شرح مثنوی (نعیم): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ن‎م' به 'ن‌م'
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ن' به 'ه‌ن')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ن‎م' به 'ن‌م')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۹: خط ۳۹:
در پایان‎ کتاب، در‎ کنار نمایه‌های فنی، تعلیقاتی در توضیح نکات مبهم، مآخذ اقوال و منابع روایات افزوده‎ شده‎ است و جهت سهولت استفاده، واژه‌نامه‌ای‎ نیز برای‎ آن‎ تنظیم‎ شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
در پایان‎ کتاب، در‎ کنار نمایه‌های فنی، تعلیقاتی در توضیح نکات مبهم، مآخذ اقوال و منابع روایات افزوده‎ شده‎ است و جهت سهولت استفاده، واژه‌نامه‌ای‎ نیز برای‎ آن‎ تنظیم‎ شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


مقدمه مصحح در 9 مبحث‎، بدین‎ شرح است: دورنمایی از حیات‎ مولانا، آثار مولانا، شکل‎گیری سرایش مثنوی و سبب‎ تألیف‎ آن، درون‎مایه و ساختار مثنوی، منابع مثنوی‎، شروح مثنوی، درباره شارح‎، ویژگی‌های‎ این شرح، دست‌نوشته‌ها و شیوه بازخوانی‎<ref>ر.ک: همان</ref>.
مقدمه مصحح در 9 مبحث‎، بدین‎ شرح است: دورنمایی از حیات‎ مولانا، آثار مولانا، شکل‎گیری سرایش مثنوی و سبب‎ تألیف‎ آن، درون‌مایه و ساختار مثنوی، منابع مثنوی‎، شروح مثنوی، درباره شارح‎، ویژگی‌های‎ این شرح، دست‌نوشته‌ها و شیوه بازخوانی‎<ref>ر.ک: همان</ref>.


شیوه شارح‎ چنین‎ است که گاهی بیت یا‎ ابیاتی‎ مرتبط‎ به هم را‎ می‌آورد، سپس به تأویل‎ و تفسیر‎ و شرح آن می‌پردازد. در گزینش ابیات‎ مشکله، به ابیاتی پرداخته شده که قابل تأویل‎ و تفسیر‎ عرفانی است و به عبارتی، صبغه عرفان‎ در‎ آن پر‎رنگ‎تر‎ است‎. هر جا که شارح‎ مجال‎ یافته، به طرح مباحث عرفانی از منظر عقاید ابن ‎عربی پرداخته است؛ به‌گونه‌ای‎ که‎ این شیوه در جای‌جای کتاب‎ کاملا‎ مشهود‎ است‎ و از‎ یک شیوه پیروی‎ می‌کند‎. شرح ابیات، برخلاف اکثر شروح، طولانی و ملال‎آور نیست؛ هر جا حق مطلب ادا شده، کلام به‎ پایان‎ رسیده‎ و جانب ایجاز نگاه داشته شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
شیوه شارح‎ چنین‎ است که گاهی بیت یا‎ ابیاتی‎ مرتبط‎ به هم را‎ می‌آورد، سپس به تأویل‎ و تفسیر‎ و شرح آن می‌پردازد. در گزینش ابیات‎ مشکله، به ابیاتی پرداخته شده که قابل تأویل‎ و تفسیر‎ عرفانی است و به عبارتی، صبغه عرفان‎ در‎ آن پر‎رنگ‎تر‎ است‎. هر جا که شارح‎ مجال‎ یافته، به طرح مباحث عرفانی از منظر عقاید ابن ‎عربی پرداخته است؛ به‌گونه‌ای‎ که‎ این شیوه در جای‌جای کتاب‎ کاملا‎ مشهود‎ است‎ و از‎ یک شیوه پیروی‎ می‌کند‎. شرح ابیات، برخلاف اکثر شروح، طولانی و ملال‎آور نیست؛ هر جا حق مطلب ادا شده، کلام به‎ پایان‎ رسیده‎ و جانب ایجاز نگاه داشته شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش