نامه‌ها برنامه‌ها: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'طباطبایی، محمدحسین' به 'طباطبایی، سید محمدحسین'
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 مهر الی 24 آبان(97)' به '')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'طباطبایی، محمدحسین' به 'طباطبایی، سید محمدحسین')
خط ۱۸: خط ۱۸:
| شابک =964-95625-1-6
| شابک =964-95625-1-6
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10587
| کتابخوان همراه نور =10587
| کتابخوان همراه نور =10587
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
خط ۳۶: خط ۳۶:
اين اثر ارزش‌مند، نكات و مطالب بسيار مفيدى را در بر دارد. دل‌جويى از دوستان، تسليت به آشنايان از سنت‌هاى حسنه‌اى است كه در ميان مسلمين رايج بوده و امروزه كمتر به آن توجه مى‌شود. بخش اعظمى از نامه‌هاى [[حسن‌‌زاده آملی، حسن|استاد حسن‌زاده]] به اين امر مهم اسلامى اختصاص يافته است. نویسنده، در يكى از نامه‌هايى كه به يكى از آشنايان نوشته است، چنين وى را توصيه به صبر و شكيبايى مى‌نمايد: مبادا بى‌تابى تو پاداشت را تباه كند. اگر بر ثواب مصيبت خود برسى هر آينه خواهى دانست كه آن در برابر عظمت ثوابى كه خداوند براى اهل تسليم و صبر آماده كرده است، اندك است. بدان كه بى‌تابى، مرده را برنمى‌گرداند و قدر را دفع نمى‌كند. شكيبايى نيكو پيشه كن و به موعود، وفا كردن جوى و اندوه تو بر چيزى كه لازم تو است و بر جميع خلق به وقتش نازل خواهد شد، نگذرد.
اين اثر ارزش‌مند، نكات و مطالب بسيار مفيدى را در بر دارد. دل‌جويى از دوستان، تسليت به آشنايان از سنت‌هاى حسنه‌اى است كه در ميان مسلمين رايج بوده و امروزه كمتر به آن توجه مى‌شود. بخش اعظمى از نامه‌هاى [[حسن‌‌زاده آملی، حسن|استاد حسن‌زاده]] به اين امر مهم اسلامى اختصاص يافته است. نویسنده، در يكى از نامه‌هايى كه به يكى از آشنايان نوشته است، چنين وى را توصيه به صبر و شكيبايى مى‌نمايد: مبادا بى‌تابى تو پاداشت را تباه كند. اگر بر ثواب مصيبت خود برسى هر آينه خواهى دانست كه آن در برابر عظمت ثوابى كه خداوند براى اهل تسليم و صبر آماده كرده است، اندك است. بدان كه بى‌تابى، مرده را برنمى‌گرداند و قدر را دفع نمى‌كند. شكيبايى نيكو پيشه كن و به موعود، وفا كردن جوى و اندوه تو بر چيزى كه لازم تو است و بر جميع خلق به وقتش نازل خواهد شد، نگذرد.


از جمله نامه‌هاى مندرج، زندگى‌نامه علمى [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) مى‌باشد كه در زمان حيات ايشان نگاشته شده است. در ابتداى اين نامه سخنى از استاد شهيد آیت‌الله مطهرى در عظمت آن عالم بزرگ آمده است. در بخشى از اين نامه مى‌خوانيم: «با بضاعت مزجات شمه‌اى از آنچه كه به ساليانى دراز در روضه رضوان محضر انس و قدس آن قديس قدوسى و محفل درس و بحث آن معلم ربانى، در دفتر خاطرات ضبط كرده‌ايم و گفتنى است، تقديم مى‌داريم و بدون تصنع و تكلف در انشا، كلك را به رفتار ساده‌اش واگذار و به اختيارش رهسپار مى‌كنيم». در ادامه نامه، تفسير قرآن به قرآن و شرح زندگى علامه و تحصيلات وى آمده است.
از جمله نامه‌هاى مندرج، زندگى‌نامه علمى [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]](ره) مى‌باشد كه در زمان حيات ايشان نگاشته شده است. در ابتداى اين نامه سخنى از استاد شهيد آیت‌الله مطهرى در عظمت آن عالم بزرگ آمده است. در بخشى از اين نامه مى‌خوانيم: «با بضاعت مزجات شمه‌اى از آنچه كه به ساليانى دراز در روضه رضوان محضر انس و قدس آن قديس قدوسى و محفل درس و بحث آن معلم ربانى، در دفتر خاطرات ضبط كرده‌ايم و گفتنى است، تقديم مى‌داريم و بدون تصنع و تكلف در انشا، كلك را به رفتار ساده‌اش واگذار و به اختيارش رهسپار مى‌كنيم». در ادامه نامه، تفسير قرآن به قرآن و شرح زندگى علامه و تحصيلات وى آمده است.


مقدمه‌اى بر كتاب «چهار باغ فردوس» از ديگر نوشته‌هاى نویسنده است. در بخشى از اين مقدمه مى-خوانيم: «به راستى بسى دريغ باشد كه كتاب علّيّينى(چهار خيابان باغ فردوس) الهام شده از عالم قدسى به سرّ سليم شادروان حكيم الهامى، چنين لؤلؤ شاهوار و گنج شايگان، به رايگان از دست برود و در پشت پرده فراموشى و خاموشى افتد و به بازار مشتريان گوهر سخن شناس عرضه نشود و دست‌خوش حوادث روزگار شود و به درستى همى ناپسند بود كه بدين پايه سرمايه گران‌بهاى ادب پارسى نغز از ديده مردم سخنور و قلم‌زن روزگار پوشيده بماند».
مقدمه‌اى بر كتاب «چهار باغ فردوس» از ديگر نوشته‌هاى نویسنده است. در بخشى از اين مقدمه مى-خوانيم: «به راستى بسى دريغ باشد كه كتاب علّيّينى(چهار خيابان باغ فردوس) الهام شده از عالم قدسى به سرّ سليم شادروان حكيم الهامى، چنين لؤلؤ شاهوار و گنج شايگان، به رايگان از دست برود و در پشت پرده فراموشى و خاموشى افتد و به بازار مشتريان گوهر سخن شناس عرضه نشود و دست‌خوش حوادث روزگار شود و به درستى همى ناپسند بود كه بدين پايه سرمايه گران‌بهاى ادب پارسى نغز از ديده مردم سخنور و قلم‌زن روزگار پوشيده بماند».
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش