۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینى]] | [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینى]] | ||
[[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۹: | ||
==تحصیلات و اساتید== | ==تحصیلات و اساتید== | ||
مقدمات اولیه را نزد سید محمدعلى، معروف به «میرزا جعفر» آموخت. سپس در سال 1340ق، به مشهد مقدس رهسپار و ادبیات را نزد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابورى و معالم الأصول را نزد شیخ محمدکاظم دامغانى و قوانین الأصول را نزد میرزا محمدحسین شهرستانى و شرح لمعه را نزد سید محمدباقر مدرس و نیز نزد حضرات اساتید: میرزا جعفر شهرستانى، سید مرتضى یزدى و شیخ حسن کاشى تحصیل نمود. | مقدمات اولیه را نزد سید محمدعلى، معروف به «میرزا جعفر» آموخت. سپس در سال 1340ق، به مشهد مقدس رهسپار و ادبیات را نزد میرزا عبدالجواد ادیب نیشابورى و [[معالم الأصول (با حواشی سلطان العلماء)|معالم الأصول]] را نزد شیخ محمدکاظم دامغانى و [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین الأصول]] را نزد میرزا محمدحسین شهرستانى و شرح لمعه را نزد سید محمدباقر مدرس و نیز نزد حضرات اساتید: میرزا جعفر شهرستانى، سید مرتضى یزدى و شیخ حسن کاشى تحصیل نمود. | ||
ایشان در حدود سال 1342ق، به قم عزیمت و سطوح را نزد سید على یثربى کاشانى و سید محمدتقی خوانسارى و قسمتى از رياض المسائل را نزد [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|میرزا جواد ملکى تبریزى]] تلمذ کرد. در ضمن دروس حکمت را از محضر بزرگانى چون میرزا علی‌اکبر حکمى یزدى (تجلى)، [[شاه‌آبادی، محمدعلی|شیخ محمدعلی شاهآبادى]] و سید ابوالحسن رفیعى قزوینى و دروس خارج را از [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى]] و [[ابوالمجد، محمدرضا|شیخ محمدرضا اصفهانى (مسجدشاهى)]] استفاده نمود. | ایشان در حدود سال 1342ق، به قم عزیمت و سطوح را نزد سید على یثربى کاشانى و [[خوانساری، محمدتقی|سید محمدتقی خوانسارى]] و قسمتى از [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]] را نزد [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|میرزا جواد ملکى تبریزى]] تلمذ کرد. در ضمن دروس حکمت را از محضر بزرگانى چون میرزا علی‌اکبر حکمى یزدى (تجلى)، [[شاه‌آبادی، محمدعلی|شیخ محمدعلی شاهآبادى]] و [[سید ابوالحسن رفیعى قزوینى]] و دروس خارج را از [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیتالله حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى]] و [[ابوالمجد، محمدرضا|شیخ محمدرضا اصفهانى (مسجدشاهى)]] استفاده نمود. | ||
وى پس از چند سال اقامت در قم، در حدود سال 1350ق، به نجف اشرف مهاجرت کرد و از محضر آیات: [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینى]]، شیخ ضیاءالدین | وى پس از چند سال اقامت در قم، در حدود سال 1350ق، به نجف اشرف مهاجرت کرد و از محضر آیات: [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|شیخ ضیاءالدین عراقى]]، [[اصفهانی، محمدحسین|شیخ محمدحسین غروى اصفهانى]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] در فقه و اصول و نزد [[بلاغی، محمدجواد|علامه شیخ محمدجواد بلاغى]] در کلام بهرهمند گردید و یکى از ملازمان و اصحاب جلسه استفتاى [[اصفهانی، ابوالحسن|آیتالله سید ابوالحسن اصفهانى]] شد. | ||
ایشان در سال 1391ق، در پى فشارهاى دولت عراق به ایران مراجعت و در قم سکونت اختیار کرد و به تألیف و تصنیف و ترویج احکام اشتغال ورزید و در پى کسالتى ممتد در منزلش بسترى شد. | ایشان در سال 1391ق، در پى فشارهاى دولت عراق به ایران مراجعت و در قم سکونت اختیار کرد و به تألیف و تصنیف و ترویج احکام اشتغال ورزید و در پى کسالتى ممتد در منزلش بسترى شد. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام در شب پنج‌شنبه 26 ربیع‌الاول 1405ق، مطابق با 29 آذر 1363ش، در بیمارستان | سرانجام در شب پنج‌شنبه 26 ربیع‌الاول 1405ق، مطابق با 29 آذر 1363ش، در بیمارستان آیتالله گلپایگانى درگذشت و پیکرش عصر روز پنج‌شنبه از مسجد امام حسن عسکرى(ع) تشییع و پس از اداى نماز میت توسط [[مرعشی، شهاب‌الدین|آیتالله مرعشى نجفى]]، در صحن حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||