مكاشفة القلوب المقرب إلی علام الغيوب: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۶۴: خط ۶۴:
از جمله  مباحث  کتاب، بحث  خوف  است . مؤلف، با آوردن  خبرى  از پيامبر(ص) بدين  قرار که : «خدا ملکى  را خلق  کرد که  بالى  در مشرق  و بالى  در مغرب  دارد، سر او زير عرش  الهى، دو پايش  زير زمين  هفتم  و به  تعداد مخلوقات  الهى، پر دارد. هنگامى  که  مرد يا زنى  از امت  من  بر من  صلوات  بفرستد، خدا اين  ملک  را امر مى کند که  در دريايى  از نور در تحت  عرش  الهى  فرو رود سپس  خارج  گردد و بالش  را در آن  حرکت  مى دهد، سپس  از هر پرى  قطره اى  مى چکد، سپس  خدا از هر قطره  ملکى  را خلق  مى کند که  براى  اين  شخص  تا روز قيامت  طلب  استغفار مى کنند».
از جمله  مباحث  کتاب، بحث  خوف  است . مؤلف، با آوردن  خبرى  از پيامبر(ص) بدين  قرار که : «خدا ملکى  را خلق  کرد که  بالى  در مشرق  و بالى  در مغرب  دارد، سر او زير عرش  الهى، دو پايش  زير زمين  هفتم  و به  تعداد مخلوقات  الهى، پر دارد. هنگامى  که  مرد يا زنى  از امت  من  بر من  صلوات  بفرستد، خدا اين  ملک  را امر مى کند که  در دريايى  از نور در تحت  عرش  الهى  فرو رود سپس  خارج  گردد و بالش  را در آن  حرکت  مى دهد، سپس  از هر پرى  قطره اى  مى چکد، سپس  خدا از هر قطره  ملکى  را خلق  مى کند که  براى  اين  شخص  تا روز قيامت  طلب  استغفار مى کنند».
در ادامه  اين  حديث، آورده  که  بعضى  از حکماء گفته اند: «سلامت  جسم، در قلت  طعام  و سلامت  روح، در قلت  گناه  و سلامت  دين، در صلوات  فرستادن  بر خير الانام، حضرت  محمد(ص) است ».
در ادامه  اين  حديث، آورده  که  بعضى  از حکماء گفته اند: «سلامت  جسم، در قلت  طعام  و سلامت  روح، در قلت  گناه  و سلامت  دين، در صلوات  فرستادن  بر خير الانام، حضرت  محمد(ص) است ».
وى  در ادامه  بحث  خوف، اين  آيه  را ذکر مى کند:{{متن قرآن|يا ايها الذين  آمنوا اتقوا الله|سوره=حشر|آیه=18}}، بعد مى گويد: «يعنى  از خدا خشيت  داشته  باشيد«، سپس  اين  آيه  را آورده : {{متن قرآن|و لتنظر نفس  ما قدمت  لغد|سوره=حشر|آیه=18}}و مى گويد: «يعنى انسان  بايد براى  روز قيامت  عمل  کند و معناى  آن  اين  است  که  صدقه  بدهيد و فرمان  خدا را اطاعت  کنيد تا در روز قيامت، پاداش  الهى  را بيابيد»، سپس  اين  آيه  را آورده : {{متن قرآن|و اتقو الله  ان  الله  خبير بما تعملون|سوره=حشر|آیه=18}}  و در ادامه، ذکر مى کند که  خدا آگاه  به  خير و شر است، پس  ملائکه، آسمان، زمين، شب  و روز، همه  در روز قيامت  شهادت  مى دهند به  آنچه  که  ابن  آدم  از خير و شر عمل  کرده  است  حتى  جوارحش  شهادت  مى دهند.
وى  در ادامه  بحث  خوف، اين  آيه  را ذکر مى کند:{{متن قرآن|يا ايها الذين  آمنوا اتقوا الله|سوره=حشر|آیه=18}}، بعد مى گويد: «يعنى  از خدا خشيت  داشته  باشيد«، سپس  اين  آيه  را آورده : {{متن قرآن|و لتنظر نفس  ما قدمت  لغد|سوره=حشر|آیه=18}}
و مى گويد: «يعنى انسان  بايد براى  روز قيامت  عمل  کند و معناى  آن  اين  است  که  صدقه  بدهيد و فرمان  خدا را اطاعت  کنيد تا در روز قيامت، پاداش  الهى  را بيابيد»، سپس  اين  آيه  را آورده : {{متن قرآن|و اتقو الله  ان  الله  خبير بما تعملون|سوره=حشر|آیه=18}}   
و در ادامه، ذکر مى کند که  خدا آگاه  به  خير و شر است، پس  ملائکه، آسمان، زمين، شب  و روز، همه  در روز قيامت  شهادت  مى دهند به  آنچه  که  ابن  آدم  از خير و شر عمل  کرده  است  حتى  جوارحش  شهادت  مى دهند.
زمين  براى  مؤمن  شهادت  مى دهد و مى گويد: بر من  نماز گذارده، روزه  گرفته، حج  رفته، پس  مؤمن  شاد مى شود و عليه  کافر شهادت  مى دهد و مى گويد: بر روى  من  به  خدا شرک  ورزيد، زنا کرد، شراب  خورد، اکل  به  حرام  نمود.
زمين  براى  مؤمن  شهادت  مى دهد و مى گويد: بر من  نماز گذارده، روزه  گرفته، حج  رفته، پس  مؤمن  شاد مى شود و عليه  کافر شهادت  مى دهد و مى گويد: بر روى  من  به  خدا شرک  ورزيد، زنا کرد، شراب  خورد، اکل  به  حرام  نمود.
مؤلف  سپس  ادامه  مى دهد که  مؤمن  کسى  است  که  با تمام  جوارحش  از خدا بترسد؛ چنان که  ابوليث  فقيه  مى گويد: »علامت  خوف  الهى  در هفت  چيز ظاهر مى شود: اول، در زبان  که  آن  را از کذب  و غيبت  و نميمه  و تهمت  و کلام  نامربوط، بازمى دارد و آن  را مشغول  ذکر الهى، تلاوت  قرآن  و مذاکره  علم  قرار مى دهد.
مؤلف  سپس  ادامه  مى دهد که  مؤمن  کسى  است  که  با تمام  جوارحش  از خدا بترسد؛ چنان که  ابوليث  فقيه  مى گويد: »علامت  خوف  الهى  در هفت  چيز ظاهر مى شود: اول، در زبان  که  آن  را از کذب  و غيبت  و نميمه  و تهمت  و کلام  نامربوط، بازمى دارد و آن  را مشغول  ذکر الهى، تلاوت  قرآن  و مذاکره  علم  قرار مى دهد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش