۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04767.jpg|بندانگشتی|قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم]] | [[پرونده:NUR04767.jpg|بندانگشتی|قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |قمشهای، محمدرضا بن ابوالقاسم | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | حکیم صهبا، محمدرضا | ||
صهبا قمشهای، محمدرضا | صهبا قمشهای، محمدرضا | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |شيخ ابوالقاسم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1234ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |قمشه اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1306ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[ميرزا حسن نورى]] | ||
[[محمدجعفر لاهيجى]] | |||
[[سيد رضى لاريجانى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[مجموعه آثار حكیم صهبا به همراه زندگی‌نامه عارف الهی آقا محمدرضا قمشهای]] | ||
[[مفتاح الغیب و شرحه مصباح الانس]] | [[مفتاح الغیب و شرحه مصباح الانس]] | ||
[[تمهید القواعد]] | [[تمهید القواعد]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04767AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدرضا قمشه‌اى''' فرزند شيخ ابوالقاسم، در سال 1234ق در قمشه اصفهان متولد شد. | '''محمدرضا قمشه‌اى''' (1234-1306ق)، معروف به حکیم صهبا، عارف، فيلسوف، فقيه، متكلم شيعه اثنی‌عشرى و ايرانى | ||
== ولادت == | |||
ميرزا محمدرضا بن شيخ ابى‌القاسم صهباى قمشه‌اى فرزند شيخ ابوالقاسم، در سال 1234ق در قمشه اصفهان متولد شد. | |||
پدرش از فضلاء و علماء در قمشه بود. ايشان از عارفان الهى و حكماى اربعه تهران است كه مدرس عرفانى و حكمى خاص خود را بر مبناى آثار [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]] و شارحانش و مشرب صدرايى تشكيل داده است. | پدرش از فضلاء و علماء در قمشه بود. ايشان از عارفان الهى و حكماى اربعه تهران است كه مدرس عرفانى و حكمى خاص خود را بر مبناى آثار [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]] و شارحانش و مشرب صدرايى تشكيل داده است. | ||
| خط ۴۹: | خط ۵۶: | ||
وى انتقال‌دهنده مكتب عرفانى اصفهان به حوزه تهران بوده و فتح باب عرفانيات در تهران از وى آغاز شده است. مى‌گويند سلسله اساتيدش به ملاعلى نورى و آقامحمد بيدآبادى و سپس تا [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] و از وى تا شيخ الرئيس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مى‌رسد. | وى انتقال‌دهنده مكتب عرفانى اصفهان به حوزه تهران بوده و فتح باب عرفانيات در تهران از وى آغاز شده است. مى‌گويند سلسله اساتيدش به ملاعلى نورى و آقامحمد بيدآبادى و سپس تا [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] و از وى تا شيخ الرئيس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مى‌رسد. | ||
او پس از تحصيل حكمت نزد آقا ميرزا حسن نورى و حاج | == تحصیلات == | ||
او پس از تحصيل حكمت نزد آقا [[ميرزا حسن نورى]] و حاج [[محمدجعفر لاهيجى]]، شروع به تحصيل در عرفان نظرى و آثار محى‌الدين و [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نزد آقا [[سيد رضى لاريجانى]] كرد و پس از استاد، بر كرسى تدريس عرفان و آثار [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محى‌الدين عربى]] نشست. وى بيشترين استفاده را از عارف بزرگوار آقا سيّد رضى لاريجانى برد. | |||
ايشان احاديث و رواياتى كه مقام و منزلت والاى اهل‌بيت(ع) را بيان می‌كردند، قبول كرده و به معانى احاديث كه از ظواهر آن‌ها فهميده مى‌شود، پايبند بودند. علاوه بر اين، نسبت به فقيهان احترام زيادى قائل بود و آن‌ها را دوست مى‌داشت و در بسيارى از مسائل شرعى به آن‌ها رجوع مى‌نمود.مى‌گويند متقابلاً فقهاى عظام به اهل حكمت و عرفان احترام نهاده از امثال او در بعض موارد كه مورد هجمه متعصبين و متحجرين قرار مى‌گرفتند، دفاع كرده و از مقامات عالى آنان ياد نموده‌اند. ولى به هر حال، بر اساس عوامانه كردن دين توسط برخى از فقها به دليل عدم تفقّه در جامعيت دين؛ حكم به تكفير حكما و عرفامی‌كردند. به طورى كه در مورد ايشان برخى بر سر منابر، حكم به تكفيرمى‌نمودند. | ايشان احاديث و رواياتى كه مقام و منزلت والاى اهل‌بيت(ع) را بيان می‌كردند، قبول كرده و به معانى احاديث كه از ظواهر آن‌ها فهميده مى‌شود، پايبند بودند. علاوه بر اين، نسبت به فقيهان احترام زيادى قائل بود و آن‌ها را دوست مى‌داشت و در بسيارى از مسائل شرعى به آن‌ها رجوع مى‌نمود.مى‌گويند متقابلاً فقهاى عظام به اهل حكمت و عرفان احترام نهاده از امثال او در بعض موارد كه مورد هجمه متعصبين و متحجرين قرار مى‌گرفتند، دفاع كرده و از مقامات عالى آنان ياد نموده‌اند. ولى به هر حال، بر اساس عوامانه كردن دين توسط برخى از فقها به دليل عدم تفقّه در جامعيت دين؛ حكم به تكفير حكما و عرفامی‌كردند. به طورى كه در مورد ايشان برخى بر سر منابر، حكم به تكفيرمى‌نمودند. | ||
==وفات== | |||
ايشان در سال 1306 در تهران وفات يافت. مدفن او را صاحب الطرائق در [[ابن بابویه، محمد بن علی|ابن بابویه]] نزدیک حاج آخوند محلاتی ذکر می‌کند. ولی مدفن اصلی‌اش را سر قبر آقا - امام جمعه تهران - به ایوان سنگی کوچکی دانند که به علت خیابان کشی در آن محل، جنازه آقا محمدرضا را از آنجا به [[ابن بابویه، محمد بن علی|ابن بابویه]] برده دفن کرده‌اند | |||
== آثار== | == آثار== | ||
| خط ۷۴: | خط ۸۶: | ||
# رساله جوابيه در شرح فقره (اللهم انى اسئلك مِن بهائك بابهاه و كل بهائك بهى) | # رساله جوابيه در شرح فقره (اللهم انى اسئلك مِن بهائك بابهاه و كل بهائك بهى) | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||