۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میبدی علی بن محمدعلی' به 'میبدی، سید علی بن محمدعلی') |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[میبدی، سید علی بن محمدعلی]] (نويسنده) | ||
[[حسینی اشکوری، صادق]] (مصحح) | [[حسینی اشکوری، صادق]] (مصحح) | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''اصلاح البلاد'''، تألیف [[ | '''اصلاح البلاد'''، تألیف [[میبدی، سید علی بن محمدعلی|سید علی میبدی یزدی]] (متوفی 1313ق) اثری است به زبان فارسی که در آن، ارشادات و اصلاحات اجتماعی- دینی نویسنده به رشته تحریر درآمده است. تصحیح کتاب به قلم [[حسینی اشکوری، صادق|سید صادق حسینی اشکوری]] است. | ||
==انگیزه تألیف== | ==انگیزه تألیف== | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
چنانکه از مفاد این کتاب برمیآید، [[ | چنانکه از مفاد این کتاب برمیآید، [[میبدی، سید علی بن محمدعلی|علامه میبدی]] از اندیشمندان دینی است که امربهمعروف و نهیازمنکر را سرلوحه کارهای خود قرار داده بود، بهطوریکه در هر فرصتی از موعظه و ارشاد دریغ نمیکرد. این کار را نهتنها نسبت به مردم عادی، بلکه در اجتماعات طلاب و مجالس علما و صاحبان منصبهای سیاسی و اجتماعی نیز انجام میداد. وی درعینحال از قبول هدایای صاحبان منصب سرباز میزد. شاید بهترین جلوه اصلاحات دینی را از این مرد بزرگ بتوان در این کتاب دید که مؤلف خلاصهای از تجربیات و ماجراهای تاریخی و اجتماعی عصر خویش را در مقابله و مواجهه با منقصتهای اجتماعی و ضد اخلاقی-دینی بیان کرده است. از جمله اصلاحاتی که سید در آن موفق بوده، دفع بدعتها و عقاید سخیفی است که بعضی از عوامالناس بدان معتقد بودهاند. عاداتی که منشأ معلومی ندارد و بعضی از آنها با قالبی مقدس و دینی در مقابل تعلیمات دینی قد علم کردهاند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص12؛ بیگ باباپور، یوسف، ص65-64</ref>. | ||
[[ | [[میبدی، سید علی بن محمدعلی|میبدی]] در «اصلاحات» در مقابل کسانی که در لباس دین و زهد و تقوا، حقوق فقرا را تصرف کرده و در خمس و زکات و غیره با عنوانهایی نظیر «مصالحه شرعیه» تصرف میکنند، بهشدت ایستاده و از کسانی که در موقوفات تصرف میکنند، به غیرواقف عمل میکنند و نام متولی شرعی بر خود گذاشتهاند، انتقاد میکند. [[میبدی، سید علی بن محمدعلی|علامه میبدی]] در کرمانشاه مرجعیت تام داشته، بهطوریکه بعضی از علما بر رساله عملیه او حاشیه زدهاند، و این حاکی از توجه آنان به مبانی فقهی اوست. تنوع و دقت علامه در رسائل گوناگون که نگاشته، سبب شده تا بزرگان اهلفن و تحقیق، زبان به ثنای او بگشایند؛ از آن جمله علامه شیخ آقابزرگ تهرانی، فاضل اردکانی، سید حسن حسینی یزدی (اشرف الواعظین) و... . | ||
[[ | [[میبدی، سید علی بن محمدعلی|علامه میبدی]]، ذیفنون بوده و علاوه بر علوم حوزوی مانند فقه و اصول و کلام و تفسیر و حدیث، و علوم عقلی مانند فلسفه، اطلاعات گستردهای در علوم مشابه داشت و از تنوع آثار وی که به 67 عنوان کتاب و رساله میرسد، کاملاً مشهود و معلوم است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
فصل اول، حاوی گفتارهایی است در نصیحت و موعظه و پند: سفارشات مرحوم والد درباره زن گرفتن و تجارت، اعتراض بر قاضی در قرائت قرآن، قبایح شرب خمر، موعظه شرابخوار صحرانشین، مساجدی که پادشاهان ساختهاند، شفاگرفتن نابینای کرمانشاهی از [[امام رضا(ع)]] و...<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>. | فصل اول، حاوی گفتارهایی است در نصیحت و موعظه و پند: سفارشات مرحوم والد درباره زن گرفتن و تجارت، اعتراض بر قاضی در قرائت قرآن، قبایح شرب خمر، موعظه شرابخوار صحرانشین، مساجدی که پادشاهان ساختهاند، شفاگرفتن نابینای کرمانشاهی از [[امام رضا(ع)]] و...<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>. |
ویرایش