شهابی، محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۰
جز
جایگزینی متن - 'سید محمدکاظم عصار' به 'عصار، سید محمدکاظم'
جز (جایگزینی متن - 'سید محمدکاظم عصار' به 'عصار، سید محمدکاظم')
خط ۵۷: خط ۵۷:
از اوايل پاييز 1308، تهران را براى اقامت انتخاب كرد و با اصرار روحانیون و دانشگاهیان، حوزه درسى تشكيل داد و به تدريس فقه و اصول و فلسفه اشتغال يافت و در مكتب او، شاگردانى همچون استاد خليل ملكى و دكتر اصغر وهاب‌زاده پرورش يافتند. از سال 1310ش كه دانشكده معقول و منقول(الهيات) در تهران تأسيس شد، از استاد، براى تدريس در آن‌جا دعوت به عمل آمد و از همان هنگام، به تدريس در دانشگاه اشتغال پيدا كرد.
از اوايل پاييز 1308، تهران را براى اقامت انتخاب كرد و با اصرار روحانیون و دانشگاهیان، حوزه درسى تشكيل داد و به تدريس فقه و اصول و فلسفه اشتغال يافت و در مكتب او، شاگردانى همچون استاد خليل ملكى و دكتر اصغر وهاب‌زاده پرورش يافتند. از سال 1310ش كه دانشكده معقول و منقول(الهيات) در تهران تأسيس شد، از استاد، براى تدريس در آن‌جا دعوت به عمل آمد و از همان هنگام، به تدريس در دانشگاه اشتغال پيدا كرد.


در سال 1313ش كه قانون تأسيس دانشگاه از مجلس گذشت و تصويب شد كه دانشمندان شاغل در دانشكده‌ها كه داراى مقام شامخ علمى و ادبى و تحصيلات عاليه در علوم و فلسفه و ادب هستند، پس از نوشتن رساله‌اى و قبول شدن آن در هيئت رسيدگى، به مقام استادى نايل شوند، وى نيز در يكى از مباحث فلسفه، رساله‌اى نوشت و با درجه ممتاز پذيرفته شد و از آن تاريخ، استاد، با چند تن ديگر از مشاهير دانشمندان و اديبان، مانند مرحوم [[سید محمدکاظم عصار|عصار]]، مرحوم [[بهمنیار، احمد|بهمنيار]] و مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]] از نخستين كسانى بودند كه به درجه استادى دانشگاه نايل شدند.
در سال 1313ش كه قانون تأسيس دانشگاه از مجلس گذشت و تصويب شد كه دانشمندان شاغل در دانشكده‌ها كه داراى مقام شامخ علمى و ادبى و تحصيلات عاليه در علوم و فلسفه و ادب هستند، پس از نوشتن رساله‌اى و قبول شدن آن در هيئت رسيدگى، به مقام استادى نايل شوند، وى نيز در يكى از مباحث فلسفه، رساله‌اى نوشت و با درجه ممتاز پذيرفته شد و از آن تاريخ، استاد، با چند تن ديگر از مشاهير دانشمندان و اديبان، مانند مرحوم [[عصار، سید محمدکاظم|عصار]]، مرحوم [[بهمنیار، احمد|بهمنيار]] و مرحوم [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]] از نخستين كسانى بودند كه به درجه استادى دانشگاه نايل شدند.


در زمان پرفسور رضا ریاست دانشگاه عنوان (استاد ممتاز) بنام ایشان صادر شد. استاد در منطق، فلسفه، اصول، عرفان و فقه صاحب نظر بود و ذی‌وجوه بودن وجه بر جسته ایشان بود و صاحب هویت فکری بود.
در زمان پرفسور رضا ریاست دانشگاه عنوان (استاد ممتاز) بنام ایشان صادر شد. استاد در منطق، فلسفه، اصول، عرفان و فقه صاحب نظر بود و ذی‌وجوه بودن وجه بر جسته ایشان بود و صاحب هویت فکری بود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش