۶٬۵۹۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 255) در ترجمة ملا محمّد تقي لَلَه میگوید: | نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 255) در ترجمة ملا محمّد تقي لَلَه میگوید: | ||
«چون پدرش لَلَه، ميرزا محمّد حسين اوراجه نويس شيرازى بود، به لَلَه مشهور است؛ در كمال فضل و حال بود، قطع نظر از | «چون پدرش لَلَه، ميرزا محمّد حسين اوراجه نويس شيرازى بود، به لَلَه مشهور است؛ در كمال فضل و حال بود، قطع نظر از آگاهی معنوى، صفاى باطن هم داشت كه كم كسى از فضلا را دست دهد. انيس و جليس اكابر شيراز بوده، خصوصاً امام قلى خان. و بعد از فوت خان، از مخصوصان ميرزا معينالدين محمّد بوده، ميرزا هادى شاگرد او بوده، وقتى به اصفهان آمده، فقير به خدمت او رسيد، حَقّاً كه ملكى بود در لباس بشر. در دقّت طبع و سخن فهمى و سخنشناسى مانند نداشت...». | ||
نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 501) در ترجمة حاجي محمّد | نصرآبادي در تذكره (ج 1، ص 501) در ترجمة حاجي محمّد تقی چنين میگوید: | ||
حاجى محمدتقى ولد حاج مؤمن دامغانى. والدش تحصيل علم فقه نموده، نهايت صلاح داشت. به مكّه معظمه رفت، سه حج كرد بعد از مراجعت در شيراز فوت شد. مجملًا حاج تقى مولدش شيراز بوده، در آنجا تحصيل كمال نموده، مشرب صافيش با مؤمن و كافر از چشمه وحدت آب نوشيده، در هر باب لطيفه پرداز است. مدّتى در شيراز با مرحوم ميرزا هادى معاشر بود. بعد از عزل مشارٌ إليه به اصفهان آمده، در خدمت عاليجاه مستغنى الألقابى ميرزا عليرضا شيخالاسلام به تحرير مراسلات و مكاتبات مبادرت مىنمود. | حاجى محمدتقى ولد حاج مؤمن دامغانى. والدش تحصيل علم فقه نموده، نهايت صلاح داشت. به مكّه معظمه رفت، سه حج كرد بعد از مراجعت در شيراز فوت شد. مجملًا حاج تقى مولدش شيراز بوده، در آنجا تحصيل كمال نموده، مشرب صافيش با مؤمن و كافر از چشمه وحدت آب نوشيده، در هر باب لطيفه پرداز است. مدّتى در شيراز با مرحوم ميرزا هادى معاشر بود. بعد از عزل مشارٌ إليه به اصفهان آمده، در خدمت عاليجاه مستغنى الألقابى ميرزا عليرضا شيخالاسلام به تحرير مراسلات و مكاتبات مبادرت مىنمود. |
ویرایش