دیوان اشعار اهلی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[اهلي شيرازي، محمد]] (نویسنده)

'''دیوان اشعار اهلی شیرازی'''، مجموعه اشعار [[اهلي شيرازي، محمد|اهلی شیرازی]] است که به تصحیح [[حامدي رباني، اصغر|حامد ربانی]] رسیده و در قالب یک جلد کتاب چاپ شده است. اکثر حجم این کتاب را غزلیات اهلی تشکیل می‌دهد.

سبک شعر [[اهلي شيرازي، محمد|اهلی شیرازی]] دنباله سبک عراقی است. بیشتر اشعارش غزل است. او قصاید را هم خوب گفته و نسیب و تشبب و غزل را نیکو آورده است. مثنوی سحر حلالش اعجاب دیگران را برانگیخته است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص55</ref>.

[[اهلي شيرازي، محمد|اهلی شیرازی]] سه غزل را تخمیس کرده: یکی غزل حافظ است؛ دیگری غزل امیر خسرو و سومی غزل حسن<ref>ر.ک: همان69</ref>.

اهلی، غزلی را در هفت بیت مستزاد گفته و یک رباعی را هم مستزاد آورده که مصحح کتاب از درج آن در بخش مستزاد کتاب غفلت کرده است. این رباعی در شماره 224 بخش رباعیات کتاب آمده است. [[اهلي شيرازي، محمد|اهلی شیرازی]]، جز این مستزاد ندارد، مگر در قصاید مصنوعش که در مستخرجات آنها مستزاد به چشم می‌خورد. او در هریک از سه قصیده، یک رباعی مستزاد ساخته و از هنرنمایی خود چنان آورده که چون در کنار دایره بنویسند و از مستزاد شروع به خواندن کنند رباعی مستزاد دیگر، خوانده می‌شود که در معنی و قافیه با رباعی اول متفاوت است. در اینجاست که شاعر گفته: هرکه این رباعی را بدین قوافی انشا کند، قصیده را جواب گفته باشد (به صفحه 794 کتاب مراجعه کنید)<ref>ر.ک: همان</ref>.