۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |شیخ مهدی نجم‌آبادی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |8 فروردین سال 1301ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |تهران | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |پنج‌شنبه 22 مهرماه 1395ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" | | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۲: | ||
</div> | </div> | ||
'''سیف‌الدین نجم‌آبادی''' (1301-1395ش)، زبان‌شناس، ایران‌پژوه و از شاگردان دکتر معین بود که خدمات علمی فروانی در زمینه ترجمه متون آلمانی به زبان فارسی انجام داد که از جمله آنها عبارت است از کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهان‌گیر تاوادیا. | '''سیف‌الدین نجم‌آبادی''' (1301-1395ش)، فیلسوف، زبان‌شناس، ایران‌پژوه و از شاگردان دکتر معین بود که خدمات علمی فروانی در زمینه ترجمه متون آلمانی به زبان فارسی انجام داد که از جمله آنها عبارت است از کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهان‌گیر تاوادیا. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۴۲: | خط ۳۸: | ||
==خاندان== | ==خاندان== | ||
نسب دکتر نجم‌آبادی به آیت‌الله حاج شیخ هادی | نسب دکتر نجم‌آبادی به [[آیت‌الله حاج شیخ هادی نجم‌آبادی]]، روحانی نواندیش آزادی‌خواه و قرآن‌پژوه عقلگرای دوره قاجار می‌رسد. پدر ایشان، شیخ مهدی نجم‌آبادی، از روحانیون مشروطه‌خواه بود که علاوه بر نمایندگی مردم کرمان در مجلس دوم مشروطه، مسئول نظارت بر مطبوعات در اداره معارف بود<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
روحانی نواندیش آزادی‌خواه و قرآن‌پژوه عقلگرای دوره قاجار می‌رسد. پدر ایشان، شیخ مهدی نجم‌آبادی، از روحانیون مشروطه‌خواه بود که علاوه بر نمایندگی مردم کرمان | |||
در مجلس دوم مشروطه، مسئول نظارت بر مطبوعات در اداره معارف بود<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
==تحصیلات و خدمات علمی== | ==تحصیلات و خدمات علمی== | ||
| خط ۵۱: | خط ۴۵: | ||
از جمله خدمات علمی ارزنده او در این دوران و در شرایطی که هیچ منبع قابل توجهی به زبان فارسی در زمینه ادبیات باستانی در دست نبود، این بود که کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهان‌گیر تاوادیا را در سال 1348ش، از آلمانی به فارسی ترجمه کرد <ref>ر.ک: همان، ص281-282</ref>. | از جمله خدمات علمی ارزنده او در این دوران و در شرایطی که هیچ منبع قابل توجهی به زبان فارسی در زمینه ادبیات باستانی در دست نبود، این بود که کتاب «زبان و ادبیات پهلوی» نوشته جهان‌گیر تاوادیا را در سال 1348ش، از آلمانی به فارسی ترجمه کرد <ref>ر.ک: همان، ص281-282</ref>. | ||
در زمانی که نجم‌آبادی برای تدریس به دانشگاه فرایبورگ آلمان رفته بود، با ولفگانگ کناوت استاد رشته تاریخ، آشنا شد و به درخواست او برای خواندن شاهنامه و متون پهلوی | در زمانی که نجم‌آبادی برای تدریس به دانشگاه فرایبورگ آلمان رفته بود، با ولفگانگ کناوت استاد رشته تاریخ، آشنا شد و به درخواست او برای خواندن شاهنامه و متون پهلوی پاسخ مثبت داد. کناوت از پنجاه سال قبل به راهنمایی استاد خود، ه.ف. یونکر، پژوهشی در زمینه آیین کشورداری ایرانیان از منظر نویسندگان یونانی و لاتینی انجام داده بود که هنوز موفق به انتشار آن نشده بود. نجم‌آبادی به درخواست کناوت، بخش‌هایی از کتاب را که مربوط به زبان‌های ایرانی و نویسندگان ایرانی و عرب بود، بازبینی کرد و پیش از انتشار متن اصلی کتاب به زبان آلمانی، چاپ برگردان فارسی آن نیز آغاز و در سال 1355ش، با عنوان «آرمان شهریاری ایران باستان از کسنفن تا فردوسی» در تهران منتشر شد. دو سال بعد، در سال 1357ش، به دعوت دانشگاه هیدلبرگ به کشور آلمان رفت و تا سال 1390ش، در آنجا به تدریس زبان‌های ایرانی پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص282</ref>. | ||
پاسخ مثبت داد. کناوت از پنجاه سال قبل به راهنمایی استاد خود، ه.ف. یونکر، پژوهشی در زمینه آیین کشورداری ایرانیان از منظر نویسندگان یونانی و لاتینی انجام داده بود که هنوز موفق به انتشار آن نشده بود. نجم‌آبادی به درخواست کناوت، بخش‌هایی از کتاب را که مربوط به زبان‌های ایرانی و نویسندگان ایرانی و عرب بود، بازبینی کرد و پیش از انتشار متن اصلی کتاب به زبان آلمانی، چاپ برگردان فارسی آن نیز آغاز و در سال 1355ش، با عنوان «آرمان شهریاری ایران باستان از کسنفن تا فردوسی» در تهران منتشر شد. دو سال بعد، در سال 1357ش، به دعوت دانشگاه هیدلبرگ به کشور آلمان | |||
رفت و تا سال 1390ش، در آنجا به تدریس زبان‌های ایرانی پرداخت<ref>ر.ک: همان، ص282</ref>. | |||
ترجمه دیگر او، کتاب | ترجمه دیگر او، کتاب «[[دین‌های ایران باستان]]»، تألیف [[ساموئل نیبرگ]] است. اصل این کتاب به زبان سوئدی است که هانس هاینریش شدر آن را به آلمانی ترجمه و نجم‌آبادی در سال 1359ش، در مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ‌ها، ترجمه فارسی آن را منتشر کرد<ref>ر.ک: همان، ص282-283</ref>. | ||
سوئدی است که هانس هاینریش شدر آن را به آلمانی ترجمه و نجم‌آبادی در | |||
سال 1359ش، در مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ‌ها، ترجمه فارسی آن را منتشر کرد<ref>ر.ک: همان، ص282-283</ref>. | |||
نجم‌آبادی آثار مخطوط و چاپ سنگی پدرش را به کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی هدیه کر <ref>ر.ک: جعفری دهقی، محمود</ref>. | نجم‌آبادی آثار مخطوط و چاپ سنگی پدرش را به کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی هدیه کر <ref>ر.ک: جعفری دهقی، محمود</ref>. | ||