۱۰۵٬۸۰۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کرده اند' به 'کردهاند') |
|||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =13988 | ||
| کتابخوان همراه نور =13988 | | کتابخوان همراه نور =13988 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التلخيص في القراءات الثمان''' نوشته [[طبري، عبدالکريم بن عبدالصمد|عبدالکریم بن عبدالصمد]] (متوفی 478)، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. مضمون این کتاب، همانگونه که از نام آن پیداست، ارائه خلاصهای از مطالب درباره قرائات هشتگانه است. محقق کتاب، محمد حسن عقیل موسی، مقدمه مفصلی بر آن نوشته است. | '''التلخيص في القراءات الثمان''' نوشته [[طبري، عبدالکريم بن عبدالصمد|عبدالکریم بن عبدالصمد]] (متوفی 478)، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. مضمون این کتاب، همانگونه که از نام آن پیداست، ارائه خلاصهای از مطالب درباره قرائات هشتگانه است. محقق کتاب، محمد حسن عقیل موسی، مقدمه مفصلی بر آن نوشته است. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۰: | ||
کتاب از یک مقدمه و دو بخش اصلی تشکیل شده؛ بخش آموزش دارای مقدمه و دو باب است و بخش تحقیق شامل مقدمه مصنف و ذکر اسناد قرائات هشتگانه و مطالب دیگری درباره تجوید است. | کتاب از یک مقدمه و دو بخش اصلی تشکیل شده؛ بخش آموزش دارای مقدمه و دو باب است و بخش تحقیق شامل مقدمه مصنف و ذکر اسناد قرائات هشتگانه و مطالب دیگری درباره تجوید است. | ||
نویسنده، منابع کتاب را در دو بخش مجزای خطی و چاپی ارائه کرده است. از جمله منابع خطی کتاب، جامع ابي معشر يا سوق العروس، [[جامع البيان في القراءات السبع|جامع البيان]] [[دانی، عثمان بن سعید|امام ابوعمرو دانی]]، [[لطائف الإشارات لفنون القراءات]] امام شهابالدین قسطانی، المنتهی في أداء القراءات و طرقها اثر امام ابوالفضل محمد بن جعفر خزاعی و... و از منابع چاپی آن قرآن چاپی به روایت حفص از عاصم و به روایت ورش از نافع، [[الإبانة عن | نویسنده، منابع کتاب را در دو بخش مجزای خطی و چاپی ارائه کرده است. از جمله منابع خطی کتاب، جامع ابي معشر يا سوق العروس، [[جامع البيان في القراءات السبع|جامع البيان]] [[دانی، عثمان بن سعید|امام ابوعمرو دانی]]، [[لطائف الإشارات لفنون القراءات]] امام شهابالدین قسطانی، المنتهی في أداء القراءات و طرقها اثر امام ابوالفضل محمد بن جعفر خزاعی و... و از منابع چاپی آن قرآن چاپی به روایت حفص از عاصم و به روایت ورش از نافع، [[الإبانة عن معانيالقراءات|الإبانه عن معانی القراءات]] [[مکی بن حموش|مکی بن ابوطالب قیسی]]، [[اِبراز المعاني من حرز الأماني في القراءات السبع|إبراز المعاني من حرز الإماني]] [[ابوشامه، عبدالرحمن بن اسماعیل|ابوشامه دمشقی]]، إتحاف فضلاء البشر في القراءات الأربع عشر احمد بن محمد بناء دمیاطی، [[الإتقان في علوم القرآن]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، [[الأنساب (سمعاني)|الأنساب]] [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد|سمعانی]]، [[البحر المحيط في التفسير|البحر المحيط]] [[ابوحیان، محمد بن یوسف|ابوحيان اندلسی]]، [[تاريخ الخلفاء|تاريخ الخلفا]]<nowiki/>ی [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، [[تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)|تفسير القرآن العظيم]] [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] و...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/508 ر.ک: فهرست منابع و مآخذ، ص508-519]</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۴۰: | خط ۳۹: | ||
