مسند عبدالله‌ بن‌ عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مسند عبدالله‌ بن‌ عمر'''، با تخریج ابوامیه محمد بن ابراهیم طرسوسی، حاوی روایات عبدالله بن عمر در قالب کتابی است یک جلدی، به زبان عربی با موضوع روایات اسلامی. این اثر با تحقیق احمد راتب عرموش، توسط انتشارات دارالنفائس بیروت برای پنجمین مرتبه چاپ شده است.

علم حدیث مراحلی را طی کرده؛ مثلا ابن شهاب، روایاتی را که نزدش صحیح بوده جمع کرده است و خود را به ترتیب معینی ملتزم نکرده است. پس از او، شعبی، روایاتش را در یک باب از ابواب فقهی جمع کرده. اما مالک، گام بزرگی را در علم حدیث و طریقه تصنیف حدیث در اهل سنت برداشته؛ زیرا احادیث پیامبر(ص) را که نزد خودش صحیح می‌دانست، برحسب ابواب مختلف فقهی جمع کرد. اما طریقه ترتیب در کتاب‌های مسانید (که مفردش، مسند است)، طریقه خاصی است که از روش‌های پیش‌گفته، ممتاز است؛ قوام روش در کتاب‌های مسانید بر این است که صاحب مسند (یعنی نویسنده آن)، صحابی یا عده‌ای از صحابه را ذکر می‌کند و در ترجمه صحابی، روایاتی را که او از اساتیدش از طریق آن صحابی ذکر کرده، نقل می‌کند؛ مثلا نویسنده کتاب مسند، امیرالمؤمنین علی(ع) را در نظر می‌گیرد و در ترجمه‌ او، احادیثی را که مصنف از اساتیدش شنیده و روایت کرده و سندشان به امام علی(ع) می‌رسد، روایت می‌کند. کتاب مسند، گاه به صحابی واحدی بسنده می‌کند و گاه شامل تعدادی از صحابه می‌شود. در این میان نیز گاه در ذکر اسامی صحابه، ترتیب الفبایی مراعات شده و گاه نه. طریقه تصنیف مسانید دشواری‌هایی دارد؛ از جمله سختی در مراجعه این کتاب‌ها؛ زیرا گاه صحابی تعداد زیادی از احادیث را روایت می‌کند و کسی که بخواهد به حدیث معینی از آن مراجعه کند، باید به تمام روایات رجوع نماید.  

تعداد کتاب‌های مسند، بسیار است و مسند احمد در میان کتاب‌های مسانید، از شهرت بیشتری برخوردار است. این کتاب چاپ شده و رواج دارد. در میان مسانید، کتاب‌هایی هم هست که تاکنون چاپ نشده است. مسند عبدالله بن عمر بن خطاب با تخریج ابوامیه محمد بن ابراهیم طرسوسی، یکی از مسانیدی است که پیش‌تر چاپ نشده بوده و توسط این ناشر و محقق برای اولین مرتبه چاپ شده است که البته اکنون به پنجمین چاپ آن از همین ناشر رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.