۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''امین عبدالمجید بدوی''' (1325ق-1418ق)، پژوهشگر و دانشیار فارسی دانشگاه عین | '''امین عبدالمجید بدوی''' (1325ق-1418ق)، پژوهشگر و دانشیار فارسی دانشگاه عین شمس مصر که دکترای زبان و ادبیات فارسی را در سال 1335ش، از دانشگاه تهران گرفت و ترجمه «قابوس‌نامه»، از جمله آثار اوست. | ||
== | ==ولادت== | ||
امین عبدالمجید بدوی در سال 1325ق، در شهر جیزه متولد شد. | امین عبدالمجید بدوی در سال 1325ق، در شهر جیزه متولد شد. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
وی پس از تحصیل در مکتب‌خانه و مدرسه ابتدایی سلطان حسین، پیش از بیست‌سالگی، یک سفر کاری را آغاز کرد و به‌عنوان معلم در چندین مدرسه در مرکز مصر علیا (استان منیا) کار کرد. سپس به کار در امور مالی (همچنین در مصر علیا) پرداخت و در این مرحله به تحصیل بازگشت، تا اینکه در سال 1948م، از دانشکده ادبیات (دانشگاه فؤاد اول/ قاهره) فارغ‌التحصیل شد. پس از آن دیپلم زبان‌های شرقی را گرفت که سفر به ایران و تحصیل دکترایش را در پی داشت<ref>ر.ک: مؤسسة عبدالعزيز سعود البابطين الثقافية</ref>. | وی پس از تحصیل در مکتب‌خانه و مدرسه ابتدایی سلطان حسین، پیش از بیست‌سالگی، یک سفر کاری را آغاز کرد و به‌عنوان معلم در چندین مدرسه در مرکز مصر علیا (استان منیا) کار کرد. سپس به کار در امور مالی (همچنین در مصر علیا) پرداخت و در این مرحله به تحصیل بازگشت، تا اینکه در سال 1948م، از دانشکده ادبیات (دانشگاه فؤاد اول/ قاهره) فارغ‌التحصیل شد. پس از آن دیپلم زبان‌های شرقی را گرفت که سفر به ایران و تحصیل دکترایش را در پی داشت<ref>ر.ک: مؤسسة عبدالعزيز سعود البابطين الثقافية</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==شعر== | ==شعر== | ||
وی دارای پنج دیوان (نسخه خطی) است: حصاد المشيب، هشيم الحصاد، هشيم الهشيم، حب الحصيد، دموع وشجن. همچنین دارای چندین قصیده منتشرشده در مجله ایرانی «الإخاء» است. او در شعر خود از اغراض مختلف شعری، چون مدح، هجو، وصف و غزل استفاده می‌کرد. در شعر او، مرثیه فراوان است؛ به‌ویژه درباره اساتیدش، همچون: «شیخ امین الخولی» و هم‌ردیفانش. | وی دارای پنج دیوان (نسخه خطی) است: حصاد المشيب، هشيم الحصاد، هشيم الهشيم، حب الحصيد، دموع وشجن. همچنین دارای چندین قصیده منتشرشده در مجله ایرانی «الإخاء» است. او در شعر خود از اغراض مختلف شعری، چون مدح، هجو، وصف و غزل استفاده می‌کرد. در شعر او، مرثیه فراوان است؛ به‌ویژه درباره اساتیدش، همچون: «شیخ امین الخولی» و هم‌ردیفانش. | ||
او در اشعار خویش افزون بر استحکام تعابیر، مشتاق صید واژگان فارسی است. | او در اشعار خویش افزون بر استحکام تعابیر، مشتاق صید واژگان فارسی است. | ||
اشعار دینی او از اشتیاق وی به تصوف و گرایش عرفانی او و علاقه‌‌اش به شعرای صوفی ایرانی حکایت دارد<ref>ر.ک: مؤسسة عبدالعزيز سعود البابطين الثقافية</ref>. | اشعار دینی او از اشتیاق وی به تصوف و گرایش عرفانی او و علاقه‌‌اش به شعرای صوفی ایرانی حکایت دارد<ref>ر.ک: مؤسسة عبدالعزيز سعود البابطين الثقافية</ref>. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۶: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||