[[جزری، محمد بن محمد|ابن جزری]] علم قرائت را علم اداء کلمات قرآن دانسته است و چنین گفته است: «القراءات علم بکیفیة أداء کلمات القرآن و اختلافها، معزوّ لناقله».<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> در فضیلت علم قرائات همین بس که در این علم مسائلی درباره قرآن که شریفترین کتاب است، آموزش داده میشود و پیامبر اکرم(ص) فرمودهاند: خیرکم من تعلم القرآن و علّمه یعنی بهترین شما کسی است که قرآن را بیاموزد و بیاموزاند. نویسنده در راستای بیان فضیلت این علم، شش مورد را ذکر مینماید.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/13 ر.ک: همان، ص13-16]</ref> عبدالکریم بن عبدالصمد، بحث از تخفیف الهی بر عباد در قراءت احرف سبعه را مطرح میکند و روایت نبوی مشهور با محتوای «إن هذا القرآن أنزل على سبعة أحرف فاقرؤوا ما تیسر منه» را بر این امر شاهد میآورد و سخن از اختلاف در معنای احرف سبعه را مطرح میکند. وی معنای مورد نظر شیخ زرقانی درباره سبعه احرف مبنی بر اینکه «حرف» به معنی «وجه» است را میپذیرد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/16 ر.ک: همان، ص16-17]</ref> | [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزری]] علم قرائت را علم اداء کلمات قرآن دانسته است و چنین گفته است: «القراءات علم بکیفیة أداء کلمات القرآن و اختلافها، معزوّ لناقله».<ref>ر.ک: همان، ص13</ref> در فضیلت علم قرائات همین بس که در این علم مسائلی درباره قرآن که شریفترین کتاب است، آموزش داده میشود و پیامبر اکرم(ص) فرمودهاند: خیرکم من تعلم القرآن و علّمه یعنی بهترین شما کسی است که قرآن را بیاموزد و بیاموزاند. نویسنده در راستای بیان فضیلت این علم، شش مورد را ذکر مینماید.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/13 ر.ک: همان، ص13-16]</ref> عبدالکریم بن عبدالصمد، بحث از تخفیف الهی بر عباد در قراءت احرف سبعه را مطرح میکند و روایت نبوی مشهور با محتوای «إن هذا القرآن أنزل على سبعة أحرف فاقرؤوا ما تیسر منه» را بر این امر شاهد میآورد و سخن از اختلاف در معنای احرف سبعه را مطرح میکند. وی معنای مورد نظر شیخ زرقانی درباره سبعه احرف مبنی بر اینکه «حرف» به معنی «وجه» است را میپذیرد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/16 ر.ک: همان، ص16-17]</ref> | ||
از مطالب مطرح شده در کتاب، فرهنگ زمانه ابومعشر طبری و شخصیت و َآثار وی است. نویسنده در این بخش درباره زمانه وی حالت سیاسی و دینی و اجتماعی و اقتصادی و علمی و ادبی را در چهار فصل مجزا مورد بررسی قرار میدهد و در بخش شخصیت و آثار طبری، به بیان | از مطالب مطرح شده در کتاب، فرهنگ زمانه ابومعشر طبری و شخصیت و َآثار وی است. نویسنده در این بخش درباره زمانه وی حالت سیاسی و دینی و اجتماعی و اقتصادی و علمی و ادبی را در چهار فصل مجزا مورد بررسی قرار میدهد و در بخش شخصیت و آثار طبری، به بیان زندگینامه و سرگذشت وی و آثار علمی او، اساتید و شاگردان، اقوال دیگر عالمان در مدحش و... میپردازد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/9 ر.ک: همان، ص9-10]</ref> | ||
او در باب دیگر کتاب، ضمن سه فصل، به بیان کتاب التلخیص و اهمیت آن میپردازد. وی در این راستا، مهمترین کتابهای پیش از التلخیص را ذکر میکند و سپس به بیان جایگاه این کتاب در میان کتابهای قرائات میپردازد. بعدازاین امر اصطلاحات مختص به علم قرائات را که مصنف در کتابش بیان کرده شرح میدهد و به توصیف کتاب التلخیص و شیوه مصنف در بیان مطالب آن میپردازد. او در این راستا نسخههای خطی کتاب را هم بررسی مینماید.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/10 ر.ک: همان، ص10-11]</ref> | او در باب دیگر کتاب، ضمن سه فصل، به بیان کتاب التلخیص و اهمیت آن میپردازد. وی در این راستا، مهمترین کتابهای پیش از التلخیص را ذکر میکند و سپس به بیان جایگاه این کتاب در میان کتابهای قرائات میپردازد. بعدازاین امر اصطلاحات مختص به علم قرائات را که مصنف در کتابش بیان کرده شرح میدهد و به توصیف کتاب التلخیص و شیوه مصنف در بیان مطالب آن میپردازد. او در این راستا نسخههای خطی کتاب را هم بررسی مینماید.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/10 ر.ک: همان، ص10-11]</ref> | ||
