جهشیاری، محمد بن عبدوس: تفاوت میان نسخه‌ها

</div>

به جهشيارى نسبت كوفى داده‌اند. از اين نسبت برمى‌آيد كه خاندان وى در اصل اهل كوفه بوده‌اند. به گفته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، شهرت او به جهشيارى ازآن‌روست كه پدرش، در خدمت ابوالحسن على بن جهشيار، سردار و حاجب موفّق عباسى و از ياران خاص وى، بود. او به اعتبار پدرش، به ابن عبدوس نيز شهرت داشته است.

== آثار ==

جهشيارى آثارى تأليف كرده است كه از ميان رفته‌اند، از جمله «ميزان الشعر و الاشتمال على انواع العروض». به نوشته محمد بن اسحاق، جهشيارى كتابى تأليف كرده بوده كه گزيده هزار داستان از داستان‌هاى عربى و ايرانى و يونانى (رومى) و غيره و هر جزء آن مستقل بوده است. جهشيارى داستان‌سرايان را نيز گرد آورده و بهترين داستان‌هايى كه مى‌دانستند، از آنان برگرفته و از كتاب‌هايى كه درباره داستان‌ها و افسانه‌ها نوشته شده بود، مطالبى برگزيده بود و بدين ترتيب، 480 قصه فراهم آورده بود كه هريك داستانى تمام و مجموعاً حدود پنجاه برگ بود. پيش از آنكه شماره داستان‌ها به هزار برسد، وى درگذشت. [[ابن اسحاق، محمد|ابن اسحاق]] بخش‌هايى از اين كتاب را به خط ابوطيب، برادر شافعى، ديده بوده است.