۱۰۶٬۶۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابوعبید (ابهام زدایی)' به 'ابوعبید (ابهامزدایی)') |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|ابوعبید (ابهامزدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|ابوعبید ( | |||
'''ابوعُبيد قاسم بن سلام خُزاعى''' (ح150-224ق)، از جمله ادباى برجسته عرب و صاحب تأليفات فراوان است. وى در محضر اساتيدى چون اسماعيل بن جعفر، شریک بن عبداللّه، اسماعيل بن عياش، سفيان بن عينية، عبداللّه بن مبارک، محمد بن حسن شاگرد [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] و نيز ابويوسف يكى ديگر از شاگردان [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] و...دانش اندوخت. | '''ابوعُبيد قاسم بن سلام خُزاعى''' (ح150-224ق)، از جمله ادباى برجسته عرب و صاحب تأليفات فراوان است. وى در محضر اساتيدى چون اسماعيل بن جعفر، شریک بن عبداللّه، اسماعيل بن عياش، سفيان بن عينية، عبداللّه بن مبارک، محمد بن حسن شاگرد [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] و نيز ابويوسف يكى ديگر از شاگردان [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] و...دانش اندوخت. | ||
خط ۸۱: | خط ۷۷: | ||
ابوعبيد پس از دهها سال دانشاندوزى در بازگشت مجدد به بغداد به كار تأليف پرداخت. وى به اعتبار شخصيت فكرى خود با اصحاب حديث بغداد و بویژه بزرگ آنان [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بسيار نزدیک بود و در عقايد - آنگونه كه از سراسر کتاب الايمان و از ديگر آثار وى برمىآيد بر مذهب اصحاب حديث پاى مىفشرد و مواضع مرجئه، جهمیه، معتزله و خوارج را مورد نقد قرار مىداد. در مورد امانت، عثمان را بر على(ع) تفضيل مىداد و با شیعیان برخوردى تند داشت. | ابوعبيد پس از دهها سال دانشاندوزى در بازگشت مجدد به بغداد به كار تأليف پرداخت. وى به اعتبار شخصيت فكرى خود با اصحاب حديث بغداد و بویژه بزرگ آنان [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بسيار نزدیک بود و در عقايد - آنگونه كه از سراسر کتاب الايمان و از ديگر آثار وى برمىآيد بر مذهب اصحاب حديث پاى مىفشرد و مواضع مرجئه، جهمیه، معتزله و خوارج را مورد نقد قرار مىداد. در مورد امانت، عثمان را بر على(ع) تفضيل مىداد و با شیعیان برخوردى تند داشت. | ||
در 219ق ابوعبيد كه 68 سالگى را پشت سر نهاده بود - پيش از آنكه همچون دوستان خود، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و ديگر بزرگان اصحاب حديث بغداد، | در 219ق ابوعبيد كه 68 سالگى را پشت سر نهاده بود - پيش از آنكه همچون دوستان خود، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و ديگر بزرگان اصحاب حديث بغداد، درگیر ماجراى «محنه» گردد بغداد را ترك گفت و راهى حجاز شد و تا پایان عمر در مكه مجاور حرم گشت. | ||
او همچنين به عنوان مفسر احاديث مشكل شاخص شده بود، کتاب غريب الحديث اوست كه به گفتهى خود او حدود 40 سال از عمرش را برای گردآورى مطالب آن صرف نموده بود و چنانكه از مندرجات کتاب برمىآيد، آن را پس از سفر مصر (213ق) در بغداد تأليف كرده و به روايتى به مأمون اهدا نموده بود. این کتاب از بدو تأليف مورد توجه محدثان بزرگ بغداد چون [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و يحيى بن معين قرار گرفت و در اندك زمانى در شرق و غرب بلاد اسلامى رواج يافت؛ چنانكه نسخهاى از آن نزد عبدالله بن طاهر، والى وقت خراسان فرستاده شد.