عرفان مثنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۳ دسامبر ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ی' به 'ه‌ی'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ه' به 'ی‌ه')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ی' به 'ه‌ی')
خط ۲۳: خط ۲۳:
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15681
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15681
| کتابخوان همراه نور =12945
| کد پدیدآور =1315
| کد پدیدآور =1315
| پس از =
| پس از =
خط ۳۲: خط ۳۳:
یکى از آثار جاودان و گلچین ‏شده [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانى]] که وى آن را پنج کتاب منتخب از کتاب‌هاى دانشمندان و عارفان و شعرا می‌خواند، همین اثر ارزنده و عرفانى و انتخاب باسلیقه و ذوق و هنر خاص وى در [[مثنوی معنوی|مثنوى مولوى]] است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص42-‎43</ref>.
یکى از آثار جاودان و گلچین ‏شده [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانى]] که وى آن را پنج کتاب منتخب از کتاب‌هاى دانشمندان و عارفان و شعرا می‌خواند، همین اثر ارزنده و عرفانى و انتخاب باسلیقه و ذوق و هنر خاص وى در [[مثنوی معنوی|مثنوى مولوى]] است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص42-‎43</ref>.


[[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض]] ازآنجاکه خود شخصیتى علمى، دینى، فلسفى و عرفانى است و از شاگردان بنام [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدراى شیرازى]] می‌باشد و دریایى از ذوق سرشار و هنر در کتابت و شعر نغز و غزلیات و فهم و بینش عمیق است، نمی‌تواند آن‏چنان‌که جاهلان از کنار عالمان مى‌گذرند و فقط از علم، ساختمان مدارس و دانشگاه‌ها را می‌بینند، از عرفان عمیق و تفسیر آیات قرآن عاشق سوخته‏ دل و راه‏یافته و دریاى مواج اسرارآمیز مثنوى شنا نکرده و ناشناخته بگذرد. این، شیوه رفتار دانش‌‏پژوهان فرهیخته نیست. [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانى]] براى تعالى بینش و کمال درک علمى خود به دیگران که چه می‌اندیشند و چه خواهند گفت توجهى ندارد. او مى‌خواهد هرچه بیشتر بداند و بخواند و آگاهى یابد و راه به کمال و حقیقت ببرد؛ ازاین‏رو با دقت کامل شش دفتر [[مثنوی معنوی|مثنوى]] [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]] را غور و بررسى مى‌کند و به‎یقین بارها آن را مطالعه کرده، براى استفاده بیشتر دیگران به ذوق و سلیقه خود آن را گلچین مى‌کند<ref>همان، ص43</ref>.
[[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض]] ازآنجاکه خود شخصیتى علمى، دینى، فلسفى و عرفانى است و از شاگردان بنام [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدراى شیرازى]] می‌باشد و دریایى از ذوق سرشار و هنر در کتابت و شعر نغز و غزلیات و فهم و بینش عمیق است، نمی‌تواند آن‏چنان‌که جاهلان از کنار عالمان مى‌گذرند و فقط از علم، ساختمان مدارس و دانشگاه‌ها را می‌بینند، از عرفان عمیق و تفسیر آیات قرآن عاشق سوخته‏ دل و راه‏یافته و دریاى مواج اسرارآمیز مثنوى شنا نکرده و ناشناخته بگذرد. این، شیوه رفتار دانش‌‏پژوهان فرهیخته نیست. [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض کاشانى]] براى تعالى بینش و کمال درک علمى خود به دیگران که چه می‌اندیشند و چه خواهند گفت توجهى ندارد. او مى‌خواهد هرچه بیشتر بداند و بخواند و آگاهى یابد و راه به کمال و حقیقت ببرد؛ ازاین‏رو با دقت کامل شش دفتر [[مثنوی معنوی|مثنوى]] [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]] را غور و بررسى مى‌کند و به‌یقین بارها آن را مطالعه کرده، براى استفاده بیشتر دیگران به ذوق و سلیقه خود آن را گلچین مى‌کند<ref>همان، ص43</ref>.


[[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض]] هرچند این نوع برداشت و انتخاب از مثنوى را از استاد فیلسوف خود [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] که او نیز منتخب مثنوى‏ دارد فراگرفته است، اما او به‎ حقیقت عشق و شور و حال و هواى [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]] دست می‌یابد که به گلچین کتاب او اقدام مى‌کند. وى معتقد است این عرفان و شور از عشق به ولاى اهل‎بیت عصمت و طهارت(ع) مایه مى‌گیرد. اثر نور و حقیقت آیات قرآن و کلام رسول‌الله(ص) است که در شعر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]] جان دمیده و چراغ سالکان گردیده است. [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض]] به‌خوبى می‌‏داند، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]] و امثال او همچون خود فیض چوب و چماق تکفیر و تهمت زمانه و اندیشه و مذهب و سیاست و حکومت، مردم دوران خود و گاهى بدنامى طول تاریخ را باید بپذیرد تا ضمن گفتن شتات، حقیقت را بیان کند<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض]] هرچند این نوع برداشت و انتخاب از مثنوى را از استاد فیلسوف خود [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] که او نیز منتخب مثنوى‏ دارد فراگرفته است، اما او به‎ حقیقت عشق و شور و حال و هواى [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]] دست می‌یابد که به گلچین کتاب او اقدام مى‌کند. وى معتقد است این عرفان و شور از عشق به ولاى اهل‎بیت عصمت و طهارت(ع) مایه مى‌گیرد. اثر نور و حقیقت آیات قرآن و کلام رسول‌الله(ص) است که در شعر [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]] جان دمیده و چراغ سالکان گردیده است. [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|فیض]] به‌خوبى می‌‏داند، [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوى]] و امثال او همچون خود فیض چوب و چماق تکفیر و تهمت زمانه و اندیشه و مذهب و سیاست و حکومت، مردم دوران خود و گاهى بدنامى طول تاریخ را باید بپذیرد تا ضمن گفتن شتات، حقیقت را بیان کند<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش