من آيات الإعجاز العلمي؛ السماء في القرآن الكریم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ى‏گ' به 'ی‌گ'
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي' به 'زبان =عربی')
جز (جایگزینی متن - 'ى‏گ' به 'ی‌گ')
خط ۶۱: خط ۶۱:
باب چهارم، به معرفی و بررسی آیاتی از قرآن کریم اختصاص یافته که درباره خلقت و آفرینش آسمان است. در این باب، مجموعاً 33 آیه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نویسنده ذیل هر آیه، با استفاده از آیات و روایات، اقوال و نظرات منجمین و دانشمندان، به همراه تصاویری در همان موضوع به توضیح و تفسیر آن آیه پرداخته است.
باب چهارم، به معرفی و بررسی آیاتی از قرآن کریم اختصاص یافته که درباره خلقت و آفرینش آسمان است. در این باب، مجموعاً 33 آیه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نویسنده ذیل هر آیه، با استفاده از آیات و روایات، اقوال و نظرات منجمین و دانشمندان، به همراه تصاویری در همان موضوع به توضیح و تفسیر آن آیه پرداخته است.


آیاتی که نویسنده درصدد توضیح آن برمی‌آیند عبارتند از آیه 47 سوره ذاریات: «وَ السَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ‌» (و آسمان را به قدرت خود برافراشتيم و بى‏گمان، ما [آسمان] گستريم)؛ آیه 30 سوره انبیا: «أَ وَ لَمْ يَرَ الَّذِينَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَيْ‌ءٍ حَيٍّ أَ فَلاَ يُؤْمِنُونَ‌» (آيا كسانى كه كفر ورزيدند ندانستند كه آسمان‌ها و زمين هر دو به‌هم‌پیوسته بودند و ما آن دو را از هم جدا ساختيم)؛ آیه 11 سوره فصلت: «ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ وَ هِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ‌» (سپس آهنگِ [آفرينشِ] آسمان كرد و آن بخارى بود پس به آن و به زمين فرمود: «خواه يا ناخواه بياييد» آن دو گفتند: فرمان پذیر آمديم) و...<ref>همان، ص75- 575</ref>.
آیاتی که نویسنده درصدد توضیح آن برمی‌آیند عبارتند از آیه 47 سوره ذاریات: «وَ السَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ‌» (و آسمان را به قدرت خود برافراشتيم و بی‌گمان، ما [آسمان] گستريم)؛ آیه 30 سوره انبیا: «أَ وَ لَمْ يَرَ الَّذِينَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَاهُمَا وَ جَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ کُلَّ شَيْ‌ءٍ حَيٍّ أَ فَلاَ يُؤْمِنُونَ‌» (آيا كسانى كه كفر ورزيدند ندانستند كه آسمان‌ها و زمين هر دو به‌هم‌پیوسته بودند و ما آن دو را از هم جدا ساختيم)؛ آیه 11 سوره فصلت: «ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاءِ وَ هِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِيَا طَوْعاً أَوْ کَرْهاً قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ‌» (سپس آهنگِ [آفرينشِ] آسمان كرد و آن بخارى بود پس به آن و به زمين فرمود: «خواه يا ناخواه بياييد» آن دو گفتند: فرمان پذیر آمديم) و...<ref>همان، ص75- 575</ref>.


باب پنجم، به خاتمه اختصاص یافته و در آن به ذکر نکاتی پرداخته شده است، از جمله اینکه لفظ «السماء» به صیغه مفرد یا جمع، در 310 موضع از قرآن کریم آمده که 120 موضع آن، با لفظ مفرد به آن اشاره شده و در 190 موضع، به صیغه جمع آمده است. نویسنده با ذکر برخی از آن آیات به 34 نکته علمی مأخوذ از آن آیات اشاره می‌کند<ref>همان، 589-597</ref>.
باب پنجم، به خاتمه اختصاص یافته و در آن به ذکر نکاتی پرداخته شده است، از جمله اینکه لفظ «السماء» به صیغه مفرد یا جمع، در 310 موضع از قرآن کریم آمده که 120 موضع آن، با لفظ مفرد به آن اشاره شده و در 190 موضع، به صیغه جمع آمده است. نویسنده با ذکر برخی از آن آیات به 34 نکته علمی مأخوذ از آن آیات اشاره می‌کند<ref>همان، 589-597</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش