۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←ساختار) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
مصادر و منابعی که جصاص در نگارش اثر خویش، از آن بهره برده را میتوان در سه بخش زیر، تقسیمبندی نمود: | مصادر و منابعی که جصاص در نگارش اثر خویش، از آن بهره برده را میتوان در سه بخش زیر، تقسیمبندی نمود: | ||
# اساتید و شیوخ خویش: جصاص سفرهای فراوانی به شهرهای مختلف بلاد اسلامی، از جمله اهواز، نیشابور، ری و بغداد داشته و شاید بتوان منبع اصلی نگارش کتاب او را مطالبی دانست که از شیوخ و اساتید خویش، دریافته است؛ از اصولیین اصول، از فقها فقه و از محدثین احادیث کتاب را اخذ کرده است؛ بهعنوان مثال، از کرخی، مطالب مربوط به فقه و اصول، از عبدالباقی بن قانع، طبرانی، دعلج، ابوالعباس اصم، حاکم نیشابوری و... حدیث و از ابوسهل زجاجی، ابوعلی فارسی و محمد غلام ثعلب، لغت را گردآورده و در کتاب خویش، از آنها بهره برده است. | # اساتید و شیوخ خویش: [[جصاص، احمد بن علی|جصاص]] سفرهای فراوانی به شهرهای مختلف بلاد اسلامی، از جمله اهواز، نیشابور، ری و بغداد داشته و شاید بتوان منبع اصلی نگارش کتاب او را مطالبی دانست که از شیوخ و اساتید خویش، دریافته است؛ از اصولیین اصول، از فقها فقه و از محدثین احادیث کتاب را اخذ کرده است؛ بهعنوان مثال، از کرخی، مطالب مربوط به فقه و اصول، از عبدالباقی بن قانع، طبرانی، دعلج، ابوالعباس اصم، حاکم نیشابوری و... حدیث و از ابوسهل زجاجی، ابوعلی فارسی و محمد غلام ثعلب، لغت را گردآورده و در کتاب خویش، از آنها بهره برده است. | ||
# کتب و آثار خویش: جصاص در بسیاری از موارد، از سایر کتب و تألیفات خود بهعنوان منبع استفاده کرده است. | # کتب و آثار خویش: جصاص در بسیاری از موارد، از سایر کتب و تألیفات خود بهعنوان منبع استفاده کرده است. | ||
# کتب اصولی و سایر تألیفات: مؤلف در مواردی نیز از کتب اصولی و سایر تألیفات موجود در عصر خویش استفاده کرده است که از جمله آنها، میتوان به نوشتههای حسن شیبانی در «الجامع الكبير»، عبدالباقی بن قانع در «الطبقات»، محمد بن شجاع ثلجی و ابوعبید در «غريب الحديث» اشاره نمود<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص24-26</ref>. | # کتب اصولی و سایر تألیفات: مؤلف در مواردی نیز از کتب اصولی و سایر تألیفات موجود در عصر خویش استفاده کرده است که از جمله آنها، میتوان به نوشتههای حسن شیبانی در «الجامع الكبير»، عبدالباقی بن قانع در «الطبقات»، محمد بن شجاع ثلجی و ابوعبید در «غريب الحديث» اشاره نمود<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص24-26</ref>. |
ویرایش