۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: مرداد(98)' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن محمد طحاوی''' (229-321ق)، محدث، فقیه حنفی و نویسنده توانای مصری و دارای کتابی است به نام | '''احمد بن محمد طحاوی''' (229-321ق)، محدث، فقیه حنفی و نویسنده توانای مصری و دارای کتابی است به نام «[[العقيدة الطحاوية]]» که بسیاری از اهل سنت بر آن شرح نوشته‌اند. | ||
== | ==ولادت== | ||
ابوجعفر احمد بن محمد بن سلامة بن سلمة بن عبدالملک بن سلمة بن سلیم بن سلیمان بن حباب ازدی، حجری، مصری، طحاوی در سال 229 یا به قولی 231 در یکی از روستاهای صعید مصر به نام طحا متولد شد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/7639/1/100 ر.ک: قاسم بن قطلوبغا، ص100]</ref>. | ابوجعفر احمد بن محمد بن سلامة بن سلمة بن عبدالملک بن سلمة بن سلیم بن سلیمان بن حباب ازدی، حجری، مصری، طحاوی در سال 229 یا به قولی 231 در یکی از روستاهای صعید مصر به نام طحا متولد شد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/7639/1/100 ر.ک: قاسم بن قطلوبغا، ص100]</ref>. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
طحاوی فرصت بودنش در شام را که در فاصله سال‌های 268 تا 269ق بود، غنیمت شمرد و در اثنای این سال‌ها به غزه و عسقلان و طبریه و بیت‌المقدس و دمشق رفت و از بزرگان و دانشمندان کسب علم نمود و از آنان استفاده نمود و نزد قاضی ابوخازم فقه آموخت. او فقه عراق را از طریق عیسی بن ابان، از محمد بن حسن، از ابوحنیفه و از طریق بکر بن عمّی، از محمد بن سماعه، از محمد بن حسن، از ابوحنیفه کسب کرد. | طحاوی فرصت بودنش در شام را که در فاصله سال‌های 268 تا 269ق بود، غنیمت شمرد و در اثنای این سال‌ها به غزه و عسقلان و طبریه و بیت‌المقدس و دمشق رفت و از بزرگان و دانشمندان کسب علم نمود و از آنان استفاده نمود و نزد قاضی ابوخازم فقه آموخت. او فقه عراق را از طریق عیسی بن ابان، از محمد بن حسن، از ابوحنیفه و از طریق بکر بن عمّی، از محمد بن سماعه، از محمد بن حسن، از ابوحنیفه کسب کرد. | ||
== | ==دیدگاهها و نظرات== | ||
ابن یونس بنا به نقل [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] در «[[تاریخ مدینة دمشق|تاریخ]]» خود، ج7، ص367 راجع به طحاوی می‌گوید: «او انسانی ثقه و مورد اعتماد، ثابت، فقیه، خردمند و بی‌نظیر بود». | ابن یونس بنا به نقل [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] در «[[تاریخ مدینة دمشق|تاریخ]]» خود، ج7، ص367 راجع به طحاوی می‌گوید: «او انسانی ثقه و مورد اعتماد، ثابت، فقیه، خردمند و بی‌نظیر بود». | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||