الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
در سال 1313 هجرى شمسى در شهر يزد ديده به جهان گشود. وى تحصيلات مقدماتى حوزوى را در يزد به پايان رساند و براى تحصيلات تكميلى علوم اسلامى عازم نجف شد ولى به علت مشكلات فراوان مالى، بعد از يك سال براى ادامه‌ى تحصيل به قم هجرت كرد.
در سال 1313 هجرى شمسى در شهر يزد ديده به جهان گشود. وى تحصيلات مقدماتى حوزوى را در يزد به پايان رساند و براى تحصيلات تكميلى علوم اسلامى عازم نجف شد ولى به علت مشكلات فراوان مالى، بعد از يك سال براى ادامه‌ى تحصيل به قم هجرت كرد.


از سال 1331 تا سال 1339 هجرى شمسى در دروس [[امام خمینی|امام خمينى]] «قدس‌سره» شركت نموده و در همين زمان، در درس تفسير قرآن، شفاى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] از وجود [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] «رحمه‌الله» كسب فيض كرد. وى حدود پانزده سال در درس فقه [[بهجت، محمدتقی|آیت‌الله بهجت]] شركت داشت. بعد از آن كه دوره‌ى درسى ايشان با [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (به علت تبعيد امام خمينى) قطع شد، به تحقيق در مباحث اجتماعى اسلام از جمله بحث جهاد، قضا و حكومت اسلامى پرداخت. وى در مقابله با رژيم سفاك پهلوى نيز حضورى فعال داشت كه از آن جمله، همكارى با شهيد دكتر بهشتى، شهيد باهنر و [[هاشمی رفسنجانی، اکبر|آیت‌الله رفسنجانى]] است و در اين بين، در انتشار دو نشريه با نام‌هاى «بعثت» و «انتقام» نقش داشت كه تمام امور انتشاراتى اثر دوم نيز بر عهده‌ى ايشان بود. سپس در اداره‌ى مدرسه‌ى حقانى به همراه آیت‌الله [[جنتی، احمد|جنتى]]، شهيد بهشتى و شهيد قدوسى فعاليت داشت و حدود ده سال در آن مكان به تدريس فلسفه و علوم قرآنى پرداخت. از آن پس، قبل و بعد از انقلاب شكوهمند اسلامى با حمايت و ترغيب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]] «قدس‌سره» چندين دانشگاه، مدرسه و مؤسسه را راه اندازى كرد كه از مهم‌ترين آنها مى توان بخش آموزش مؤسسه‌ى در راه حق، دفتر همكارى حوزه و دانشگاه و بنياد فرهنگى باقرالعلوم را نام برد.
از سال 1331 تا سال 1339 هجرى شمسى در دروس [[امام خمینی|امام خمينى]] «قدس‌سره» شركت نموده و در همين زمان، در درس تفسير قرآن، شفاى [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و اسفار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] از وجود [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] «رحمه‌الله» كسب فيض كرد. وى حدود پانزده سال در درس فقه [[بهجت، محمدتقی|آیت‌الله بهجت]] شركت داشت. بعد از آن كه دوره‌ى درسى ايشان با [[خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام]] (به علت تبعيد امام خمينى) قطع شد، به تحقيق در مباحث اجتماعى اسلام از جمله بحث جهاد، قضا و حكومت اسلامى پرداخت. وى در مقابله با رژيم سفاك پهلوى نيز حضورى فعال داشت. سپس در اداره‌ى مدرسه‌ى حقانى به همراه آیت‌الله [[جنتی، احمد|جنتى]]، شهيد بهشتى و شهيد قدوسى فعاليت داشت و حدود ده سال در آن مكان به تدريس فلسفه و علوم قرآنى پرداخت. از آن پس، قبل و بعد از انقلاب شكوهمند اسلامى با حمايت و ترغيب [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمينى]] «قدس‌سره» چندين دانشگاه، مدرسه و مؤسسه را راه اندازى كرد كه از مهم‌ترين آنها مى توان بخش آموزش مؤسسه‌ى در راه حق، دفتر همكارى حوزه و دانشگاه و بنياد فرهنگى باقرالعلوم را نام برد.


روح بلند این عالم فرزانه در روز جمعه 12 دی ماه 1399ش برابر با 17 جمادی الاولی 1442ق  به ملکوت اعلی پیوست.  
روح بلند این عالم فرزانه در روز جمعه 12 دی ماه 1399ش برابر با 17 جمادی الاولی 1442ق  به ملکوت اعلی پیوست.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش