۱۴۶٬۵۵۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها== [[' به '==وابستهها== {{وابستهها}} [[') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[خياط زاده، عباس]] (مصحح) | [[خياط زاده، عباس]] (مصحح) | ||
[[حماصيان، محمد]] ( | [[حماصيان، محمد]] (مقدمهنويس) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =PIR 8833 /د9* | | کد کنگره =PIR 8833 /د9* | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
وی در اشعارش همچنین بیشترین تأثیرها را از مولوی پذیرفته و شیوه غزلسراییاش شباهتی آشکار با غزلهای محمدشیرین مغربی (متوفی 809ق) دارد و در آنها، رد پای سنایی و عطار و عراقی که از ارکان شعر صوفیانه فارسی بشمار میآیند، مشهود است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | وی در اشعارش همچنین بیشترین تأثیرها را از مولوی پذیرفته و شیوه غزلسراییاش شباهتی آشکار با غزلهای محمدشیرین مغربی (متوفی 809ق) دارد و در آنها، رد پای سنایی و عطار و عراقی که از ارکان شعر صوفیانه فارسی بشمار میآیند، مشهود است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
از میان شاعران کرمان، وی هم به غزلهای خواجو توجه داشته و هم به غزلهای عماد فقیه و به استقبال اشعار هر دوی آنها رفته است. [[نعمتالله ولی|شاه نعمتالله]] با [[حافظ، شمسالدین محمد|خواجه شمسالدین حافظ شیرازی]] نیز مراودات شعری داشته و حافظ در جواب یکی از غزلهای معروف شاه، غزل رندانهای سروده و در خلال آن، طعنههای ظریف در کار این پیرِ خانقاهی کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | از میان شاعران کرمان، وی هم به غزلهای خواجو توجه داشته و هم به غزلهای [[عماد فقیه کرمانی، علی بن محمود|عماد فقیه]] و به استقبال اشعار هر دوی آنها رفته است. [[نعمتالله ولی|شاه نعمتالله]] با [[حافظ، شمسالدین محمد|خواجه شمسالدین حافظ شیرازی]] نیز مراودات شعری داشته و حافظ در جواب یکی از غزلهای معروف شاه، غزل رندانهای سروده و در خلال آن، طعنههای ظریف در کار این پیرِ خانقاهی کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
به اعتقاد برخی، چشمگیرترین ویژگی این دیوان، «تنوع مضمونی» آن بوده و گویی که شاعر، از فرش تا عرش را در نظر داشته و از تمامی آن، سخن گفته است. از مهمترین و رایجترین مضامین موجود در دیوان حاضر، میتوان به امور زیر، اشاره نمود: | به اعتقاد برخی، چشمگیرترین ویژگی این دیوان، «تنوع مضمونی» آن بوده و گویی که شاعر، از فرش تا عرش را در نظر داشته و از تمامی آن، سخن گفته است. از مهمترین و رایجترین مضامین موجود در دیوان حاضر، میتوان به امور زیر، اشاره نمود: | ||