حائری طهرانی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'طهرانی (ابهام زدایی)' به 'طهرانی (ابهام‌زدایی)'
(عدم تناسب شاگردی ایشان از آقای خویی)
جز (جایگزینی متن - 'طهرانی (ابهام زدایی)' به 'طهرانی (ابهام‌زدایی)')
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
| data-type="authorfatherName" |
| data-type="authorfatherName" |حسین بن يونس
|-
|-
|متولد  
|متولد  
| data-type="authorbirthDate" |
| data-type="authorbirthDate" |1270ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
خط ۲۱: خط ۲۱:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |[[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|آیت‌الله مجدّد شيرازى]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
خط ۳۰: خط ۳۰:
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|حائری (ابهام‌زدایی)}}


'''مير سيد على حائرى''' فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.
{{کاربردهای دیگر|طهرانی (ابهام‌زدایی)}}


وى در سال 1270ق در كربلا متولد و مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه‍ به تهران هجرت مى‌نمايند و از اعلام معاصر تهران محسوب مى‌گردند.
{{کاربردهای دیگر|حائری طهرانی (ابهام‌زدایی)}}
'''مير سيد على حائرى''' (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.


ايشان در نجف نيز از بزرگانى چون [[ایشان از شاگردان یا خوشه چینان آقای خویی نبوده است از لحاظ سنی تناسبی ندارد که شاگرد یا خوشه چین آقای خویی باشد|آیت‌الله خويى]] خوشه چينى نموده به مرتبۀ اجتهاد نائل آمد. از مشهور شدن و در معرض فتوى قرار دادن خويش اجتناب ورزيده و در انزوا مشغول تحقيق و تدريس بود و كمتر با كسى معاشرت داشت تا توانست تفسير خود را به اتمام رساند.
==ولادت==
وى در سال 1270ق در كربلا متولد شد.


در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مى‌گفت.مرحوم حسین اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنی‌عشر ى از شاگردان وى بوده است.مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/‌ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353ق مى‌دانند).
==اساتید==
ایشان مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|مجدّد شيرازى]] برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه‍ به تهران هجرت مى‌نمايند.  


==تدریس==
در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مى‌گفت. لذا به میر سید علی مفسر معروف گشت.
==شاگردان==
مرحوم حسین اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنی‌عشر ى از شاگردان وى بوده است.
مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.
==وفات==
وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/‌ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353ق مى‌دانند).
{{الگو:مفسران شیعه}}


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[مقتنیات الدرر]]  
[[مقتنیات الدرر]]  


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:مفسران شیعه]]
[[رده:ادیبان]]
[[رده:واژه‌‌شناسان]]
[[رده:محدثان شیعه]]