دقت و زيبايى در نقل عبارات عربى به فارسى است. | ||