۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
</div> | </div> | ||
'''رسول جعفريان''' ( | '''رسول جعفريان''' (متولد1343ش- خوراسگان اصفهان)، پژوهشگر تاریخ، استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران، رئیس کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران، رئیس کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران | ||
== ولادت == | |||
در سال 1343 شمسى در خوراسگان از توابع اصفهان به دنيا آمد. | |||
== | == تحصیلات == | ||
دوره دبستان را در زادگاهش گذراند سپس براى ادامه تحصيل به اصفهان آمد و دوره راهنمايى را در اين شهر آغاز كرد. پس از چندى به دليل علاقمندىاش به دروس دينى به مدرسه ذوالفقار رفت و مطالعه دروس جديد را در مدارس شبانه ادامه داد. در مدت اقامت در اصفهان، به صورت آزاد از مدارس دينى ديگرى استفاده میكرد. | |||
رسول جعفريان در سال 1357 و در آستانه پيروزى انقلاب، براى ادامه تحصيلات حوزوى، راهى شهر مقدس قم شد. نخست به مدرسه خان رفت و سپس در مدرسه رسالت، به ادامه تحصيل پرداخت. | |||
=== اساتيد === | |||
وى در قم از درس اساتيدى چون حضرات آيات [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، [[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح يزدى]]، ممدوحى، [[گرامی، محمدعلی|گرامى]] بهره برد. سال 58 با آثار و مؤسسه [[مصباح یزدی، محمدتقی|آیتالله مصباح يزدى]] آشنا شد و در كلاسها و دوره آموزشى آن مؤسسه شركت كرد و با بازگشايى دانشگاهها، در سال 59 به تدريس معارف اسلامى و تاريخ اسلام در دانشگاههاى اصفهان و تهران مشغول شد. در همين اوان آشنايى وى با بزرگانى چون حضرات آيات احمدى ميانجى و روحانى و بخصوص [[عاملی، جعفر مرتضی|سيد جعفر مرتضى عاملى]] مطالعات تاريخى او را شكل داد و در ادامه از او مورخى محقق ساخت كه در حوزه علميه به اين عنوان شهرت يافت. | وى در قم از درس اساتيدى چون حضرات آيات [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، [[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح يزدى]]، ممدوحى، [[گرامی، محمدعلی|گرامى]] بهره برد. سال 58 با آثار و مؤسسه [[مصباح یزدی، محمدتقی|آیتالله مصباح يزدى]] آشنا شد و در كلاسها و دوره آموزشى آن مؤسسه شركت كرد و با بازگشايى دانشگاهها، در سال 59 به تدريس معارف اسلامى و تاريخ اسلام در دانشگاههاى اصفهان و تهران مشغول شد. در همين اوان آشنايى وى با بزرگانى چون حضرات آيات احمدى ميانجى و روحانى و بخصوص [[عاملی، جعفر مرتضی|سيد جعفر مرتضى عاملى]] مطالعات تاريخى او را شكل داد و در ادامه از او مورخى محقق ساخت كه در حوزه علميه به اين عنوان شهرت يافت. | ||