۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ن‌م' به 'ن‌م'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌و' به 'ه‌و') |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌م' به 'ن‌م') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مبحث نخست، به بیان اسم کتاب و محتوا و اهمیت آن، اختصاص یافته است. این اثر، نزد تمامی کسانی که به تألیفات معافی بن عمران اشاره کرده‌اند، با نام «کتاب الزهد»، ذکر شده است که از جمله آن‌ها عبارتند از: ابوزکریا ازدی در «تاریخ موصل»، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] «[[تاریخ بغداد]]»، مزی در «تهذیب الکمال»، [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در «تذکرة الحفاظ و [[سير أعلام النبلاء|سیر أعلام النبلاء]]» و...<ref>همان، ص145</ref>. | مبحث نخست، به بیان اسم کتاب و محتوا و اهمیت آن، اختصاص یافته است. این اثر، نزد تمامی کسانی که به تألیفات معافی بن عمران اشاره کرده‌اند، با نام «کتاب الزهد»، ذکر شده است که از جمله آن‌ها عبارتند از: ابوزکریا ازدی در «تاریخ موصل»، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] «[[تاریخ بغداد]]»، مزی در «تهذیب الکمال»، [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] در «تذکرة الحفاظ و [[سير أعلام النبلاء|سیر أعلام النبلاء]]» و...<ref>همان، ص145</ref>. | ||
در مبحث دوم، به ذکر نام صحابه‌ای که در این کتاب، از آن‌ها روایتی نقل گردیده، پرداخته شده است؛ به همراه ذکر تعداد روایت نقل شده از هریک. | در مبحث دوم، به ذکر نام صحابه‌ای که در این کتاب، از آن‌ها روایتی نقل گردیده، پرداخته شده است؛ به همراه ذکر تعداد روایت نقل شده از هریک. به‌عنوان‌مثال: ابی بن کعب یک روایت؛ انس بن مالک 4 روایت؛ جابر بن سمرة 4 روایت؛ حذیفة بن یمان 2 روایت؛ خباب بن ارث یک روایت؛ سعد بن ابی وقاص 3 روایت؛ سعید بن عامر جمحی یک روایت؛ سلمان فارسی یک روایت؛ سمرة بن جندب 4 روایت؛ شداد بن اوس بن ثابت انصاری یک روایت؛ عبادة بن صامت یک روایت و...<ref>همان، ص148</ref>. | ||
در مبحث سوم، به ذکر نام شوخی که نویسنده از آن‌ها در این کتاب، روایتی نقل کرده، به همراه اشاره به عدد نصوص ذکر شده، به ترتیب تعداد نص نقل شده، پرداخته شده است که از جمله آن‌ها، می‌توان به سفیان سوری با 27 نص، عبدالله بن لهیعه 16 نص، اوزاعی و مبارک بن فضاله 13 نص، اسرائیل بن ابی اسحاق 10 نص و اسماعیل بن عیاش و ابی اشهب جعفر بن حیان عطاردی با 9 نص، اشاره نمود<ref>همان، ص151</ref>. | در مبحث سوم، به ذکر نام شوخی که نویسنده از آن‌ها در این کتاب، روایتی نقل کرده، به همراه اشاره به عدد نصوص ذکر شده، به ترتیب تعداد نص نقل شده، پرداخته شده است که از جمله آن‌ها، می‌توان به سفیان سوری با 27 نص، عبدالله بن لهیعه 16 نص، اوزاعی و مبارک بن فضاله 13 نص، اسرائیل بن ابی اسحاق 10 نص و اسماعیل بن عیاش و ابی اشهب جعفر بن حیان عطاردی با 9 نص، اشاره نمود<ref>همان، ص151</ref>. | ||