تفسير القرآن الكريم (ملاصدرا): تفاوت میان نسخه‌ها

«تفسير القرآن الكريم»، نام تفسيرى از ملاصدراى شيرازى (متوفاى 1050ق) است كه شامل مجموعه‌اى از تفاسير برخى سوره‌هاى قرآن كريم و به زبان عربى مى‌باشد. وى اين تفاسير را به‌صورت رساله‌هاى پراكنده و در مدتى كمتر از بيست سال نوشت.

ملاصدرا قصد داشت تفسيرى كامل و جامع بنويسد، ولى موفق نشد. وى در حدود 1040، كتاب «مفاتيح الغيب لفتح خزائن العلوم المبرأة عن الشك و الريب» را نوشت تا مقدمه‌اى بر تفسير جامع او باشد <ref>أسرار الآيات، ص 367، پانويس 1</ref>.

1. تفسير آية الكرسى (تاريخ اتمام آن: 1030، در قم)؛

 

2. تفسير سوره نور (تاريخ نگارش: 1030، نسخه خطى اين اثر به خط خود مؤلف موجود است) <ref>تفسير القرآن الكريم، ج 4، ص 427</ref>؛

 

3. تفسير سوره طارِق (تاريخ نگارش: 1030)؛

 

4. تفسير سوره اعلى، شامل «هفت تسبيح» (هفت بخش)، كه ملاصدرا در آن از تفسير فخر رازى مطالب بسيارى نقل كرده است؛

 

5. تفسير سوره زلزال، كه در آن به حركت ذاتى و جوهرى زمين اشاره كرده است <ref>تفسير القرآن الكريم، ج 7، ص 359، 361 - 407</ref>؛

 

6. تفسير سوره يس (تاريخ نگارش: 1030)؛

 

7. تفسير سوره واقعه، كه در آن از حشر و معاد و معرفت بندگان در آخرت و مراتب آنان در سعادت و شقاوت سخن گفته است <ref>تفسير القرآن الكريم، ج 7، مقدمه، ص 9 - 10</ref>؛

 

8. تفسير سوره حديد، كه در بخش‌هاى متعددى از آن با عنوان «مكاشفه»، نكاتى حِكْمى و عرفانى در باره آيات قرآن آمده است؛

 

9. تفسير سوره جمعه، كه همچون تفسير سوره واقعه، مطالب عرفانى و ذوقى بيشترى، نسبت به ديگر آثار او، دارد <ref>تفسير القرآن الكريم، ج 4، مقدمه خواجوى، ص 7</ref>؛

 

10. تفسير سوره سجده؛

 

11. تفسير سوره فاتحه.

 

12. تفسير سوره بقره تا آيه 66 <ref>تفسير القرآن الكريم، ج 1، مقدمه بيدارفر، ص 94</ref>.