شرح السماع الطبيعي لأرسطوطاليس (ابن باجه): تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن باجه، محمد بن یحیی|ابن باجه]] در این شرح، به توضیح و شرح مقالات سماع طبیعی [[ارسطو]] می‌پردازد و بر این اثر تعلیقه می‌زند. او در این کار، به سه مقاله اول و مقالات هفتم و هشتم عنایت ویژه‌ای دارد و در شرح آنها بیشتر قلم زده است. وی خود را به ترتیبی که [[ارسطو]] برای بیان مطالب پی گرفته، پایبند نمی‌بیند. مخالفت او با نصی که تعلیقاتش را بر آن بنا نهاده، بر این دلالت می‌کند که وی در تمامی موارد به ترجمه اسحاق بن حنین اعتماد نکرده (هرچند از آن هم استفاده کرده اما از ترجمه‌های دیگر هم بهره برده است)<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>.

از نظر [[ابن باجه، محمد بن یحیی|ابن باجه]] مقالات هفتم و هشتم با هم یکی نیستند. وی این‌گونه به شرح این ادعا می‌پردازد: محرکات اول به سه قسم تقسیم می‌شوند: محرکی که بدون اینکه به حرکت دربیاید حرکت دارد، محرکی که باید به حرکت دربیاید و اطلاق متحرک بر آن بالعرض خواهد بود و محرکی که به حرکت درمی‌آورد بدون اینکه به حرکت دربیاید (نه بالذات و نه بالعرض). محرک اول، حدّ است؛ زیرا مبیّن وجود است. محرک دوم، معنایی است موجود... و وجود سومی را نمی‌توان تبیین کرد مگر با برهان. از نظر [[ابن باجه، محمد بن یحیی|ابن باجه]] اختلاف این محرکات، مقتضی اختلاف وجوه فحص از آنهاست؛ یعنی فحص از محرک به‌صورت اول، در مقاله هفتم و به‌صورت دوم، در اوایل مقاله هشتم مطرح می‌شود و صورت سوم، هم در آخر مقاله هشتم مطرح شده است. پس مقاله هفتم، تکرار مقاله هشتم نیست؛ زیرا مطلوب در هرکدام از این مقالات (چنان‌که توضیح آن گذشت) غیر از دیگری است<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref>.