۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''علم القلوب''' اثرى است منسوب به [[ابو طالب مکی، محمد بن علی|محمد بن على بن عطيه حارثى]] مشهور به ابوطالب مكى (متوفى 386ق) با موضوع اخلاقيات صوفيه كه به زبان عربى و در سده چهارم هجرى نوشته شده است. | |||
اين اثر به تصحيح عبدالقادر احمد عطا در مكتبة القاهره به سال 1384ق چاپ و منتشر شده است. دكتر نصرالله پورجوادى معتقد است كه اين كتاب به غلط به ابوطالب مكى صاحب كتاب قوت القلوب نسبت داده شده است. وى مىافزايد: با وجود اينكه بعضى از دوستان مصحح قبل از چاپ اثر به او تذكر دادهاند كه اين اثر از ابوطالب مكى نيست ولى او به اين تذكر اعتنا نكرده و همچنان نام ابوطالب مكى را در صفحه عنوان كتاب آورده است <ref>پورجوادى، نصرالله، 1377، ص35</ref>. | اين اثر به تصحيح عبدالقادر احمد عطا در مكتبة القاهره به سال 1384ق چاپ و منتشر شده است. دكتر نصرالله پورجوادى معتقد است كه اين كتاب به غلط به ابوطالب مكى صاحب كتاب قوت القلوب نسبت داده شده است. وى مىافزايد: با وجود اينكه بعضى از دوستان مصحح قبل از چاپ اثر به او تذكر دادهاند كه اين اثر از ابوطالب مكى نيست ولى او به اين تذكر اعتنا نكرده و همچنان نام ابوطالب مكى را در صفحه عنوان كتاب آورده است <ref>پورجوادى، نصرالله، 1377، ص35</ref>. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
نويسنده در باب اول كتاب، ضمن بيان ماهيت حكمت و اشاره به قدر و منزلت آن در آيات و روايات، مستحقين بذل حكمت، معرفى شدهاند. <ref>علم القلوب، ص15</ref> | نويسنده در باب اول كتاب، ضمن بيان ماهيت حكمت و اشاره به قدر و منزلت آن در آيات و روايات، مستحقين بذل حكمت، معرفى شدهاند. <ref>علم القلوب، ص15</ref> | ||
نويسنده در ابتداى اين باب، به تفسير آيه شريفه | نويسنده در ابتداى اين باب، به تفسير آيه شريفه {{متن قرآن|يؤتى الحكمة من يشاء و من يؤت الحكمة فقد اوتي خيرا كثرا|سوره=بقره|آیه=269}}پرداخته و در ادامه، اقوالى از بزرگان درباره حكمت نقل كرده است، افرادى همچون: ابويزيد بسطامى، جعفر خلدى، ربيع ابن سليمان، ابراهيم تميمى، ابوبكر نقاش، خليل بن احمد، ابراهيم بن رستم. | ||
در باب دوم، ضمن بيان فرق ميان حكمت و علم، فرق ميان حكيم و عليم نيز تبيين شده است. | در باب دوم، ضمن بيان فرق ميان حكمت و علم، فرق ميان حكيم و عليم نيز تبيين شده است. | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
در پايان مىتوان چنين گفت كه كتاب، داراى مزايا و ويژگىها قابل توجهى است كه در برخى از آنها، با ديگر تأليفاتى كه در همين موضوع نوشته شده، همسان بوده و در برخى ديگر نيز، منحصر به فرد است و شايد بتوان اين ويژگىها را در مؤلفههاى زير، خلاصه نمود: | در پايان مىتوان چنين گفت كه كتاب، داراى مزايا و ويژگىها قابل توجهى است كه در برخى از آنها، با ديگر تأليفاتى كه در همين موضوع نوشته شده، همسان بوده و در برخى ديگر نيز، منحصر به فرد است و شايد بتوان اين ويژگىها را در مؤلفههاى زير، خلاصه نمود: | ||
#مطرح كردن مباحث و موضوعات جامع و مفيدى كه هريك مىتواند خود موضوعى براى يك كتاب مستقل باشد. | |||
#نويسنده در نقل اقوال كبار صوفيه و زهاد ايشان، چنان دقت و ظرافتى به خرج داده كه به خوبى مىتوان از خلال اين نقل قولها، به شخصيت و آراء ايشان پىبرد؛ بزرگانى همچون: شبلى، يحيى بن معاذ الرازق، حسين بن منصور حلاج، ابوسليمان دارانى، ابوالعباس زرزنى، ابراهيم بن ادهم، ذوالنون مصرى و ابوسعيد نيشابورى. | |||
#اشاره به اين مطلب در جاىجاى كتاب كه خيرى در حفظ قواعد شرعى و معرفت احكام عبادات وجود ندارد، مگر آنكه با عمل خالص و دورى از زخارف مادى و دنيوى، همراه گردد. | |||
#افتتاح آفاقى جديد در فهم آيات و تفسير اسرار آن و مقارنت آيات كونيه با آيات آفاقى و انفسى. <ref>علم القلوب، مقدمه محقق، ص6</ref> | |||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== |
ویرایش