۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شفتی بیدآبادی، محمدباقر' به 'شفتی بیدآبادی، سید محمدباقر'
جز (جایگزینی متن - 'تعلیقه شریفه علی فرائد الاصول لـ... مرتضی الانصاری' به 'تعليقة شريفة علی فرائد الأصول') |
جز (جایگزینی متن - 'شفتی بیدآبادی، محمدباقر' به 'شفتی بیدآبادی، سید محمدباقر') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
پس از استفاده از بزرگان قزوين جهت نيل به مقامات عالى علمى، راه عتبات عاليات را در پيش گرفت و وارد شهر مقدس كربلا شد. | پس از استفاده از بزرگان قزوين جهت نيل به مقامات عالى علمى، راه عتبات عاليات را در پيش گرفت و وارد شهر مقدس كربلا شد. | ||
در مدت اقامت در عراق در حوزه‌هاى علمى كربلا و نجف اشرف در محفل علمى شخصيت‌هاى بزرگ شيعه حضرات آيات عظام مولى محمدتقى هروى اصفهانى، شيخ محمدحسن [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، [[اردکانی، محمدحسین|فاضل اردكانى]]، [[شفتی بیدآبادی، محمدباقر بن محمدتقی|سيد محمدباقرشفتى]]، شيخ حسن برغانى حائرى و علماى ديگر شركت جست و متواضعانه زانوى ادب برزمين زد و در رشته‌هاى مختلف علوم اسلامى چون فقه، اصول، رجال، كلام و تفسير بهره‌هاى مختلف برد و به مقام رفيع اجتهاد دست يافت. وى از اساتيد و علما و فقهاى صاحب نام به اخذ اجازه اجتهاد و روايت مفتخر گرديده و در رديف مجتهدين محقق و علماى كامل قرار گرفت. | در مدت اقامت در عراق در حوزه‌هاى علمى كربلا و نجف اشرف در محفل علمى شخصيت‌هاى بزرگ شيعه حضرات آيات عظام مولى محمدتقى هروى اصفهانى، شيخ محمدحسن [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، [[اردکانی، محمدحسین|فاضل اردكانى]]، [[شفتی بیدآبادی، سید محمدباقر بن محمدتقی|سيد محمدباقرشفتى]]، شيخ حسن برغانى حائرى و علماى ديگر شركت جست و متواضعانه زانوى ادب برزمين زد و در رشته‌هاى مختلف علوم اسلامى چون فقه، اصول، رجال، كلام و تفسير بهره‌هاى مختلف برد و به مقام رفيع اجتهاد دست يافت. وى از اساتيد و علما و فقهاى صاحب نام به اخذ اجازه اجتهاد و روايت مفتخر گرديده و در رديف مجتهدين محقق و علماى كامل قرار گرفت. | ||
ايشان پيكرى از زهد و تقوا و داراى نبوغ و استعداد سرشار علمى بود و به زودى مورد توجه فرزانگان و بزرگان علمى عراق قرار گرفت و خود از مشايخ روايى شيعه گشت. وى همواره مورد تجليل بزرگان و تراجم‌نگاران قرار گرفته و از وى به بزرگى ياد شده است. بزرگانى چون آیت‌الله مرعشى نجفى به دريافت اجازه از ايشان مفتخر گرديده‌اند. | ايشان پيكرى از زهد و تقوا و داراى نبوغ و استعداد سرشار علمى بود و به زودى مورد توجه فرزانگان و بزرگان علمى عراق قرار گرفت و خود از مشايخ روايى شيعه گشت. وى همواره مورد تجليل بزرگان و تراجم‌نگاران قرار گرفته و از وى به بزرگى ياد شده است. بزرگانى چون آیت‌الله مرعشى نجفى به دريافت اجازه از ايشان مفتخر گرديده‌اند. | ||