خط ۴۶: | خط ۴۵: | ||
ترتیب قراء هشتگانه کتاب اینچنین است؛ نافع، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، ابن عامر، عاصم، حمزه، کسائی، ابوعمرو و یعقوب.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/75 ر.ک: همان، ص75]</ref> | ترتیب قراء هشتگانه کتاب اینچنین است؛ نافع، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، ابن عامر، عاصم، حمزه، کسائی، ابوعمرو و یعقوب.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/75 ر.ک: همان، ص75]</ref> | ||
اختیار این هشت قاری توسط ابومعشر در این کتاب، دو نکته دارد؛ اول: اینکه ترتیبی که او قاریان را بر اساس آن ذکر | اختیار این هشت قاری توسط ابومعشر در این کتاب، دو نکته دارد؛ اول: اینکه ترتیبی که او قاریان را بر اساس آن ذکر کردهاندکی با ترتیب معهود، تفاوت دارد (در تأخیر ابوعمرو و بصری) و شاید علت این امر این بوده که او ابوعمرو و یعقوب را در رموز، مساوی قرار داده و هردو را به «بصری» رمزگذاری کرده و خواسته این دو در ترتیب ذکر، پشت سر هم بیایند. دوم: او برای برخی از قراء هشتگانه، روایات و طرقی غیر از روایات و طرق معهود و معروف را اختیار کرده است. برخی از این طرق از این قرارند: مشهور دو طریق حلوانی و ابونشیط را از قالون اتخاذ کردهاند درحالیکه نویسنده طریق احمد بن قالون و [[حلوانی، حسین بن محمد|حلوانی]] را گرفته و طریق احمد بن قالون غیر مشهور است. او برای روایت ورش، دو طریق یونس و اصفهانی را اتخاذ کرده درحالیکه مشهور دو طریق ازرق و اصفهانی را اخذ کردهاند و....<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/67 ر.ک: همان، ص67-68]</ref> | ||
عادت نویسندگان قرائات بر این است که برای تسهیل در امر خوانندگان، کتابشان را به دو قسمت اصلی اصول و فُرُش تقسیم میکنند و هرکدام را در باب جداگانهای ذکر میکنند که ابومعشر نیز از این قاعده مستثنی نیست. او ابواب اصول و سپس فرش را ذکر کرده است. وی مقدمه کوتاهی بر کتاب دارد که در آن روشش را ذکر کرده و پسازآن، اسانید قاریان هشتگانه را ذکر کرده است. وی سپس ابواب اصول و بعدازآن، فرش را ذکر کرده است و شیوه او چنین است که در ابتدای هر سوره قبل از ذکر فُرش، مکی و مدنی بودن هر سوره را مشخص میکند سپس اختلاف در تعداد آیات آن را ذکر میکند. وی بعد از ذکر فرش، یاءات اضافه و زوائد و حروف ادغام کبیر را برمیشمارد. خاتمه کتاب با تکبیری است که نزد قراء به تکبیر ختم معروف است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/66 ر.ک: همان، ص66]</ref> | عادت نویسندگان قرائات بر این است که برای تسهیل در امر خوانندگان، کتابشان را به دو قسمت اصلی اصول و فُرُش تقسیم میکنند و هرکدام را در باب جداگانهای ذکر میکنند که ابومعشر نیز از این قاعده مستثنی نیست. او ابواب اصول و سپس فرش را ذکر کرده است. وی مقدمه کوتاهی بر کتاب دارد که در آن روشش را ذکر کرده و پسازآن، اسانید قاریان هشتگانه را ذکر کرده است. وی سپس ابواب اصول و بعدازآن، فرش را ذکر کرده است و شیوه او چنین است که در ابتدای هر سوره قبل از ذکر فُرش، مکی و مدنی بودن هر سوره را مشخص میکند سپس اختلاف در تعداد آیات آن را ذکر میکند. وی بعد از ذکر فرش، یاءات اضافه و زوائد و حروف ادغام کبیر را برمیشمارد. خاتمه کتاب با تکبیری است که نزد قراء به تکبیر ختم معروف است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34843/1/66 ر.ک: همان، ص66]</ref> |