۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'استاد اعظم [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى' به 'استاد اعظم شيخ مرتضى انصارى'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'استاد اعظم [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى' به 'استاد اعظم شيخ مرتضى انصارى') |
||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
عرب و عجم از او فرمان مى‌بردند و اوامرش را به جان و دل مى‌خريدند. در دين و دنيا بر همطرازانش تفوق و برترى داشت. در خانواده‌اى كه به علم شهرت نداشت، پيدا شد، ولى بزرگترين عالم عصر شد. در عين حال كه وقار و هيبت و قدرت داشت، داراى تواضع و فروتنى و ملاطفت بسيار بود. در هيات ظاهريش با ديگران تفاوتى نداشت. او انسانى شجاع و نيرومند در دين، و داراى همتى والا بود. گويند در آغاز طلبگى آن قدر فقير و تهى‌دست بود كه با نماز و روزه استيجارى زندگى روزمره خود را مى‌گذراند و با همين وضع درس مى‌خواند و تحصيل علم مى‌كرد. | عرب و عجم از او فرمان مى‌بردند و اوامرش را به جان و دل مى‌خريدند. در دين و دنيا بر همطرازانش تفوق و برترى داشت. در خانواده‌اى كه به علم شهرت نداشت، پيدا شد، ولى بزرگترين عالم عصر شد. در عين حال كه وقار و هيبت و قدرت داشت، داراى تواضع و فروتنى و ملاطفت بسيار بود. در هيات ظاهريش با ديگران تفاوتى نداشت. او انسانى شجاع و نيرومند در دين، و داراى همتى والا بود. گويند در آغاز طلبگى آن قدر فقير و تهى‌دست بود كه با نماز و روزه استيجارى زندگى روزمره خود را مى‌گذراند و با همين وضع درس مى‌خواند و تحصيل علم مى‌كرد. | ||
- از [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|استاد اعظم | - از [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|استاد اعظم شيخ مرتضى انصارى]] نقل شده است كه فرمود: اگر كسى آن قواعد و اصولى را كه شيخ جعفر در كتاب كشف الغطايش جا داده است بداند، نزد من مجتهد خواهد بود. | ||
- شيخ عبدالحسين تهرانى(ره) مى‌گويد: اگر مواظبت او را بر سنن و آداب و احكام ببينى و عبادت و مناجاتش را در سحرگاهان بشنوى، و گريه و زاريش را در دل شب بنگرى، مى‌بينى از همان كسانى است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] براى يكى از اصحابش به نام احنف بن قيس تعريف مى‌كرد و تو را به شگفتى خواهد وا داشت. هنگامى كه ببينى او با آن مكانت و منزلت و همچنين با آن هيبت و وقارش در راه خدمت به بينوايان و بيچارگان و تهى‌دستان قرار دارد و در اين راه مايه مى‌گذارد و همواره در صدد چاره‌جويى براى مستمندان و فقيران است، و در اين باره داستانهاى زيادى از او نقل مى‌كنند كه اگر در يك جا گردآورى شود، كتابى ظريف خواهد بود. | - شيخ عبدالحسين تهرانى(ره) مى‌گويد: اگر مواظبت او را بر سنن و آداب و احكام ببينى و عبادت و مناجاتش را در سحرگاهان بشنوى، و گريه و زاريش را در دل شب بنگرى، مى‌بينى از همان كسانى است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] براى يكى از اصحابش به نام احنف بن قيس تعريف مى‌كرد و تو را به شگفتى خواهد وا داشت. هنگامى كه ببينى او با آن مكانت و منزلت و همچنين با آن هيبت و وقارش در راه خدمت به بينوايان و بيچارگان و تهى‌دستان قرار دارد و در اين راه مايه مى‌گذارد و همواره در صدد چاره‌جويى براى مستمندان و فقيران است، و در اين باره داستانهاى زيادى از او نقل مى‌كنند كه اگر در يك جا گردآورى شود، كتابى ظريف خواهد بود. | ||