۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
کتاب با مقدمه سلیمان دنیا آغاز شده است. وی در این مقدمه، پس از تجلیل از نویسنده و اثرش، نیاز امروز به احیا آثار گذشتگان که صفحات مجد و نشانه‌های برتری هستند را گوشزد کرده است. سپس کتاب قانون التأویل را از کتب برگزیده ارزشمندی دانسته که از بیانی استوار برخوردار است و انسان را به تعجب وامی‌دارد. او معتقد است که طالب علم هرگاه از موازین ثابت و قوانین صحیح این اثر غافل شود از قبح تقصیر و سوء تأویل در امان نخواهد بود<ref>ر.ک: مقدمه سلیمان دنیا، ص 9-7</ref>. | کتاب با مقدمه سلیمان دنیا آغاز شده است. وی در این مقدمه، پس از تجلیل از نویسنده و اثرش، نیاز امروز به احیا آثار گذشتگان که صفحات مجد و نشانه‌های برتری هستند را گوشزد کرده است. سپس کتاب قانون التأویل را از کتب برگزیده ارزشمندی دانسته که از بیانی استوار برخوردار است و انسان را به تعجب وامی‌دارد. او معتقد است که طالب علم هرگاه از موازین ثابت و قوانین صحیح این اثر غافل شود از قبح تقصیر و سوء تأویل در امان نخواهد بود<ref>ر.ک: مقدمه سلیمان دنیا، ص 9-7</ref>. | ||
[[سابق، سید|سید سابق]] نیز بر این اثر مقدمه دیگری نوشته و پس از اشاره‌ای گذرا به دیگر آثار نویسنده، قانون التأویل را از مهمترین آثار وی دانسته که قواعدی روشمند به طلاب علوم شرعی ارائه می‌دهد. به اعتقاد او این اثر از گنجینه‌های نسخ خطی است که توسط محمد سلیمانی مورد تحقیق و تعلیق قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه سید سابق، ص16-15</ref>. | |||
سید سابق نیز بر این اثر مقدمه دیگری نوشته و پس از اشاره‌ای گذرا به دیگر آثار نویسنده، قانون التأویل را از مهمترین آثار وی دانسته که قواعدی روشمند به طلاب علوم شرعی ارائه می‌دهد. به اعتقاد او این اثر از گنجینه‌های نسخ خطی است که توسط محمد سلیمانی مورد تحقیق و تعلیق قرار گرفته است<ref>ر.ک: مقدمه سید سابق، ص16-15</ref>. | |||
محقق اثر در مقدمه‌اش [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابوبکر بن عربی]] را فقیه، محدث، مفسر، ادیب، مورخ، محقق و در آخر متکلمی دانسته که منابع اصلی علم کلام را مطالعه کرده و نظرات محققانه مستقلی را با هدف کشف حقیقت مطرح کرده است. هدف او رد اباطیلی بوده که بر بسیاری از مباحث گذشتگان سیطره یافته و اختیار آرای پخته‌ای بوده که تعارضی با حقائق اسلام نداشته باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص18</ref>. | محقق اثر در مقدمه‌اش [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابوبکر بن عربی]] را فقیه، محدث، مفسر، ادیب، مورخ، محقق و در آخر متکلمی دانسته که منابع اصلی علم کلام را مطالعه کرده و نظرات محققانه مستقلی را با هدف کشف حقیقت مطرح کرده است. هدف او رد اباطیلی بوده که بر بسیاری از مباحث گذشتگان سیطره یافته و اختیار آرای پخته‌ای بوده که تعارضی با حقائق اسلام نداشته باشد<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص18</ref>. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۸: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||