۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'كيفيت' به 'کیفیت') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
ه) در شرح اسم «قديم»، همه اقسام قدم (قدم اسمى، سرمدى، دهرى، ذاتى، زمانى، حقيقى و اضافى) را براى خداوند قائل شده است و معناى حدوث و اطلاقات مختلف آن را بيان كرده است. | ه) در شرح اسم «قديم»، همه اقسام قدم (قدم اسمى، سرمدى، دهرى، ذاتى، زمانى، حقيقى و اضافى) را براى خداوند قائل شده است و معناى حدوث و اطلاقات مختلف آن را بيان كرده است. | ||
در بحث حدوث زمانى مىفرمايد: هر شيئى، سيال و غير سيال دارد. آنچه دهرى است، غير سيال و آنچه در زمان است، سيال مىباشد و همچنانكه وضع، | در بحث حدوث زمانى مىفرمايد: هر شيئى، سيال و غير سيال دارد. آنچه دهرى است، غير سيال و آنچه در زمان است، سيال مىباشد و همچنانكه وضع، کیفیت، كميت و اينيت عالم، سيال است جوهر آن نيز سيال است؛ به اين ترتيب كه عالم و هر آنچه در آن و با آن است، حادث مىباشد و حدوث عالم، به معناى «نفس الحدوث» است، نه به معناى «ذات له الحدوث». | ||
با اشاره به اينكه هر چيزى دو وجه دارد: وجهى نسبت به پروردگار و وجهى نسبت به خود، مىفرمايد: حدوث عالم، به اعتبار وجه النفس است، اما به اعتبار وجه الهى، ثابت است و اين ثبوت، ثبوت وجه الله است و ربطى به خود اشياء ندارد و اين بيان، بقاء موضوع در حركت را موجه خواهد كرد. | با اشاره به اينكه هر چيزى دو وجه دارد: وجهى نسبت به پروردگار و وجهى نسبت به خود، مىفرمايد: حدوث عالم، به اعتبار وجه النفس است، اما به اعتبار وجه الهى، ثابت است و اين ثبوت، ثبوت وجه الله است و ربطى به خود اشياء ندارد و اين بيان، بقاء موضوع در حركت را موجه خواهد كرد. |
ویرایش