۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00789.jpg|بندانگشتی|شبستری، محمود بن عبدالکریم]] | [[پرونده:NUR00789.jpg|بندانگشتی|شبستری، محمود بن عبدالکریم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شبستری، محمود بن عبدالکریم | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | شبستری، س‍ع‍دال‍دی‍ن محمود بن عبدالکریم | ||
شبستری، ن‍ج‍م‌ال‍دی‍ن محمود بن عبدالکریم | شبستری، ن‍ج‍م‌ال‍دی‍ن محمود بن عبدالکریم | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عبدالکریم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |687ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |شبستر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |720 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |بهاءالدين يعقوب تبريزى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[حق الیقین]] | ||
[[گلشن راز]] | [[گلشن راز]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00789AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شيخ سعدالدين محمود بن امين‌الدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى''' از عرفا و شعراى نامى قرن هشتم هجرى قمرى | '''شيخ سعدالدين محمود بن امين‌الدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى''' (687-720ق)، از عرفا و شعراى نامى آذربایجان در قرن هشتم هجرى قمرى است. | ||
وى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سليم او را بسيار تعظيم كرده است. شيخ عبدالله مثنوى بنام شمع و پروانه به نام سلطان سليم سروده و نيز رساله‌اى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذكور نوشته است. شبسترى سرانجام به تبريز بازگشته و در سال 720ق در 33 سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچه‌ى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدين يعقوب تبريزى مدفون شده است. | == ولادت == | ||
او در سال 687ق در ايام سلطنت كيخاتون در قصبه‌ى شبستر واقع در هشت فرسخى تبريز متولّد شد و در عهد سلطان خدابنده و ابوسعيد بهادرخان در شهر تبريز مرجع علماء و فضلا بود. | |||
== تحصیلات == | |||
شبسترى پس از كسب دانش در تبريز به سفرهاى درازى كه در مصر، شام، حجاز داشته به خدمت مشايخ بزرگ رسيده و از آنان كسب فيض كرده است. او در تصوّف مريد و شاگرد شيخ بهاءالدين يعقوب تبريزى است. وى چندى در کرمان رحل اقامت افكند و در آن جا تأهّل اختيار نمود و اولاد و احفادى از او به وجود آمده است كه جمعى از ايشان اهل قلم و كمال بوده و به خواجگان شهرت يافته‌اند. شبسترى پسرى به نام عبدالله داشته كه جوانى فاضل و كامل و ماهر در علوم مختلف به خصوص رياضى بوده است. | |||
وى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سليم او را بسيار تعظيم كرده است. شيخ عبدالله مثنوى بنام شمع و پروانه به نام سلطان سليم سروده و نيز رساله‌اى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذكور نوشته است. | |||
== وفات == | |||
شبسترى سرانجام به تبريز بازگشته و در سال 720ق در 33 سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچه‌ى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدين يعقوب تبريزى مدفون شده است. | |||
==آثار شبسترى== | ==آثار شبسترى== | ||
از شيخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده كه مهمّترين آن‌ها گلشن‌راز است. اثر منظوم ديگر شيخ «سعادت نامه» است در سه هزار بيت كه در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حكايات و تمثيلاتست. از جمله‌ى آثار منثور او يكى رساله «حق اليقين فى معرفة ربّ العالمين» و ديگرى «مرآت المحققين» است. | از شيخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده كه مهمّترين آن‌ها گلشن‌راز است. اثر منظوم ديگر شيخ «سعادت نامه» است در سه هزار بيت كه در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حكايات و تمثيلاتست. از جمله‌ى آثار منثور او يكى رساله «حق اليقين فى معرفة ربّ العالمين» و ديگرى «مرآت المحققين» است. | ||