۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن'
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود' به 'میرزای شیرازی، سید محمدحسن') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[میرزای شیرازی، محمدحسن | | data-type="authorTeachers" |[[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] | ||
ملا حسينقلى همدانى | ملا حسينقلى همدانى | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
== مهاجرت به سامرّا == | == مهاجرت به سامرّا == | ||
آيت‌الله [[میرزای شیرازی، محمدحسن | آيت‌الله [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|سيد محمدحسن شيرازى]] در سال 1291ق از نجف به سامّرا هجرت كرد. عده بسيارى از شاگردان او نيز به آن‌جا مهاجرت كردند. سيد حسن صدر نيز در سال 1297ق براى بهره بردن از محضر مرجع بزرگ شيعه، به سامرّا مهاجرت نمود و مدت هفده سال در آن‌جا اقامت گزيد. وى ضمن استفاده از درس [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|آيت‌اللّه شيرازى]]، خود نيز به تدريس پرداخت. بيان شيوا و گيرايش توجه همه را به خود جلب كرد. مرجع شیعیان نيز ارادت و عنايت خاصى نسبت به وى ابراز مى‌داشت. دو سال از رحلت [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|آيت‌اللّه سيد محمّد حسن شيرازى]] گذشته بود كه- در سال 1314ق- سيد حسن صدر همراه پسر عمويش، سيد اسماعيل صدر به زادگاهش كاظمين بازگشت. | ||
== مرجعيت == | == مرجعيت == | ||
[[میرزای شیرازی، محمدحسن | [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] در سال 1312ق به ديار باقى شتافت و شیعیان را در غم هجران خود سوگوار ساخت. بسيارى از مقلّدان [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] به علّامه سيد حسن صدر رجوع كردند و تقاضا كردند كه وى رساله عمليه خود را منتشر سازد. سيد حسن صدر پيشنهاد آنان را رد كرد و مردم را به آيت‌اللّه سيد اسماعيل صدر ارجاع داد. سيد اسماعيل صدر در سال 1338ق به ديار باقى شتافت. بار ديگر مردم به ايشان مراجعه كردند و تقاضاى خود را تكرار نمودند. | ||
سرانجام ايشان رساله عمليه خود را به نام «رؤوس المسائل المهمة» منتشر ساخت. دو كتاب ديگر وى با عنوان‌هاى «نجاة العباد» و «حاشيه بر عروة الوثقى» نيز در اختيار مقلّدانش قرار گرفت. وى در 66 سالگى مسؤليت سنگين مرجعيت را بر عهده گرفت. | سرانجام ايشان رساله عمليه خود را به نام «رؤوس المسائل المهمة» منتشر ساخت. دو كتاب ديگر وى با عنوان‌هاى «نجاة العباد» و «حاشيه بر عروة الوثقى» نيز در اختيار مقلّدانش قرار گرفت. وى در 66 سالگى مسؤليت سنگين مرجعيت را بر عهده گرفت. | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
== اساتيد== | == اساتيد== | ||
باقر بن محمدحسن آل ياسين، سيد باقر بن الحيدر، محمد بن الحاج كاظم، ميرزا باقر سلماسى، محمدباقرشكى، محمدتقى بايكانى، عبدالنبى نورى طبرسى، محمدتقى گلپايگانى، عبدالحسين بن نعمة الطريحى، [[میرزای شیرازی، محمدحسن | باقر بن محمدحسن آل ياسين، سيد باقر بن الحيدر، محمد بن الحاج كاظم، ميرزا باقر سلماسى، محمدباقرشكى، محمدتقى بايكانى، عبدالنبى نورى طبرسى، محمدتقى گلپايگانى، عبدالحسين بن نعمة الطريحى، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]]، ملا حسينقلى همدانى و عبدالحسين هندى. | ||
== شاگردان== | == شاگردان== | ||