۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده: خرداد(98)' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'بهسازی' به 'بهسازی') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
در مقابل، به اعتقاد برخی از دگراندیشها، داستانهای قرآن، عامیانه و تمثیلاتی برای نزدیکسازی ذهن مخاطب است؛ نه گزارشهای واقعی از سرگذشت پیشینیان. [[معرفت، محمد هادی|علامه معرفت]] پس از تبیین این شبهه، قصههای را که حقانیت آنها انکار شده است، بررسی میکنند؛ از جمله سرگذشت پسران آدم، داستان طوفان و کشتی، سرگذشت عاد و ثمود و قوم هود، ناقه صالح، سرگذشت سدوم، اصحاب کهف و ذوالقرنین<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36046/1/9 ر.ک: همان، ص10-9]</ref>. | در مقابل، به اعتقاد برخی از دگراندیشها، داستانهای قرآن، عامیانه و تمثیلاتی برای نزدیکسازی ذهن مخاطب است؛ نه گزارشهای واقعی از سرگذشت پیشینیان. [[معرفت، محمد هادی|علامه معرفت]] پس از تبیین این شبهه، قصههای را که حقانیت آنها انکار شده است، بررسی میکنند؛ از جمله سرگذشت پسران آدم، داستان طوفان و کشتی، سرگذشت عاد و ثمود و قوم هود، ناقه صالح، سرگذشت سدوم، اصحاب کهف و ذوالقرنین<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36046/1/9 ر.ک: همان، ص10-9]</ref>. | ||
از ویژگیهای این کتاب، بررسی کامل داستان ذوالقرنین است؛ مردی که سرزمینهای گوناگون را درنوردید و صلح و صفا را در شرق و غرب گیتی گستراند. [[معرفت، محمد هادی|علامه معرفت]] با استناد به مدارک تاریخی و کتب آسمانی، ثابت میکنند که ذوالقرنین قرآن همان کورش کبیر، فرمانروای سرزمین بزرگ ایران است. ایشان در ادامه به تردیدهای که دراینباره شده است، پاسخ میگویند و مینویسند: از ستایش قرآن درباره ذوالقرنین اینگونه برداشت میشود که وی فردی نیک، مؤمن و معتقد به خداوند بزرگ بوده و در کارهای خویش، بینش و درایت داشته است. هر کس با دقت در زندگی کورش جستوجو کند، او را همانگونه مییابد که قرآن توصیف کرده است؛ انسانی مؤمن و معتقد به خداوند و بر این باور که هیچ حرکت وتوانی، بهجز مدد خداوند انجام نمیپذیرد و خداست که خوبی را به او الهام کرده و او را در راه سعادت و بهروزی بندگان و | از ویژگیهای این کتاب، بررسی کامل داستان ذوالقرنین است؛ مردی که سرزمینهای گوناگون را درنوردید و صلح و صفا را در شرق و غرب گیتی گستراند. [[معرفت، محمد هادی|علامه معرفت]] با استناد به مدارک تاریخی و کتب آسمانی، ثابت میکنند که ذوالقرنین قرآن همان کورش کبیر، فرمانروای سرزمین بزرگ ایران است. ایشان در ادامه به تردیدهای که دراینباره شده است، پاسخ میگویند و مینویسند: از ستایش قرآن درباره ذوالقرنین اینگونه برداشت میشود که وی فردی نیک، مؤمن و معتقد به خداوند بزرگ بوده و در کارهای خویش، بینش و درایت داشته است. هر کس با دقت در زندگی کورش جستوجو کند، او را همانگونه مییابد که قرآن توصیف کرده است؛ انسانی مؤمن و معتقد به خداوند و بر این باور که هیچ حرکت وتوانی، بهجز مدد خداوند انجام نمیپذیرد و خداست که خوبی را به او الهام کرده و او را در راه سعادت و بهروزی بندگان و بهسازی سرزمینها، ره نموده است. این مسئله بهروشنی، در رفتار حکیمانه کورش با ملتهای گوناگون نمایان است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36046/1/9 ر.ک: همان، ص10-9]</ref>. | ||
کتابشناسی کتاب «[[شبهات و ردود حول القرآن الكريم]]» پیشازاین نوشته شده است؛ اما به جهت اهمیت موضوع قصص قرآنی و ازآنجاکه در اصل کتاب به باب پنجم بهاجمال پرداخته شده، در ادامه به برخی مطالب اشاره میشود: | کتابشناسی کتاب «[[شبهات و ردود حول القرآن الكريم]]» پیشازاین نوشته شده است؛ اما به جهت اهمیت موضوع قصص قرآنی و ازآنجاکه در اصل کتاب به باب پنجم بهاجمال پرداخته شده، در ادامه به برخی مطالب اشاره میشود: |
ویرایش