۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ بررسی فقهی سلاح‌های کشتار جمعی را به بررسی فقهی سلاح‌های کشتارجمعی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
این | '''بررسی فقهی سلاح‌های کشتار جمعی'''، تألیف محمدجواد فاضل لنکرانی، کتابچه‌ای است که در پی اثبات حرمت ساخت و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی (اتمی، میکروبی و هسته‌ای) از دیدگاه فقه و اجتهاد است. | ||
==ساختار== | |||
این کتابچه، کاملا از ساختار یک مقاله برخوردار است و متشکل است از: چکیده، واژگان کلیدی، مقدمه، متن و نتیجه؛ بنابراین، باید گفت این نوشتار در واقع یک مقاله فقهی است که به‌صورت یک کتابچه عرضه شده است. | |||
==گزارش محتوا== | |||
در این اثر، ابتدا بیان شده که منظور از سلاح‌های کشتار جمعی، سلاح‌هایی است که قدرت تخریب فوق‌العاده دارد و علاوه بر نظامیان، افراد غیر نظامی را مورد اصابت قرار می‌دهد. آنگاه با دلیل عقل و برخی از آیات قرآن کریم و روایات شریف استدلال شده است و نتیجه‌ای که حاصل شده این است که حتی در فرضی هم که دشمن دارای چنین سلاحی باشد و از آن استفاده بنماید، اسلام اجازه استفاده از آن را در جنگ نمی‌دهد. در این مقاله، این مطلب به‌خوبی واضح و روشن گردیده که دین اسلام هرگز موافق با این نیست که مسلمانان هر عملی را که دشمنان و کفار در جنگ با آنان انجام می‌دهند، مرتکب شوند؛ ازاین‌رو به‌عنوان نمونه اگر کفار اسرای مسلمانان را به قتل برسانند و یا آنان را مثله نمایند، هیچ‌گاه اسلام اجازه مقابله‌به‌مثل در چنین مواردی را نمی‌دهد<ref>ر.ک: چکیده، ص7</ref>. | |||
از نظر قرآن کریم، نه‌تنها دلیلی برای استفاده از سلاح‌های اتمی و یا شیمایی نداریم، بلکه در قرآن نهی از اعتدا شده است و به‌خوبی از آن حرمتِ به‌کارگیری این نوع سلاح‌ها استفاده می‌شود و به‌طور کلی آیات قرآن کریم بر دو طایفه‌اند که باید مجموع آن‌ها را ملاحظه نمود و ممکن است یک طایفه مقید طایفه دیگر باشد و نتیجه این شود که مسلمانان موظفند خود را مجهز به سلاحی کنند که موجب فساد نباشد و یا ممکن است نتیجه آیات این باشد که سلاح اتمی چون موجب فساد است استفاده از آن جایز نیست. | |||
آیه شریفه '''فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيكُمْ''' ﴿بقره: 194﴾ (پس هر کس بر شما تعدّى کرد، همان گونه که بر شما تعدّى کرده، بر او تعدّى کنید و از خدا پروا بدارید و بدانید که خدا با تقواپیشگان است)، دلالت بر این ندارد که کفار و دشمنان هر نوع عملی را با مسلمانان انجام دهند، آنان نیز بتوانند با همان نوع عمل مقابله‌به‌مثل کنند و به‌عبارت‌دیگر، در مقام بیان نوع اعتدا نیست و فقط در مقام نفی زیادتی اعتدا است. | |||
از آیه 190 بقره '''وَ لاَ تَعْتَدُوا'''، یک نهی عام و مطلق استفاده می‌شود؛ یعنی هر چیزی که در جنگ صدق اعتدا کند، مورد نهی واقع شده است و این آیه می‌تواند مقید آیه '''وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ''' ﴿انفال: 60﴾ (و هر چه در توان دارید از نیرو و اسب‌های آماده بسیج کنید)، باشد؛ یعنی تقویت مسلمانان تااندازه‌ای لازم است که عنوان اعتدا بر آن صدق نکند. | |||
از دستوراتی که در مورد جنگ در اسلام داده شده، استفاده می‌کنیم که در جنگ، کشتن زنان و کودکان، حتی در دارالحرب جایز نیست. همچنین از روایات استفاده می‌شود که در وسایل جنگی باید از آلات و وسایل متعارف استفاده گردد. | |||
از روایت معتبر سکونی در مورد حرمت القای سم در بلاد مشرکین استفاده می‌شود که چنین عملی هرچند منجر به پیروزی مسلمانان می‌شود، اما جایز نیست. | |||
در میان ادله، قاعده‌ای که دلالت کند بر اینکه هر عملی که موجب غلبه و فتح مسلمان باشد جایز است، وجود ندارد؛ آری این قاعده فقط در کلمات برخی از فقها آمده است. | |||
روایاتی را که دلالت دارد بر نهی از مثله نمودن و یا کشتن فرزند تازه‌متولدشده یا مجروحی که در خون می‌غلطد، باید بر همان معنای ظاهری خود که حرمت است حمل نماییم و نمی‌توان بر کراهت حمل نمود. | |||
در صورت شک، به جهت وجود تعارض بین ادله، باید قواعد تعارض را جاری نمود و قاعده تقدیم جنبه رحمانیت بر غلظت و شدت اقتضا می‌کند که این جنبه رعایت شود و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی جایز نباشد<ref>ر.ک: متن کتاب، نتیجه، ص45-47</ref>. | |||
==وضعیت کتاب== | |||
پاورقی‌های کتاب به ذکر آدرس آیات و روایات اختصاص یافته است. | |||
فهرست محتویات در ابتدای کتاب ذکر شده است. | |||
فهرست منابع که وجود آن در یک مقاله ضرورت دارد، در این نوشتار نیامده است. | |||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | |||
چکیده و متن کتاب. | |||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||