در زمینه قرائت متذكر شده كه قرائت قاريان مدينه، از جمله ابوجعفر را تنها از اسماعيل بن جعفر فرا گرفته است. | او همچنين به عنوان مفسر احاديث مشكل شاخص شده بود، کتاب غريب الحديث اوست كه به گفتهى خود او حدود 40 سال از عمرش را برای گردآورى مطالب آن صرف نموده بود و چنانكه از مندرجات کتاب برمىآيد، آن را پس از سفر مصر (213ق) در بغداد تأليف كرده و به روايتى به مأمون اهدا نموده بود. این کتاب از بدو تأليف مورد توجه محدثان بزرگ بغداد چون [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و يحيى بن معين قرار گرفت و در اندك زمانى در شرق و غرب بلاد اسلامى رواج يافت؛ چنانكه نسخهاى از آن نزد عبدالله بن طاهر، والى وقت خراسان فرستاده شد.در زمینه قرائت متذكر شده كه قرائت قاريان مدينه، از جمله ابوجعفر را تنها از اسماعيل بن جعفر فرا گرفته است. | ||
ابوعبيد در دورهى تحصيل خود، نزد استادان بنام دو مكتب كوفه و بصره به | ابوعبيد در دورهى تحصيل خود، نزد استادان بنام دو مكتب كوفه و بصره به فراگیرى علوم ادب از نحو و لغت و غير آن پرداخت و به عنوان اديبى برجسته شناخته شد كه تأثيرى انكارناپذير بر آثار ادبى پس از خود بر جاى نهاده است. او رغبتى چندان به تأليف آثار مستقل در نحو نشان نداده و مباحث نحوى خود را در آثار مختلف پراكنده است. از مهمترين منابع موجود برای مطالعهى نحو ابوعبيد، منقولات نحاس از کتاب القراءات اوست كه برخى با نقض و نقد نيز همراه است. ابوعبيد در نحو به مكتب كوفيان گرايش داشت. | ||
پرورش ابوعبيد در محيط فارسی زبان خراسان و برخوردهاى او با يونانيان آسياى صغير و احتمالاً اقليتهاى زبانى چون قبطيان مصر، شرايط مساعدى بود تا او ديدگاه خود را از زبان عربى فراتر برده، به مقايسههاى زبانى بپردازد. وى در یک جا در مقايسهاى بين ساختار نحوى زبان عرب با ديگر زبانها (در حد شناخت خویش)، مشخصههایى چون الف و لام تعريف و اعراب پایانى كلمات را از ویژگىهاى این زبان شمرده و درجايى ديگر مدعى شده كه زبان عربى قابليت ترجمهپذيرى از ديگر زبانها را بخوبى داراست؛ ولى ترجمه از عربى به ديگر زبانها کیفیت مطلوبى ندارد و در همین راستا ترجمههاى قرآن و حتى «بسمله» را مورد نقد قرار داده است. | پرورش ابوعبيد در محيط فارسی زبان خراسان و برخوردهاى او با يونانيان آسياى صغير و احتمالاً اقليتهاى زبانى چون قبطيان مصر، شرايط مساعدى بود تا او ديدگاه خود را از زبان عربى فراتر برده، به مقايسههاى زبانى بپردازد. وى در یک جا در مقايسهاى بين ساختار نحوى زبان عرب با ديگر زبانها (در حد شناخت خویش)، مشخصههایى چون الف و لام تعريف و اعراب پایانى كلمات را از ویژگىهاى این زبان شمرده و درجايى ديگر مدعى شده كه زبان عربى قابليت ترجمهپذيرى از ديگر زبانها را بخوبى داراست؛ ولى ترجمه از عربى به ديگر زبانها کیفیت مطلوبى ندارد و در همین راستا ترجمههاى قرآن و حتى «بسمله» را مورد نقد قرار داده است. | ||
خط ۱۲۳: | خط ۱۱۹: | ||
[[الناسخ و المنسوخ في القرآن العزیز و ما فیه من الفرائض و السنن]] | [[الناسخ و المنسوخ في القرآن العزیز و ما فیه من الفرائض و السنن]] | ||
[[الأموال (قاسم بن سلام)]] | [[الأموال (قاسم بن سلام)]] | ||
[[الأموال (ابوعبید)]] | |||
[[الطهور (قاسم بن سلام)]] | |||
[[النسب]] | [[النسب]] | ||
خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
[[القرائات لأبيعبيد القاسم بن سلام]] | [[القرائات لأبيعبيد القاسم بن سلام]] | ||
[[الخطب و المواعظ | [[كتاب الأجناس من كلام العرب و ما اشتبه في اللفظ و اختلف في المعنی]] | ||
[[الخطب و المواعظ]] | |||
[[ثلاثة نصوص في الأضداد]] | [[ثلاثة نصوص في الأضداد]] | ||
خط ۱۳۶: | خط ۱۳۸: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:ادیبان]] |