۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1275ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |1370ش یا 1412ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[سید محمدباقر درچه‌ای]] | | data-type="authorTeachers" |[[سید محمدباقر درچه‌ای]] | ||
[[نائینی، محمدحسین|آيت‌الله نائينى]] | |||
[[اصفهانی، محمدحسین|آيت‌الله شيخ محمدحسين كمپانى]] | |||
[[عراقی، ضیاءالدین|آيت‌الله آقا ضياء عراقى]] | |||
[[بلاغی، محمدجواد|شيخ جواد بلاغى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۳: | خط ۴۰: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید عبدالحسین طیب''' (1272-1370ش)، عالم، نویسنده، خطیب، فقیه، مفسر معاصر شیعه و از شاگردان [[سید محمدباقر درچه‌ای]] | '''سید عبدالحسین طیب''' (1272-1370ش)، عالم، نویسنده، خطیب، فقیه، مفسر معاصر شیعه و از شاگردان [[سید محمدباقر درچه‌ای]]، از مشهورترین تألیفات او [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]] | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۴۴: | خط ۵۱: | ||
تحصیلات طیب در سه شهر اصفهان، قم و نجف گذشت. بعد از سفر زیارتی به عتبات به مكتبخانه رفت و پس از فراگيرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبيان، راهى مدرسه علميه شد. | تحصیلات طیب در سه شهر اصفهان، قم و نجف گذشت. بعد از سفر زیارتی به عتبات به مكتبخانه رفت و پس از فراگيرى خواندن و نوشتن، حساب، قرآن و نصاب الصبيان، راهى مدرسه علميه شد. | ||
در 12 سالگى از نعمت سرپرستى پدر محروم گرديد، و مادرش كه بانوى بسيار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طيبۀ ولايت و از خاندان روحانیت بود، به تربيت او همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته سید عبدالحسین را تشويق و تحريص به كسب علم و تحصيل معرفت مى‌كرد. از رهگذر اين دعاهاى خالصانه و تشويق‌هاى مشفقانه در او عزمى پيدا شد كه توانست ناملايمات پيش آمده از فقدان پدر را تحمل كرده و به طريق خود ادامه بدهد | در 12 سالگى از نعمت سرپرستى پدر محروم گرديد، و مادرش كه بانوى بسيار بزرگوار و مقدس و همچون پدر، از شجرۀ طيبۀ ولايت و از خاندان روحانیت بود، به تربيت او همّت مخصوص گمارد. او مصمم‌تر و قوى‌تر از گذشته سید عبدالحسین را تشويق و تحريص به كسب علم و تحصيل معرفت مى‌كرد. از رهگذر اين دعاهاى خالصانه و تشويق‌هاى مشفقانه در او عزمى پيدا شد كه توانست ناملايمات پيش آمده از فقدان پدر را تحمل كرده و به طريق خود ادامه بدهد. | ||
در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ ميرزا مهدى حجره‌اى گرفت و آنجا مشغول درس و بحث شد، از ابتداى مقدمات تا [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بود. [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]] خواند. | در ابتداى طلبگى، در مدرسۀ ميرزا مهدى حجره‌اى گرفت و آنجا مشغول درس و بحث شد، از ابتداى مقدمات تا [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم حاج آقا آخوند زفره‌اى بود. [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را خدمت مرحوم [[موسوی خوانساری، احمد|سید احمد خوانساری]] خواند. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۷: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
مرحوم آقاى شيخ علوى يزدى كه بسيار در ادبيات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود و شرح لمعه را | مرحوم آقاى شيخ علوى يزدى كه بسيار در ادبيات مسلّط بود در مدرسۀ صدر شرح لمعه مى‌فرمود و شرح لمعه را خدمت ايشان خواند. نزد مرحوم آقاى شيخ حسن يزدى منطق را خواند. | ||
حكمت، حساب، جبر، مقابله، هيأت و نجوم را خدمت مرحوم اسداللّه قمشه‌اى حكيم، فرا گرفت، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ ميرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مكان كرد و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق عليه‌السّلام) رفت و آنجا رحل اقامت افكند. | حكمت، حساب، جبر، مقابله، هيأت و نجوم را خدمت مرحوم اسداللّه قمشه‌اى حكيم، فرا گرفت، بعد از اتمام دروس مقدمات از مدرسۀ ميرزا مهدى به مدرسه جنب مسجد امام نقل مكان كرد و پس از آن به مدرسۀ چهارباغ (امام صادق عليه‌السّلام) رفت و آنجا رحل اقامت افكند. | ||
| خط ۵۷: | خط ۶۴: | ||
وی عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت‌اللّه آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای]] بود و تقریبا مدت ۱۱ سال مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبدالحسین می‌گوید: درست است که ثمره ظاهری این ۱۱ سال تحصیل مداوم خدمت ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت را فرا گرفتم.<ref>طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص34</ref>. | وی عمده فقه و اصول را در اصفهان، خدمت مرحوم آیت‌اللّه آقا [[سید محمدباقر درچه‌ای]] بود و تقریبا مدت ۱۱ سال مرتب درس این بزرگوار می‌رفت. سید عبدالحسین می‌گوید: درست است که ثمره ظاهری این ۱۱ سال تحصیل مداوم خدمت ایشان مرا به درجه اجتهاد رسانید، اما آنچه مهم بود، من از آن مرحوم، درس زندگی، اخلاق و شخصیت را فرا گرفتم.<ref>طیب،آیت‌الله عبدالحسین، ص34</ref>. | ||
بعداز يك سال راهى نجف اشرف شد و در آن حوزه شريف خدمت اساتيد بزرگ و آيات و آيات عظم رسيد واز حوزه پر بركت درس آقايان استفاده كردم . | |||
در نجف پای درس اصول [[اصفهانی، محمدحسین|آيت‌الله شيخ محمدحسين كمپانى]] و درس فقه آيت‌الله سيد محمدحسين اصفهانى و درس فقه واصول [[نائینی، محمدحسین|آيت‌الله نائينى]] شركت مى كرد. | |||
همچنين درس اصول آقا [[حسين رجايى]] و فقه آقا [[سيد اسماعيل يزدى]] می‌رفت. | |||
خدمت [[عراقی، ضیاءالدین|آيت‌الله آقا ضياء عراقى]] رساله منجزات مريض را خواند و خدمت آيت‌الله [[بلاغی، محمدجواد|شيخ جواد بلاغى]] علم كلام را آموخت. | |||
== وفات == | == وفات == | ||
طیب در ۸ محرم ۱۴۱۲ق (۱۳۷۰ش) درگذشت و در نهم محرم در مسجد میر اصفهان (مسجد کازرونی) که خود امامت جماعت آن را بر عهده داشت، مدفون گردید. | طیب در ۸ محرم ۱۴۱۲ق (۱۳۷۰ش) درگذشت و در نهم محرم در مسجد میر اصفهان (مسجد کازرونی) که خود امامت جماعت آن را بر عهده داشت، مدفون گردید. | ||
== | == آثار == | ||
برخی تألیفات ایشان عبارت است از: | |||
۱. «اطیب البیان فی تفسیر القرآن»؛ در ۱۴ مجلّد که دو بار به چاپ رسیده است. | |||
۲. «الکلم الطیّب»؛ در اعتقادات، در سه مجلد. | |||
۳. «العمل الصّالح فی العقاید و الاخلاق». | |||
۴. «رساله در خلل صلوه»؛ رساله اجتهادی که به دستور استاد ایشان تنظیم و تالیف شده است (غیر مطبوع). | |||
۵. «تقریرات فقهی و اصولی» اساتید ایشان. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||