شرح کشف المراد (محمّدی خراسانی): تفاوت میان نسخه‌ها

# همچنین شارح مطلبی جالب و اخلاقی تحت عنوان «چند تشبیه زیبا» آورده که در سال 1360ش، به ذهنش رسیده و در دفترى یادداشت کرده و در آن، متعلم را به کوه‌نورد قله نور، محصل را به غواص بحار علوم، دانشمند را به کشاورز قلوب و دانشمند بی‌عمل را به درخت بی‌ثمر تشبیه کرده است. او یادآور شده است: دانشمند باعمل همانند درختان باثمر است که در تمام فصول میوه می‌‏دهد و راهیان راه کمال را سیراب مى‏‌سازد و على‌الدوام تواضع را پیشه خود ساخته است؛ چراکه او نیک می‌داند که تکبر و جباریت و قهاریت جز در شأن اللّه، در حق هیچ مخلوقى روا نیست؛ ولى دانشمند بى‏‌عمل بسان درخت بى‏ثمر است. چه بسیارند انسان‏هایى که در زیر سایه قلم و بیان دانشمند بى‏عمل ره سعادت یافته و رفتند و به سرمنزل مقصود رسیدند، ولى در قیامت این عالم را می‌بینند که چگونه در صف منافقان قرار گرفته و شعله‏‌هاى جهنم او را مى‏سوزاند و هموست که به زبان در جهنم آویزان است. ما در هر عصر نمونه‏‌هاى عالم بى‏عمل را سراغ داریم که در اثر عدم تزکیه چه مفاسدى را به بار آوردند... مگر بلعم باعورا دانشمند بزرگى نبود که هزاران عالم پاى درس او مى‏نشستند؟ ولى عاقبت چه شد که با موسى بن عمران درافتاد و مطرود گردید؟ مگر در تاریخ نمى‏‌خوانیم که حکومت جور بنى‌امیه ششصدوبیست نفر دانشمند را براى توجیه جنایات آنها استخدام کرد؟ آیا این نمونه کوچکى است؟ علم و خودفروشى؟ عجبا! چه‏قدر ارزش علم پایین می‌آید؟ مگر در تاریخ نمی‌‏خوانیم که هیتلر آلمانى پنجاه نفر فیلسوف را استخدام کرده بود که جنایات جنگى او را توجیه کنند؟ حکیم و توجیه‏گرى جنایات؟! فیلسوف و در خدمت استکبار بودن؟! آرى اى عزیز، اکنون که طلبه یا دانشجوى گمنامى هستى، خویشتن را دریاب و تزکیه کن که فردا دیر است<ref>ر.ک: همان، ص487-500</ref>.