۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد '
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'سيد' به 'سيد ') |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10098 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =10098 | ||
| کتابخوان همراه نور =00803 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۶: | ||
اين مكاتب در قم، رى، كوفه و مدينه شكل گرفتند و هر كدام مشرب خاصى در تدوین فقه شيعه داشتند. | اين مكاتب در قم، رى، كوفه و مدينه شكل گرفتند و هر كدام مشرب خاصى در تدوین فقه شيعه داشتند. | ||
در مرحله دوم يعنى عصر تبویب اجتهاد و شكل‌گيرى مجامع روايى از عالمان، فقيهان و محدثانى مانند [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، محمد بن بابویه قمى، سعد بن عبدالله قمى، ابراهیم ثقفى، حسن بن ابى عقيل، على بن احمد كوفى، على بن بابویه صدوق اول، ابن جنيد، ابوحسين ناشى عياشى، ابن قولویه، صدوق، مفيد، [[علم‌الهدی، علی بن حسین| | در مرحله دوم يعنى عصر تبویب اجتهاد و شكل‌گيرى مجامع روايى از عالمان، فقيهان و محدثانى مانند [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، محمد بن بابویه قمى، سعد بن عبدالله قمى، ابراهیم ثقفى، حسن بن ابى عقيل، على بن احمد كوفى، على بن بابویه صدوق اول، ابن جنيد، ابوحسين ناشى عياشى، ابن قولویه، صدوق، مفيد، [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، ابوصلاح حلبى، ابویعلى ديلمى و محمد بن طوسى و آثار، مشايخ و شاگردان آنها نام مى‌برد و ضمن آن به معرفى اصول و مبانى فقهى، آراى خاص و ویژه، مبانى و اصول رجالى و حديثى و تأثيرات هر كدام بر بعدى‌ها مى‌پردازد و مراكز و نهادهاى فقهى ارزش‌مندى كه در شهرهاى مختلف در این دوره كه از 260 تا460 را شامل مى‌شود بررسى كرده و روش‌مندى و تدوین نهایى فقه شيعى را در این دوره مشخص -مى‌سازد. | ||
در مرحله سوم (460 - 600ق) فقهاى بزرگى چون [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] طرابلسى، ابوعلى طوسى، فضل بن حسن طبرسى، [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله |قطب راوندى]]، ابو[[الفتوح]] رازى، ابن حمزه، على بن حسن حلبى، [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] حلبى، كيدرى، حمصى، [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] ظهور كردند و با نگارش متون استدلالى فقه شيعه را تكامل بخشيدند اما به دليل فشارهاى سياسى و فتنه‌هاى مخالفان در برخى حوزه‌هاى علمى شيعه ركور و افول اتفاق افتاد. در این دوره به علم اصول و فقه الآيات توجه ویژه‌اى شد. | در مرحله سوم (460 - 600ق) فقهاى بزرگى چون [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] طرابلسى، ابوعلى طوسى، فضل بن حسن طبرسى، [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله |قطب راوندى]]، ابو[[الفتوح]] رازى، ابن حمزه، على بن حسن حلبى، [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] حلبى، كيدرى، حمصى، [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] ظهور كردند و با نگارش متون استدلالى فقه شيعه را تكامل بخشيدند اما به دليل فشارهاى سياسى و فتنه‌هاى مخالفان در برخى حوزه‌هاى علمى شيعه ركور و افول اتفاق افتاد. در این دوره به علم اصول و فقه الآيات توجه ویژه‌اى شد. | ||