دیوان کامل ناصرالدین شاه قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت'
جز (جایگزینی متن - 'م‎ن' به 'م‌ن')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت' به 'اهل‌بیت')
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۰: خط ۲۰:
| شابک =964-7636-30-x
| شابک =964-7636-30-x
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 28537
| کتابخوان همراه نور =28537
| کتابخوان همراه نور =28537
| کد پدیدآور =3917  
| کد پدیدآور =3917  
خط ۳۹: خط ۳۹:
[[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]] همچون شاه عباس، عشق و علاقه فراوانی به خاندان عصمت و طهارت(ع) داشت و همین امر باعث شد که بخشی از دیوان خود را به سروده‌های آیینی و مذهبی اختصاص دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]] همچون شاه عباس، عشق و علاقه فراوانی به خاندان عصمت و طهارت(ع) داشت و همین امر باعث شد که بخشی از دیوان خود را به سروده‌های آیینی و مذهبی اختصاص دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.


[[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]]، بخش اعظم سروده‌های مذهبی خود را به امام حسین(ع) و سایر شهدای کربلا اختصاص داده است. دیگر اشعار آیینی او در وصف [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] و [[امام رضا(ع)]] و شعری ترکی در مصیبت کربلاست. او برای سرایش این بخش از دیوان، از انواع قوالب شعری چون مثنوی، قصیده، غزل، قطعه و رباعی استفاده کرده است. در دیگر اشعار این بخش، تقسیم‌بندی سروده‌ها بر اساس قالب شعری بوده و مضمون در درجه دوم اهمیت قرار گرفته است. بااین‎وجود، اشعاری متأثر از مذهب و با شمه‌ای آیینی، در بخش غزلیات دیوان هم مشهود است. [[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]] در این بخش از اشعار خود یک غزل کامل و یک غزل ناتمام با ردیف «پنداری» دارد که در هر دو غزل، غیر از ردیف یکسان، از سه بیت تکراری و مضمونی واحد، استفاده کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]]، بخش اعظم سروده‌های مذهبی خود را به امام حسین(ع) و سایر شهدای کربلا اختصاص داده است. دیگر اشعار آیینی او در وصف [[امام على(ع)|امام علی(ع)]] و [[امام رضا(ع)]] و شعری ترکی در مصیبت کربلاست. او برای سرایش این بخش از دیوان، از انواع قوالب شعری چون مثنوی، قصیده، غزل، قطعه و رباعی استفاده کرده است. در دیگر اشعار این بخش، تقسیم‌بندی سروده‌ها بر اساس قالب شعری بوده و مضمون در درجه دوم اهمیت قرار گرفته است. بااین‌وجود، اشعاری متأثر از مذهب و با شمه‌ای آیینی، در بخش غزلیات دیوان هم مشهود است. [[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]] در این بخش از اشعار خود یک غزل کامل و یک غزل ناتمام با ردیف «پنداری» دارد که در هر دو غزل، غیر از ردیف یکسان، از سه بیت تکراری و مضمونی واحد، استفاده کرده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.


بخش «پیوست‎ها»ی دیوان، شامل سروده‌های تضمین‌شده از اشعار ناصرالدین شاه یا تقلید از سبک اوست. اغلب این اشعار، در قالب غزل و از آثار فروغی بسطامی بوده است. «توضیحات» این بخش معرفی تفصیلی اشخاصی بوده که نگارنده در شرح زندگانی ناصرالدین شاه، یا از آنها نام برده یا به‌صورت مختصر سخن گفته است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
بخش «پیوست‎ها»ی دیوان، شامل سروده‌های تضمین‌شده از اشعار ناصرالدین شاه یا تقلید از سبک اوست. اغلب این اشعار، در قالب غزل و از آثار فروغی بسطامی بوده است. «توضیحات» این بخش معرفی تفصیلی اشخاصی بوده که نگارنده در شرح زندگانی ناصرالدین شاه، یا از آنها نام برده یا به‌صورت مختصر سخن گفته است.<ref>ر.ک: همان</ref>.


===سبک سروده‌های ناصرالدین شاه===
===سبک سروده‌های ناصرالدین شاه===
با توجه به آنچه در کتاب «کاروان شعر عاشورا» به قلم محمدعلی مجاهدی آمده، سبک سروده‌های ناصرالدین شاه عموماً عراقی بوده و از ضوابط این سبک پیروی کرده است. او «در سرودن شعر دارای طبعی لطیف و قریحه‌ای سرشار از ظرایف و معانی بوده است. در میان سروده‌ها و اشعار [[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]]، مراثی و اشعار مذهبی او جایگاه ویژه و خاصی دارد و حتی می‌توان گفت که شاعری و معروفیت اشعار وی بیشتر مربوط به همین‌گونه اشعار است. به‌طوری‌که [[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]] به‌عنوان یکی از مرثیه‌سرایان اهل بیت‎(ع) شناخته می‌شود. او در غزلیات عاشقانه خود، بیشتر از سعدی و حافظ تبعیت کرده و به استقبال این دو شاعر بزرگ رفته است»<ref>ر.ک: همان</ref>.
با توجه به آنچه در کتاب «کاروان شعر عاشورا» به قلم محمدعلی مجاهدی آمده، سبک سروده‌های ناصرالدین شاه عموماً عراقی بوده و از ضوابط این سبک پیروی کرده است. او «در سرودن شعر دارای طبعی لطیف و قریحه‌ای سرشار از ظرایف و معانی بوده است. در میان سروده‌ها و اشعار [[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]]، مراثی و اشعار مذهبی او جایگاه ویژه و خاصی دارد و حتی می‌توان گفت که شاعری و معروفیت اشعار وی بیشتر مربوط به همین‌گونه اشعار است. به‌طوری‌که [[ناصرالدين‌ قاجار، شاه‌ ايران‌|ناصرالدین شاه]] به‌عنوان یکی از مرثیه‌سرایان اهل‌بیت‎(ع) شناخته می‌شود. او در غزلیات عاشقانه خود، بیشتر از سعدی و حافظ تبعیت کرده و به استقبال این دو شاعر بزرگ رفته است»<ref>ر.ک: همان</ref>.


در بخش‌هایی از دیوان ناصرالدین شاه، نشانه‌هایی از تحریفات واقعه کربلا مشهود است. از جمله اشاره‌هایی که به دامادِ شاه دین، حضرت قاسم(ع) می‌کند:
در بخش‌هایی از دیوان ناصرالدین شاه، نشانه‌هایی از تحریفات واقعه کربلا مشهود است. از جمله اشاره‌هایی که به دامادِ شاه دین، حضرت قاسم(ع) می‌کند:
خط ۱۱۵: خط ۱۱۵:


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
   
   
خط ۱۲۵: خط ۱۲۶:
   
   
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
[[رده:25 مرداد الی 24 شهریور]]
[[رده:سال97-25مرداد الی24 شهریور]]