۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن بشكوال' به 'ابن بشكوال'
جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن بشكوال' به 'ابن بشكوال') |
||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
منابع مختار مولف افزون بر مآخذ مشترك دو بخش اثر كه در بالا از آنها ياد شد، در اسماء و احوال صحابه تاريخ بخارى، تاريخ ابن حيثمه، تاريخ خليفه بن خياط، الطبقات الكبير و الطبقات الصغير محمد بن سعد، الجرح و التعديل ابن ابى حاتم، الثقات ابى حاتم ابن حبان، تاريخ نيشابور حاكم نيشابورى، تاريخ بغداد خطيب بغدادى، و تاريخ دمشق ابن عساكر بوده است. | منابع مختار مولف افزون بر مآخذ مشترك دو بخش اثر كه در بالا از آنها ياد شد، در اسماء و احوال صحابه تاريخ بخارى، تاريخ ابن حيثمه، تاريخ خليفه بن خياط، الطبقات الكبير و الطبقات الصغير محمد بن سعد، الجرح و التعديل ابن ابى حاتم، الثقات ابى حاتم ابن حبان، تاريخ نيشابور حاكم نيشابورى، تاريخ بغداد خطيب بغدادى، و تاريخ دمشق ابن عساكر بوده است. | ||
در ضبط نام صحابه بيشتر از متونى چون الاستيعاب ابن عبد البر و آثار ابن منده، ابونُعيم، ابن اثير و متونى از قبيل الموتلف و المختلف دارقطنى، طبقات الفقهاء ابوعاصم، الطبقات شيخ ابى اسحاق، المبهمات خطيب بغدادى، مبهمات(غوامض الاسماء المبهمه الوااقعه فى متون الاحاديث المسنده) ابن | در ضبط نام صحابه بيشتر از متونى چون الاستيعاب ابن عبد البر و آثار ابن منده، ابونُعيم، ابن اثير و متونى از قبيل الموتلف و المختلف دارقطنى، طبقات الفقهاء ابوعاصم، الطبقات شيخ ابى اسحاق، المبهمات خطيب بغدادى، مبهمات(غوامض الاسماء المبهمه الوااقعه فى متون الاحاديث المسنده) [[ابن بشکوال، خلف بن عبد الملک|ابن بشكوال]]، و طبقات ابن صلاح بهره جسته است. | ||
از شروح حديث نيز معالم السنن حمد بن محمد خطابى در شرح سنن ابى داود، التمهيد ابن عبدالبر در شرح موطأ مالك، شح جامع ترمذى از ابن العربى، شح صحيح بخارى از ابن بطّال، شرح صحيح مسلم از قاضى عياض، المشارق قاضى عياض، و مطالع الانوار ابن قرتول از مهم‌ترين منابع اثر بوده‌اند. همچنين در مواردى به الاشتقاق ابوالفتح همدانى، الموتلف و المختلف فى الاماكن حازمى و مراجع ديگر نيز استناد شده است. | از شروح حديث نيز معالم السنن حمد بن محمد خطابى در شرح سنن ابى داود، التمهيد ابن عبدالبر در شرح موطأ مالك، شح جامع ترمذى از ابن العربى، شح صحيح بخارى از ابن بطّال، شرح صحيح مسلم از قاضى عياض، المشارق قاضى عياض، و مطالع الانوار ابن قرتول از مهم‌ترين منابع اثر بوده‌اند. همچنين در مواردى به الاشتقاق ابوالفتح همدانى، الموتلف و المختلف فى الاماكن حازمى و مراجع ديگر نيز استناد شده است. | ||