۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'وى' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - 'رده:فروردین(99)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'وى' به 'وی') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
وى 7 سال در حوزه علميّه بهبهان، به تدريس پرداخت و در سال 1338ق به درخواست گروهى از شاگردان ممتاز آيت‌اللّه سيد محسن كوه‌كمرى، براى سومين بار عازم نجف اشرف شد. بهبهانى پس از تهيّه منزل، به ایران باز گشت تا خانواده خود را نيز به نجف ببرد. | وى 7 سال در حوزه علميّه بهبهان، به تدريس پرداخت و در سال 1338ق به درخواست گروهى از شاگردان ممتاز آيت‌اللّه سيد محسن كوه‌كمرى، براى سومين بار عازم نجف اشرف شد. بهبهانى پس از تهيّه منزل، به ایران باز گشت تا خانواده خود را نيز به نجف ببرد. | ||
وی همراه همسرش به سوى عراق حركت كرد، اما بيمارى همسرش در رامهرمز، سبب شد تا براى معالجه همسرش در رامهرمز بماند. مردم رامهرمز با اصرار از او خواستند تا در شهرستان اقامت كند و به ارشاد آن‌ها بپردازد. او براى رفتن به عتبات، استخاره كرد كه خوب نيامد؛ لذا ماندگار شد. بهبهانى 23 سال (1339- 1362ق) در رامهرمز، به هدايت مردم پرداخت و بيش‌تر مردم رامهرمز از وى تقليد می‌كردند. | |||
وى در سال 1362ق براى چهارمين بار به قصد زيارت ائمه(ع) به عتبات عاليات مشرف شد و بنابه درخواست آيت‌اللّه حسین طباطبايى قمى كه مرجع تقليد و رئيس حوزه علميّه كربلا بود، در كربلا اقامت گزيد. او 2 سال در حوزه علميّه كربلا، به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت و بعد از آن، به نجف رفت. در همان آغاز ورود او به نجف، جمعى از فضلا و دانشمندان از وى درخواست نمودند تا تدريس را آغاز نمايد، او نيز به تدريس خارج فقه پرداخت. | وى در سال 1362ق براى چهارمين بار به قصد زيارت ائمه(ع) به عتبات عاليات مشرف شد و بنابه درخواست آيت‌اللّه حسین طباطبايى قمى كه مرجع تقليد و رئيس حوزه علميّه كربلا بود، در كربلا اقامت گزيد. او 2 سال در حوزه علميّه كربلا، به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت و بعد از آن، به نجف رفت. در همان آغاز ورود او به نجف، جمعى از فضلا و دانشمندان از وى درخواست نمودند تا تدريس را آغاز نمايد، او نيز به تدريس خارج فقه پرداخت. | ||