۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' )' به ')'
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
بخش‌هایی از کتاب به حکومت طولونیان اختصاص یافته است. دولت طولونیان (254-292ق)، از جمله دولت‌های کوچکی بود که در دوران ضعف و تجزیه خلافت عباسی در سرزمین باستانی مصر پا گرفت<ref>ر.ک: عالم‌زاده، هادی؛ پنجه، معصوم‌علی، ص21</ref>. امارت طـولونیان را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد: | بخش‌هایی از کتاب به حکومت طولونیان اختصاص یافته است. دولت طولونیان (254-292ق)، از جمله دولت‌های کوچکی بود که در دوران ضعف و تجزیه خلافت عباسی در سرزمین باستانی مصر پا گرفت<ref>ر.ک: عالم‌زاده، هادی؛ پنجه، معصوم‌علی، ص21</ref>. امارت طـولونیان را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد: | ||
# دوره اول (از ٢٥٤ تا ٢٥٨ق ): در این دوره احمد بن طولون تـنها نـایب بـایکباک و سپس یارجوخ بود که از طرف خلیفه به امارت مصر گماشته شده بـودند. در زمـان بـایکباک تنها حکومت بر فسطاط و امامت نماز به احمد سپرده شده بود، اما در زمان یارجوخ سرتاسر مصر به زیر فرمان وی درآمد. | # دوره اول (از ٢٥٤ تا ٢٥٨ق): در این دوره احمد بن طولون تـنها نـایب بـایکباک و سپس یارجوخ بود که از طرف خلیفه به امارت مصر گماشته شده بـودند. در زمـان بـایکباک تنها حکومت بر فسطاط و امامت نماز به احمد سپرده شده بود، اما در زمان یارجوخ سرتاسر مصر به زیر فرمان وی درآمد. | ||
# دوره دوم (از٢٥٨ تـا ٢٦٣ق): در این دوره امـارت احمد نوعی امارت استکفاء بود؛ زیرا علاوه بر حکومت مصر، ولایت خراج و امارت ثغور شام نیز بـه وی سـپرده شـده بود. | # دوره دوم (از٢٥٨ تـا ٢٦٣ق): در این دوره امـارت احمد نوعی امارت استکفاء بود؛ زیرا علاوه بر حکومت مصر، ولایت خراج و امارت ثغور شام نیز بـه وی سـپرده شـده بود. | ||
# دوره سوم (از ٢٦٣ تا ٢٩٢ق): در این دوره، امارت طولونی بدل به نوعی امارت استیلاء شـد. در هـمین دوره بود که احمد ابتدا از فرمان عزل دستگاه خلافت سر پیچید (٢٦٣ق) و سپس با حمله به شام، آنـجا را بـه قلمرو خویش افزود<ref>ر.ک: همان، ص23-22</ref>. | # دوره سوم (از ٢٦٣ تا ٢٩٢ق): در این دوره، امارت طولونی بدل به نوعی امارت استیلاء شـد. در هـمین دوره بود که احمد ابتدا از فرمان عزل دستگاه خلافت سر پیچید (٢٦٣ق) و سپس با حمله به شام، آنـجا را بـه قلمرو خویش افزود<ref>ر.ک: همان، ص23-22</ref>. | ||