۱۴۶٬۵۵۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس'
جز (جایگزینی متن - 'میرداماد، محمدباقر بن محمد' به 'میرداماد، سید محمدباقر بن محمد') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مقدمه نويس' به 'مقدمهنويس') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
[[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد]] (نویسنده) | [[میرداماد، سید محمدباقر بن محمد]] (نویسنده) | ||
[[محقق، مهدی]] ( | [[محقق، مهدی]] (مقدمهنويس) | ||
[[نورانی، عبدالله]] (گردآورنده) | [[نورانی، عبدالله]] (گردآورنده) | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01796 | ||
| کتابخوان همراه نور =01796 | | کتابخوان همراه نور =01796 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
[[التقديسات]] كه طبق آنچه در تفريط مرحوم [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] آمده عرش التقديس نيز ناميده شده است | [[التقديسات]] كه طبق آنچه در تفريط مرحوم [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدر المتألهين]] آمده عرش التقديس نيز ناميده شده است | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۳: | ||
مؤلف اين كتاب را براى تبيين واجبالوجود و صفات او نوشته است. | مؤلف اين كتاب را براى تبيين واجبالوجود و صفات او نوشته است. | ||
این کتاب یکی از کتابهایی است که در | این کتاب یکی از کتابهایی است که در مجموعهای به نام [[مصنفات میرداماد مشتمل بر ده عنوان از کتابها و رسالهها و اجازهها و نامهها]] نگارش یافته است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۱: | ||
از جمله مطالب استدلالى كه مرحوم میرداماد بدان مىپردازد اين است كه او وقوف بر حقائق اشياء را خارج از قدرت بشر مىداند او مىگويد حتى به بسائط اشياء نيز بشر امكان دسترسى ندارد و تنها از لوازم اشياء است كه مىتواند به شناخت اشياء برسد مثلاًدر مورد حيوان چيزى كه بشر مىتواند بدان علم پيدا كند اين است كه او خاصیت ادراك و فعل دارد در حاليكه مدرک | از جمله مطالب استدلالى كه مرحوم میرداماد بدان مىپردازد اين است كه او وقوف بر حقائق اشياء را خارج از قدرت بشر مىداند او مىگويد حتى به بسائط اشياء نيز بشر امكان دسترسى ندارد و تنها از لوازم اشياء است كه مىتواند به شناخت اشياء برسد مثلاًدر مورد حيوان چيزى كه بشر مىتواند بدان علم پيدا كند اين است كه او خاصیت ادراك و فعل دارد در حاليكه مدرک فعال حقيقت حيوان نبوده بلكه از خواص يا لوازم حيوان مىباشد. | ||
او به نقل از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مىگويد بشر حتى توان شناخت حقيقت جسم را نيز ندارد بلكه شناخت ما از جسم فقط سه جنبۀ طول و عرض و عمق از آن مىباشد. | او به نقل از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] مىگويد بشر حتى توان شناخت حقيقت جسم را نيز ندارد بلكه شناخت ما از جسم فقط سه جنبۀ طول و عرض و عمق از آن مىباشد. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۵: | ||
#آثارى احساسى انفعالى كه از وضع و أين و متى و خصوصيت وضع و مكان و زمانش ادراك مىشود و اين ادراك متغيّر به تغيّر معلومش مىباشد كه در اصطلاح صناعى به علم زمانى هر علم جزئى مشهور است. | #آثارى احساسى انفعالى كه از وضع و أين و متى و خصوصيت وضع و مكان و زمانش ادراك مىشود و اين ادراك متغيّر به تغيّر معلومش مىباشد كه در اصطلاح صناعى به علم زمانى هر علم جزئى مشهور است. | ||
#علم تعقلّى فعلى از جهت علم به تمام علل و احاطه به جميع اسباب متسلسله بر ترتيب و تدرّج حاصل مىشود اين علم در اصطلاح صناعى به عقل تام غير زمانى و علم جزئى بر وجه كلى مشهور است.او واجب تعالى را اقدس از اين مىداند كه زمانى يا مكانى باشد زيرا او خالق زمان و مكان مىباشد و همينطور ابداعكننده علل آندو مىفرمايد وقتى چنين است چطور مىتواند چنين موجودى در تحت زمان و مكان قرار | #علم تعقلّى فعلى از جهت علم به تمام علل و احاطه به جميع اسباب متسلسله بر ترتيب و تدرّج حاصل مىشود اين علم در اصطلاح صناعى به عقل تام غير زمانى و علم جزئى بر وجه كلى مشهور است.او واجب تعالى را اقدس از اين مىداند كه زمانى يا مكانى باشد زيرا او خالق زمان و مكان مىباشد و همينطور ابداعكننده علل آندو مىفرمايد وقتى چنين است چطور مىتواند چنين موجودى در تحت زمان و مكان قرار گیرد؟! | ||
مصنف بزرگوار معناى علم را در آيۀ شريفۀ'''يعلم ما بين ايديهم و ما خلفهم و لا يحيطون بشىء من علمه الا بما شاء'''به علم به ملكيات و ملكوتيات و مستقبلات و ماضيات و حاضرات تفسير مىكند و مىگويد'''«بشىء من علمه»'''نيز به شيئ از هويات موجودات كه به عين ذواتش و وجوداتش مىباشد كه آخرين مرتبه از علم تفصيلى واجب تعالى مىباشد وى در ادامه علم بارى تعالى را غير قابل زيادت و شدت در علم تامّش به ماهيات مىداند. | مصنف بزرگوار معناى علم را در آيۀ شريفۀ'''يعلم ما بين ايديهم و ما خلفهم و لا يحيطون بشىء من علمه الا بما شاء'''به علم به ملكيات و ملكوتيات و مستقبلات و ماضيات و حاضرات تفسير مىكند و مىگويد'''«بشىء من علمه»'''نيز به شيئ از هويات موجودات كه به عين ذواتش و وجوداتش مىباشد كه آخرين مرتبه از علم تفصيلى واجب تعالى مىباشد وى در ادامه علم بارى تعالى را غير قابل زيادت و شدت در علم تامّش به ماهيات مىداند. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۲۰: | ||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | [[رده:فلسفه اسلامی]] | ||
[[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | [[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | ||
[[رده:فیلسوفان، آ–ی]] | [[رده:کتابهای فیلسوفان، آ–ی]] | ||