۱۴۷٬۰۸۳
ویرایش
الحاشية علی إلهيات الشرح الجديد للتجريد (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۰۶
، ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتابشناسی' به '. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی'
جز (جایگزینی متن - 'دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم' به 'دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتابشناسی' به '. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
کلام شیعه امامیه | کلام شیعه امامیه | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه | [[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]]، مرکز انتشارات | ||
| مکان نشر =قم - ایران | | مکان نشر =قم - ایران | ||
| سال نشر = 1377 ش یا 1419 ق | | سال نشر = 1377 ش یا 1419 ق | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| شابک =964-424-409-5 | | شابک =964-424-409-5 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01101 | ||
| کتابخوان همراه نور =01101 | | کتابخوان همراه نور =01101 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الحاشية على الهيات الشرح الجديد للتجريد'''، تألیف [[مقدس اردبیلی، احمد بن محمد|احمد بن محمد مقدس اردبيلى]]، شرحى بر «شرح تجريد العقائد»، معروف به «شرح جديد» از [[قوشچی، علی بن محمد|علاءالدين على بن محمد قوشچى]] است. شرح قوشچى در ميان سائر شروح تجريد العقائد از اهميت ويژهاى برخوردار است، زيرا وى در اين كتاب پس از شرح عبارتهاى خواجه، به دفاع از اعتقادات اهل سنت پرداخته و اعتراضات خود را بر استدلالهاى خواجه نصير بيان كرده است. كتاب او در واقع جرح تجريد مىباشد، به همين جهت اين كتاب به ميدان برخورد آراء اهل سنت و شيعه تبديل شده است. | |||
'''الحاشية على الهيات الشرح الجديد للتجريد'''، تألیف مقدس | |||
پس از قوشچى مدتها كتاب او به عنوان متن درسى كلامى در حوزههاى علمى شيعه مطرح بوده و عدۀ زيادى از عالمان و متكلمان شيعه و سنى به نوشتن تعليقه و حاشيه بر آن همت گماردهاند. محقق اردبيلى نيز ضمن تدريس اين كتاب به نوشتن حاشيه و نقد كلمات قوشچى پرداخته است. | پس از قوشچى مدتها كتاب او به عنوان متن درسى كلامى در حوزههاى علمى شيعه مطرح بوده و عدۀ زيادى از عالمان و متكلمان شيعه و سنى به نوشتن تعليقه و حاشيه بر آن همت گماردهاند. محقق اردبيلى نيز ضمن تدريس اين كتاب به نوشتن حاشيه و نقد كلمات قوشچى پرداخته است. | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۵: | ||
#محقق اردبيلى و تلاقى عقلگرايى و نقلگرايى: محقق اردبيلى گاهى، چون يك فيلسوف عقلگرا وارد بحث مىشود و هرچه برخلاف عقل پيدا مىكند، به توجيه و تأويل آن مىپردازد؛ مثلاًدر بحث رؤيت خداى متعال مىگويد چيزى كه جهت و مكان ندارد، از بديهيات است كه او را نمىتوان ديد، بنابراین مقصود از رؤيت خدا ادراك علمى و انكشاف تام مىباشد نه رؤيت با چشم و اگر چيزى در شرع خلاف آن يافت شد، بايد آن را توجيه نمود. وى مكررا رؤيت را كناية از علم تام ضرورى مىداند. | #محقق اردبيلى و تلاقى عقلگرايى و نقلگرايى: محقق اردبيلى گاهى، چون يك فيلسوف عقلگرا وارد بحث مىشود و هرچه برخلاف عقل پيدا مىكند، به توجيه و تأويل آن مىپردازد؛ مثلاًدر بحث رؤيت خداى متعال مىگويد چيزى كه جهت و مكان ندارد، از بديهيات است كه او را نمىتوان ديد، بنابراین مقصود از رؤيت خدا ادراك علمى و انكشاف تام مىباشد نه رؤيت با چشم و اگر چيزى در شرع خلاف آن يافت شد، بايد آن را توجيه نمود. وى مكررا رؤيت را كناية از علم تام ضرورى مىداند. | ||
#:و يا مىگويد امور خارق العاده اختصاص به ممكنات دارند و چيزى كه محال عقلى است، هرگز اعجاز يا خرق عادت به آن تعلق | #:و يا مىگويد امور خارق العاده اختصاص به ممكنات دارند و چيزى كه محال عقلى است، هرگز اعجاز يا خرق عادت به آن تعلق نمىگیرد. او در بحث كلام نفسى در پاسخ اشاعره كه آن را قبول داشته و مىگويند: كلام نفسى قديم است نه خبر و انشاء، مىگويد اين مثل آن است كه كسى بگويد، جنس بدون فصل وجود داشته باشد. كلام نفسى را به جنس منطقى و خبر يا انشاء بودن آن را به فصل تشبيه كرده است. در بحث تشخص و تعين واجب تعالى همچون يك فيلسوف وارد بحث شده است. گاهى هم محقق اردبيلى نقلگرا شده و همچون اخباریون بحث مىكند؛ مثلاًوحدانيت خداى متعال را با دليل نقلى اثبات مىكند. | ||
#:قدرت خداى متعال را نيز با استدلالهاى شرعى و نقلى بيان مىكند. حتى اثبات وجود خداى متعال را از راه كلام پيامبر اثبات مىكند. | #:قدرت خداى متعال را نيز با استدلالهاى شرعى و نقلى بيان مىكند. حتى اثبات وجود خداى متعال را از راه كلام پيامبر اثبات مىكند. | ||
#ظرافتها و دقتها: دقتهاى محقق اردبيلى در اين كتاب بسيار زياد است؛ مثلاًگاهى كلام خواجه نصير را طورى شرح و تفسير مىكند كه اصلا اشكالات قوشچى بر آن وارد نباشد، بلكه ثابت مىكند كه قوشچى مراد خواجه را نفهميده است. او در بحث كلام خدا پس از بيان آن كه صدق متكلم بر خدا دليل آن نيست كه مبدأ؛ يعنى تكلم نيز در او باشد، نتيجه گرفته است كه هيچ يك از معتزله و اشاعره، اصل مطلب و مدعا را متوجه نشدهاند و تسليم شدن معتزله در مقابل اشاعره بىوجه است. او علاوه بر نقد كلمات قوشچى گاهى به نقد كلمات خواجه نصير مىپردازد. | #ظرافتها و دقتها: دقتهاى محقق اردبيلى در اين كتاب بسيار زياد است؛ مثلاًگاهى كلام خواجه نصير را طورى شرح و تفسير مىكند كه اصلا اشكالات قوشچى بر آن وارد نباشد، بلكه ثابت مىكند كه قوشچى مراد خواجه را نفهميده است. او در بحث كلام خدا پس از بيان آن كه صدق متكلم بر خدا دليل آن نيست كه مبدأ؛ يعنى تكلم نيز در او باشد، نتيجه گرفته است كه هيچ يك از معتزله و اشاعره، اصل مطلب و مدعا را متوجه نشدهاند و تسليم شدن معتزله در مقابل اشاعره بىوجه است. او علاوه بر نقد كلمات قوشچى گاهى به نقد كلمات خواجه نصير مىپردازد. | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۰: | ||
اين كتاب در يك جلد و 584 صفحه به چاپ رسيده است. | اين كتاب در يك جلد و 584 صفحه به چاپ رسيده است. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||